Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » room six » mijn hersens zijn versteend
room six
mijn hersens zijn versteend
Het is vrij rustig in het zwembad. Wel gaaf, dat dit hotel gewoon een huge zwembad, een sauna en een spa heeft. En een jameson. Het is alweer bijna avond, en ik heb mezelf er heel wat keren op betrapt dat ik haast alleen maar aan jameson denk. Wat bezield me. Ach ja, volgens mij is hij zo slecht nog niet. Nou ja, ik ga het zwembad maar eens uit, me afdrogen en omkleden. Nog even snel tom zeggen dat ik weer naar mijn kamer ga en loop dan naar mijn kamer toe. Eigenlijk eerst naar de lift, want ik ga niet al die trappen op. Ze hebben hier wel 200 kamers, weet hoe groot dit hotel wel niet is! Ach ja. Ik draai de sleutel om en bedenk me, ik heb de eerste nacht overleeft! Jameson? Bill, doe eerst die deur open, kom naar binnen, doe de deur dicht en roep me dan. Anders denken mensen nog dat je gek bent. Wat je misschien ook bent, want je hebt de hele nacht bij me geslapen, of beter gezegd, tegen me aan geslapen. Oja? Vraag ik, ook al weet ik wel dat hij waarschijnlijk niet liegt, en voel mezelf rood worden. Jameson begint hard te lachen, en ik kijk snel weg. Nah, moet je niet weg kijken, het is net zo'n grappig uitzicht zo. Jameson lacht alleen maar harder. Als ik langs hem loop geef ik hem snel een porretje in z'n arm. O bill, ik heb dingen voor je gehaald. Chips, frisdrank en zoetigheid. Ik weet niet waar je van houd, dan zeg je het maar als ik nog iets voor je mee moet nemen. Neh, is wel goed zo, bedankt. Ik kijk even in de laden wat hij allemaal meegenomen heeft. Een bak ijs... jameson! Ijs moet in de vriezer, niet in de laden. O, doe maar, staat onder doe koelkast, naast de magnetron. Bill, je weet het, ik loop bijna 200 jaar achter op de tijd. Mijn hersens zijn versteend.
leuk verhaal je hebt een fan echt goed