FanFic.nl

Save your kisses for me..!x [TC] [-Continued-]

Deel 23

Bill POV
Verveelt zitten ik en Tom voor de tv. ‘ik snap dus niet wat mensen hier leuk aan vinden.’, zegt Tom die dom naar het tv-scherm staart. Één of andere domme serie is bezig, vraag me niet welke. ‘geen idee.’, mompel ik. ‘ik heb honger.’, zeg ik en sta op. ‘jij ook niet?’, Tom knikt en volgt me mee naar de keuken. Ik haal wat brood uit de kast en beleg uit de koelkast en zet dat neer op tafel. Tom zet de rest al klaar en zet zich dan tegenover mij. ‘ben ik blij dat ik vandaag niet naar school hoef.’, zucht hij en begint een boterham op te smeren. ‘ik ook.’, Tom kijkt me raar aan. ‘hoezo?’, ‘ja gewoon, nu kan je bij mij zijn.’, zeg ik, Tom knikt lachend. ‘en daar ben ik ook heel blij om!’, zegt hij en schudt hevig, te hevig. ‘zo meteen vliegt je hoofd er nog af.’, zeg ik lachend. Tom steekt zijn tong uit en eet zijn eten op. ‘vreetzak!’, mompel ik en eet ook maar wat. ‘jij zou misschien ook eens wat meer moeten eten.’, ‘ik eet veel, kom gewoon weinig bij!’, zeg ik verontwaardigd. Tom knikt begrijpend. ‘ik weet wat je bedoelt.’, ‘ja, jij hebt het ook zeker.’, Tom knikt. ‘tweeling zeker?’, ik zucht. ‘wat, het is toch zo? dat kunnen we niet ontkennen.’, ‘ja maar -‘, ‘maar wat?’, ‘gewoon, dat gedeelte vergeet ik liever.’, ‘hoezo? Dus je bedoeld dat je mij dus totaal niet als broer wilt?’, ‘jawel, jawel, maar, het is gewoon, wij hebben iets en dan die gedachte dat we broers zijn, ik vind dat niet kloppen.’, ‘ja, maar we kunnen het ook niet ontkennen! Mam en pap zullen het sowieso nooit helemaal accepteren, dat weet jij ook!’, ‘ze zullen wel moeten, ik ben niet van plan om dit alles zomaar op te geven!’, ‘ja, lieverd, dat begrijp ik ook wel, ik wil dat ook niet.’, ik knik maar, ik heb geen zin in ruzie voor zoiets stoms. ‘Tom?’, ‘ja?’, ‘je bent echt, echt heel lief!’, zeg ik en druk een kusje op zijn neus waardoor hij scheelt gaat kijken. ‘nou, jij keek scheel!’, zeg ik lachend en zet me neer op Toms schoot. ‘ja, wat wil je, de allermooiste persoon op aarde gaf mij een kus op mijn neus en daardoor ga ik scheel kijken.’, zegt Tom. ‘en wat heeft dat ‘allermooiste persoon op aarde’-gedeelte daarmee te maken?’, ‘niets, dat was gewoon de waarheid.’, ik voel mijn hoofd stilaan roodkleuren. ‘je hoeft niet te blozen hoor.’, zegt Tom met een glimlach op zijn gezicht. Ik grijns effe en sta dan op waarna ik de tafel alweer begin op te ruimen, Tom huppelt achter me aan als een hondje. ‘To-hom!’, zeg ik geïrriteerd. Begrijp me niet verkeerd, ik zie die jongen doodgraag, maar, ik wil géén hond! ‘wat?’, vraagt hij verontwaardigd. ‘loop me zo niet na.’, ‘ow.’, en hij blijft prompt staan. ‘ja, je hoeft nou ook weer niet in de weg te gaan staan.’, en ik duw hem tegen zijn borstkas aan de kant. ‘ik mag je niet volgen, ik mag niet blijven staan, wat mag ik wel?’, ‘mij graag zien én mij helpen!’, zeg ik en gooi hem een handdoek toe zodat hij kan afdrogen. ‘ow ja, klinkt logisch.’, zegt hij en neemt een glas en begint dat zorgvuldig af te drogen. Als we eenmaal klaar zijn zitten we alweer verveeld voor de tv. ‘Billa?’, en Tom kijkt me met glinster oogjes aan. ‘Ja tomaat?’, hij kijkt me effe raar aan en begint dan zijn uitleg. ‘heb je morgen les?’, ‘neen, ik geef morgen les, nou ja, les, studie.’, Tom knikt. ‘aan welke klas?’, ‘niet aan de jouwe.’, ‘ow, jammer.’, zegt Tom. ‘misschien dat het nog kan veranderen?’, en hij kijkt me hoopvol aan. Ik knik: ‘dat kan.’, Tom lacht tevreden. ‘ach, ik zie je in ieder geval op school, ja toch?’, ik knik. ‘of course darling!’, zeg ik op mijn gebrekkig Engels en met zo een totaal verkeerd Brits accent.

Reacties: