Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Help me out || Liam J Payne » H3
Help me out || Liam J Payne
H3
Twee lesuren zijn voorbij gegaan. We hebben nu Nederlands. Zoals altijd zit Ruby naast mij, maar er is iets niet goed met haar. Ik weet niet wat, maar ik heb zo het gevoel dat het niet veel goeds is. "Wat is er?" Vraag ik zachtjes. Ze schud haar hoofd en tovert een waterig glimlachje op haar gezicht. "Er is niets. Waarom denk je dat er wat is?" Vraagt ze me. Ik haal mijn schouders op. "I don't even know dear." Mompel ik. Ze zucht eens. Een lange stilte volgt hierna. "Ik wil helemaal niet naar China." Fluistert ze. "Ik wil bij jou zijn in Spanje." Zegt ze. "Maar waarom? Je wilde altijd al naar China. Je weet dat dit je droom is, en dit is waarschijnlijk je enige en laatste kans." Zeg ik zachtjes. Mijn hand ligt op haar schouder. Ruby voelt het altijd in haar onderbuik als er iets mis loopt. Ze denkt dat er iets met mij zal gebeuren. "Er zal heus niets met mij gebeuren als je dat soms denkt." Zeg ik. "En door je onhandigheid zul je me toch niet kunnen helpen als er wel iets zal gebeuren." Grinnik ik. "Dat is zo gemeen!" Fluistert ze iets te hard. "Je weet dat je onhandig bent kleintje." Grijns ik. "Ik ben niet onhandig, en al was ik dat wel, ik help je toch. Want ik ben er voor je." Zegt ze zachtjes en tikt dan met haar wijsvinger op mijn neus. Op dat moment gaat de bel. We proppen onze spullen in onze tassen, en lopen als eerste het lokaal uit. Ik sla mijn arm om Jane heen. "Dus Ginger? Wat ga je nu doen?" Vraag ik. Ze zucht. "Ten eerste, ik heet Ruby, en ten tweede, ik heb echt geen idee." Mompelt ze. "Ik wilde altijd al eens samen met jou naar het buitenland, je weet wel. Gewoon leuke dingen doen enzo. China komt volgend zomer wel." Zegt ze. "Je hebt de vliegtickets nog niet gekocht hoop ik?" Vraag ik. "Jawel, maar ik geef die wel cadeau aan mijn zus. Zij blij, ik blij." Knipoogt ze terwijl ze op een tafel in de kantine gaat zitten. Ruby zit altijd op een tafel, ze heeft er nooit echt een reden voor. Ze vindt het gewoon fijn denk ik om zo boven een paar mensen uit te torenen. "Oke mooi." Zeg ik terwijl ik mijn tas naast hoor drop. "Wat heb jij bij je?" Vraag ik haar. "Chocoladepasta." Antwoord ze. "Ruilen voor jam?" Vraag ik grinnikend. "Why not." Zegt ze en overhandigd me haar lunch. Ook ik overhandig mijn lunch, dan neem ik een grote hap uit de boterham besmeerd met chocolade. "He misschien moeten we met zijn allen naar Spanje." Zeg ik met een volle mond. "Wie is 'zijn allen?' " Vraagt ze. "Louis, Harry, Niall en Zayn." Antwoord ik haar. We kennen ze al heel lang. Ik ben goed bevriend met die vier jongens, maar Ruby niet.
Ik weet niet waarom maar ze mag Zayn niet echt. Het kan komen doordat hij haar liet stikken tijdens de eerste dag van de middelbare. Hij wilde liever met 'andere soorten meisjes' omgaan. In ieder geval, ze mag Zayn niet en de kans dat ze dit goed vind, is wel heel klein. "Nee." Zegt ze. Zie je wel? "Waarom niet Janiepaynie?" Vraag ik haar plagend. Ze haat die koosnaam omdat mijn achternaam er achtergeplakt zit. Wat betekent dat ze ons niet getrouwd wil zien, omdat onze mooie vriendschap dan verpest word. Ik vind het in iedergeval niet erg. "Hou op jij!" Zegt ze een slaat zacht op mn achterhoofd. "En ik wil ze niet mee omdat ik Zayn niet mag en dat weet je best." Zegt ze chagrijnig. "O ja, je mag Zayn niet, dat is waar ook!" Zeg ik heel onschuldig. Ze steekt haar tong uit. Precies op dat moment komt Zayn langs. "He man, kan ik erbij zitten?" Vraagt hij me. "Nope." Zegt Jane. "Tuurlijk mag dat! Toch Jane?" Zeg ik en kijk haar dwingend aan. "Ja." Mompelt ze. "Cool." Grijnst hij en gaat op een stoel naast Jane zitten. "Dus, gaat iemand van jullie op vakantie?" Vraagt hij. "Ja we gaan samen naar Spanje waarschijnlijk." Antwoord ik. "Hoezo?" Vraagt Ruby hem scherp. "Oh gewoon, ik was nieuwsgierig!" Zegt hij grinnikend. "Juist ja." Zegt ze en staat dan op. "Kom je mee Liam? Ik wil ergens heen waar hij-" ze kijkt hem diep aan bij het woordje hij. "Niet is." Ik weet dat ik Ruby niet zomaar kan laten vallen, dus sta ik op om haar te volgen. "Zie je later wel." Zeg ik en volg haar dan. Als we uit de kantine zijn, pak ik haar pols stevig vast. "Wat was dat?" Vraag ik quasi-boos. "Wat? Hij keek mee aan op zo'n manier waardoor je rillingen zou voelen ok." Zeg ik en ga op de trap zitten. "Wat jij wilt JaniePaynie!" Grinnik ik en kom naast haar zitten. Als ze bel gaat, staan we op om naar onze lokaal te gaan.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.