FanFic.nl

Help me out || Liam J Payne

H4

"Stap af dan." Grinnik ik. Ruby zit na zo'n 5 minuten nog steeds achterop de bagagedrager. "Nee." Zegt ze kinderlijk en houd me nog steviger vast. "Ik wil naar het strand." Zegt ze. Ik hoor op de manier hoe ze praat dat ze een pruillip op heeft. "We gaan morgen wel ok? Morgen is de laatse dag op school. Dan gaan we meteen na school." Zeg ik en stap af waardoor ze zelf ook moet afstappen. "Waarom stap je nou af? Breng me naar de strand jij!" Lacht ze. Ik steek mijn tong uit en help haar dan van de fiets."Of wil je liever hier samen met mij in de boomhut overnachten?" Vraagt ze enthousiast. Ik zucht.
"Ok, wat dacht je hier van? Morgen neem ik je mee naar het strand, en dan kom ik ook nog eens bij je overnachten." Zeg ik. "In de boomhut?" Vraagt ze liefjes. "Ja in de boomhut." Lach ik en woel eens door haar haar. "Wat doe je?" Mijn haar is nu helemaal verpest!" Gilt ze en mept me om mijn borstkas. "Je bent al thuis, dus wat maakt het nog uit?" Vraag ik verward. Ik laat mijn fiets tegen het hek aan leunen en kom samen met haar mee naar binnen. "Nou misschien wil ik niet dat ik er slecht uit zie? Zelfs als ik thuis ben!" Zegt ze en neemt een peer uit de fruitschaal. Mij gooit ze een appel toe. Ruby is altijd al raar geweest. Nee, meer uniek. Zoals nu. Ik bedoel kijk naar haar. De meeste mensen nemen een appel uit de fruitschaal, maar zij neemt altijd een peer of perzik uit de fruitschaal. Zo is ze nou eenmaal. Ik neem een hap uit mijn appel, en loop richting haar kamer. Ik doe altijd alsof dit ook mijn huis is. Zo ben ik het nou eenmaal gewend. Ik loop haar kamer binnen, en ga op haar bed liggen. Niet lang daarna komt Ruby ook binnen. "Liam wat doe je nou weer?" Gilt ze. "Wat doe ik dan?" Vraag ik verward. Ik kom altijd op haar bed liggen en dat was nooit een probleem. Waarom nu dan wel? "Je ligt op Justin sta op!" Jammert ze. Oh, haar Justin Bieber laken. "Heb je die weer uit de kast gehaald?" Vraag ik grinnikend. Blozend knikt ze. "Ja, ik had vergeten dat ik er een had." Zegt ze en wilt naast me komen liggen. Maar dan struikelt ze over iets, en stoot haar neus tegen het hout van het bed. Snel sta ik op en help haar overeind. Haar neus bloed behoorlijk. "Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?" Vraag ik en kijk op de grond. Daar is niets te bekennen. "Ben je nou over je eigen voeten gestruikeld?" Vraag ik. Een grijnsje die ik maar niet kan bedwingen tovert zich rond mijn lippen. "Ja." Zegt ze. "Help me dan!" Jammert ze. "Je bent veel onhandiger dan ik dacht!" Lach ik en help haar het bed op. "Wacht hier." Zeg ik. "Ja alsof ik naar buiten wilde met een bloedneus." Zegt ze en duwt me zacht. Grinnikend loop ik de badkamer binnen. Ik pak de verbanddoos, en help Ruby.

Reacties: