Hoofdcategorieën
Home » One Direction » The man who can't be moved~ » Part 6 Love the way you Lie
The man who can't be moved~
Part 6 Love the way you Lie
Part 6 Love the way you lie
“Madame” zegt Niall met een deftige stem en hij schuift de stoel onder me aan. “Merci darling.” Hij gaat tegenover me zitten. De tafel is in de hoek van het Italiaanse restaurant “O Sole Mio”. Als ik ergens van houd, is het wel Italiaans eten! De tafel is heel romantisch gedekt. 2 kaarsen aan iedere kant van de tafel, rozenblaadjes in het midden en een kaart op mijn bord. Verbaasd kijk ik Niall aan terwijl ik de kaart open. Er vallen nog rozenblaadjes uit en er staat een sierlijke tekst in:
Prinses Amy,
We kennen elkaar amper 24 uur en ik ben nu al helemaal gek van je.
Daarom wil ik je vragen…
Om de komende 2 weken met ons mee te toeren door Europa.
Lieve Amy,
Wil je mijn vriendin zijn?
Met een hoofd zo rood als de rozenblaadjes kijk ik verschrikt op naar Niall. “Maar …maar mijn werk? Mijn oma? Hoe..” – “is allemaal geregeld. Er komt een verpleger je oma 2 keer helpen op zondag in plaats van jou, en een collega neemt jouw diensten over.” – “Ik droom, of niet?” – “Nee Amy, dit is werkelijkheid. En…? “ Tegen die mooie glinsterende ogen kan ik toch geen nee zeggen… ik knik van ja en Niall springt op van zijn stoel en geeft me een dikke kus. “Ben zo blij dat je mee wil. We gaan leuke dingen doen in de steden die we bezoeken!”
Met mijn hoofd nogsteeds bij het voorstel van Niall, lopen we samen naar Niall´s auto die 2 straten verderop heeft geparkeerd. Zijn arm om mijn schouder, mijn arm om zijn middel. Het is nog een beetje licht, mijn mobiel geeft 21.30 aan. Het is opzich dus nog wel vroeg. Niall geeft we terwijl we lopen een kus op mn slaap. Toch ben ik nog niet zeker van mijn zaak. Moet ik echt met hun mee gaan?.. “Wanneer moeten jullie weer verder dan”? “Goed dat je het vraagt, we…” En dan gaat zijn telefoon. Hij neemt op en het klinkt als Liam aan de telefoon. Kan niet verstaan wat hij zegt, maar wil ook niet hun gesprek afluisteren dus ik ga iets van Niall weg lopen. Niall’s gezicht vertrekt en kijkt zorgelijk. “Oké, zie je later” hij kijkt nog even naar zijn mobiel en stopt m dan weer in zijn zak. Ik kijk hem vragend aan en hij zet een neppe glimlach op. “Wat is er?” - “oh niks. Ik zal je naar huis brengen.” Weer legt hij zijn arm om mijn schouder.
Tijdens de autorit is het stil. Doodstil, het is bijna eng. “Heb een hele fijne avond gehad” – “Ik ook” Kortaf.. hij legt even zijn hand op mijn knie en knijpt er liefkozend in. Zijn gezicht staat op standje ‘not-happy’. Wat zou Liam over de telefoon hebben gezegd dat hij nu zo bedroefd is? Eigenlijk wil ik het wel weten, maar durf het niet te vragen. Vol geconcentreerd kijkt Niall naar de weg. Voor de laatste keer rijdt hij rechtsaf en stopt bij me voor de deur. Hij stapt eerst uit en helpt mij uit de auto, nogsteeds niks gezegd. We lopen samen naar de voordeur toe, en Niall geeft me een kusje op mn wang. “Bedankt voor vanavond. Ik sms je straks nog” Onze handen laten elkaar los en ik kijk stom verbaasd dat Niall zo weg rijdt. Geen lampen branden als ik het thuis binnen loop. Op de keukentafel ligt een briefje dat mijn vader weg is en vanavond niet thuis komt. Dat is hij wel vaker, heb het gevoel dat hij een liefde heeft. Maar begrijp wel dat hij het nog even voor zichzelf houdt.
Zonder een van de lampen aan te doen loop ik de trap op naar mijn kamer. Ik schop mijn schoenen uit, maakt de rits los van mn jurkje en laat hem op de grond zakken. Ik stap eruit, trek mijn bh uit en trek mijn slaapkleding aan: een katoenen pyjama broek met sterretjes, en een grijs hemd met een tekst erop. ‘Keep calm and just be yourself’. Wat een wijze woorden op deze late avond. Ik plof in mn bed en zet mijn telefoon weer op geluid. Met mijn iPod zachtjes op dommel ik een beetje weg.
*Buzz Buzz* met 1 oog open grijp ik naast me naar mijn mobiel. – 1 nieuw bericht- het is 00.30 en heb dus al even liggen slapen. Ik open het berichtje, het is Niall:
‘Slaap je al?’
‘Nu niet meer’
‘Sorry dat ik je wakker maak’
‘It’s okay’
*5 minuten later*
‘Prinses, kijk eens uit het raam’
Met een zucht en een wrijf over mn gezicht sta ik op uit bed. M’n gordijn staat nog een klein stukje open, en ik zie een bekende auto staan. Niall. Hij zwaait naar me en wuift dat ik naar hem toe moet komen. Ik trek een vest aan en mn teenslippers en loop met mijn slaperige hoofd naar de voordeur. Als die open gaat staat Niall voor me en steekt zijn hand naar me uit, ik pak zijn hand vast en hij trekt me naar zich toe en zonder iets te zeggen zoent hij me met zijn armen om mijn middel. Tot ik hem van me af duw. “wat was dat nou vanavond?” – “Ja sorry, moest even wat regelen.” – “Wat regelen? En onze date dan? “ – “Ja sorry, maar ben er nu toch?” – “Vind je dat niet een beetje laat?” – “Beter laat dan nooit toch.” – “Ik weet het niet Niall. Verberg je wat voor me?” Zijn ogen worden groter, dat is zelfs in het donker te zien. “Nee hoor, ik moest uhh.. gewoon iets regelen.” – “Als je nu tegen me liegt, dan…” Niall slikt. “Ik.. ik lieg niet. Het was niks belangrijks.” – “Belangrijk genoeg om mij zo bij huis af te zetten en weg te gaan”. Niall kijkt schuldig en probeert me weer naar zich toe te trekken en met zijn mond naar de mijne. Ik leg mijn vinger op zijn lip “op 1 voorwaarde. Lieg niet tegen mij”. Niall slikt weer en schud met zijn hoofd. Na een paar seconden haal ik mijn vinger weg en kus Niall. Wat is hij onweerstaanbaar. Zijn zachte warme lippen masseren de mijne, en onze tongen strelen elkaar. Zijn handen zakken vanaf mijn heupen af naar mijn billen toe. We stoppen met zoenen en we kijken elkaar in de ogen gaan. “Mijn bed ligt wel lekker, wil je m uitproberen?” vraag ik met een wat zwoele stem en Niall bijt op zijn lip en knikt. “Let’s go inside” zegt hij als hij me optilt en ons naar binnen loopt.
Reacties:
Leuk, en spannend!!