Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Stand alone's » cheeting
Stand alone's
cheeting
Louis pov (9 jaar)
'Wij gaan even naar boven, blijf beneden.' Had mama gezegd. Maar ik kon het niet meer aan, ik wou zo graag een snoepje. Ik stond op, mijn zusje vroeg: 'wat ga je doen louis?' 'Ik ga even wat vragen aan papa en mama.' Antwoorde ik. 'Maar dat mocht toch niet?' 'Ik wil ze gewoon even wat vragen.' Zei ik weer. 'Ok.' Zei ze. Ik liep naar boven, naar de kamer van mijn ouders. Ze zaten op het bed. Mijn moeder huilde. Het was hart verscheurend om dat te zien, zelfs als je nog maar 9 bent. Mijn vader zat er maar een beetje bij (Hoe ik zijn emotie moet beschriiven weet ik niet). Hij zei: 'geef je moeder maar een knuffel, dat heeft ze nodig.' Ik gehoorzaamde, zei niks en gaf haar een knuffel. Ik keek ze allebei nog even aan, en ging weer naar beneden. Toen ik weer op de bank zat, begon ik te huilen. 'Wat is er?' Vroeg mijn zusje. 'Papa, en mama... ik ben bang dat ze gaan scheiden.' Snikte ik. Er kwam geen antwoord. Even later riepen papa en mama ons. Ze vertelde ons dat mama niet meer verliefd op papa was, datze met een andere man een relatie had.we schrokken heel erg. Ik wist niet wat ik moest denken. De vrijdag daarna (ook de vrijdag voor moederdag) moest mijn moeder uit huis. Wij zouden met haar mee gaan. Papa en mama hadden afspraken gemaakt over waaneer we bij wie zijn. Die vrijdag dat we weggingen, zag ik papa en mama allebei huilen. Ik ook, en mijn zusje ook. We gingen naar de nieuwe vriend van mama. En mijn nieuwe stiefbroer, het was zo vreemd om ineens bij mensen in huis te wonen die je niet kent...
Reacties:
aaww
mooi geschreven!
go on