FanFic.nl

stand alones, crying and laughing

nancy and James Payne

Stacy pov
Langzaam open ik mijn ogen, het felle zonlicht schijnt naar binnen. Even knipper ik met mijn ogen om aan het licht te wennen. Dan wrijf ik met mijn handen over mijn buik heen, het is al bijna zover er zit al bijna 9 maanden een baby in mijn buik. Ik kijk naast me waar Liam nog vredig ligt te slapen, ik draai me op mijn zij en blijf een tijdje naar hem kijken. Hij slaapt echt super schattig. Ik voel me echt helemaal gelukkig, een jaar geleden was dat heel anders. Toen was ik met Jackson, hij was niet zoals Liam. Nee hij was het tegenovergestelde, hij sloeg me en dwong me tot dingen die ik niet wou. Gelukkig kan ik die tijd ver achter me laten. Nu ben ik zwanger van Liam, hoogzwanger. Het was niet helemaal geplant, maar we vinden het allebei heel erg leuk. Ik zie hoe Liam langzaam zijn ogen opent, zodra hij mij ziet verschijnt er een glimlach op zijn gezicht, hij komt wat dichter naar me toe en legt zijn hand op mijn buik. Dan geeft hij me een kus op mijn mond,
‘goedemorgen’ zegt hij met zijn sexy ochtend stem.
‘lekker geslapen?’ vraag ik,
‘ja hoor, jij?’. Ik schud mijn hoofd,
‘nee, de kleine hield zich niet stil’ grinnik ik. Liam trekt een pruillip en geeft me dan nog een kusje. Ik glimlach en sta dan langzaam op, en dan bedoel ik ook echt heel langzaam het gaat echt lastig met zo’n buik.
‘oh Stacy, ik moet vandaag naar een signeersessie’ zegt Liam dan met een teleurgesteld trekje in zijn stem. Ik zucht,
‘oké, ja het is niet anders’ mompel ik. Langzaam strompel ik naar de badkamer om te gaan douchen, als ik de deur open wil doen voel ik dat er iemand achter me staat.
‘het spijt me’ zegt de zachte stem van Liam,
‘geeft niet schat’ zeg ik waarna ik een kusje op zijn mond druk. Hij glimlacht en draait zich dan om en loopt naar beneden. Ik zet de douche aan om hem warm te laten worden, dan kleed ik me uit. Als ik onder de douche stap is ie al lekker warm. Heerlijk vind ik het altijd, douchen. Ik kan altijd heel goed nadenken onder de douche. Eigenlijk ben ik echt heel erg zenuwachtig, ik laat het niet merken maar ik ben het wel. Ik bedoel iedere vrouw met kinderen klaagt wel eens over hoe verschrikkelijk een bevalling is, kan ik dat wel? Ik denk niet dat ik dat kan, ik kan nooit goed met pijn omgaan. Ik zucht en focus met dan weer op andere dingen, ik moet er gewoon niet teveel bij nadenken.
Met mijn nog natte haren loop ik naar beneden. Liam zit op de bank met zijn telefoon te spelen. Ik plof naast hem neer,
‘oh je bent er, kom we gaan’ zegt hij terwijl hij zijn hand uitsteekt om me te helpen opstaan. Ik neem zijn hand aan,
‘wat gaan we doen dan?’ vraag ik een beetje verbaast. ‘nou zoals ik al zei ik heb een signeersessie en ik ga jou niet alleen laten, dus gaan we naar Louis en Eleanor en dan blijf jij bij Eleanor’ zegt hij met een big smile op zijn gezicht.
’oke’ zeg ik grinnikend door zijn enthousiasme. Ik sta op en samen lopen we naar buiten, Louis’ huis is niet heel ver maar ik kan niet zo ver lopen dus gaan we met de auto. Jeetje af en toe voel ik me echt gehandicapt.
Nog voor we op de deurbel heb gedrukt word de deur al open gedaan, ik verwachte Louis of Eleanor maar tot mijn verbazing doet Harry de deur open.
‘heeeeeyy, Stacyyyy’ roept hij terwijl hij me bijna plat knuffelt,
‘wow, wow, wow, rustig aan Harry’ zegt Liam terwijl hij Harry zachtjes naar achter duwt. ‘dadelijk plet je onze baby’ zegt hij er nog achteraan,
‘sorry’ zegt hij zachtjes terwijl hij beschamend en zielig naar beneden kijkt.
‘aawww, geeft niet Harry’ zeg ik terwijl ik hem een gewone knuffel geef. Haha ik weet nog heel goed hoe verschrikkelijk blij Harry was toen we vertelde dat ik zwanger was, hij sprong een gat in de lucht. Liam zucht en loopt dan verder, ik loop achter hem aan. Louis, Zayn en Niall staan al helemaal klaar in de woonkamer. Ik geef ze nog allemaal een knuffel.
‘oke gaan we dan?’ vraagt Louis ongeduldig,
‘zo iemand heeft er zin in’ grapt Zayn. Ik lach, Liam komt naar me toe gelopen.
‘doe voorzichtig he!’ zegt hij, ik knik zo lief van hem dat hij zich zo’n zorgen maakt.
‘als er iets is kan je me altijd bellen’ zegt hij nog, dan geeft hij me een kus en gaan ze met zijn allen weg.
‘zo dan zijn wij nog over’ zegt Eleanor vrolijk, ik knik.
‘denk jij wat ik denk?’ vraagt ze met een ondeugende ondertoon in haar stem,
‘koekjes bakken’ roepen we tegelijk. Ik loop naar de kast en pak alle spullen. Ik weet het onderhand allemaal uit mijn hoofd, zo vaak bakken we samen koekjes. Ik zie dat Eleanor de maatkan vult met water. Ik loop met een zak meel naar de keukentafel, maar ineens schiet er een enorme pijnscheut door mijn buik heen. De zak meel glijd uit mijn handen en een klein gilletje ontsnapt uit mijn mond. Eleanor komt gelijk op me afgelopen, ze pakt mijn armen beet en begeleid me naar de bank.
‘oké, rustig blijven alles komt goed, adem in en uit ik ga gelijk Liam bellen’. Ik knik, ik probeer rustig in en uit te ademen. Maar die pijn blijft steken, ik schreeuw. Niet dat het helpt maar ik moet toch iets doen. Dan komt Eleanor weer naar me toe gelopen,
‘hij neemt niet op, oke rustig aan we wachten tot deze wee over is en dan gaan we naar het ziekenhuis’ weer knik ik. Wow wat kan Eleanor snel handelen zeg. Maar wacht als Liam niet opneemt!? Ik kan het niet zonder Liam.
‘Eleanor, help ik kan dit niet zonder Liam’ en weer een pijnscheut volgt ik schreeuw en knijp in Eleanors hand.
‘rustig blijven Stacy, ik bel hem nog wel een keer’ zegt ze waarna ze wegloopt. Een paar keer schreeuw ik nog heel hart en dan houd het eindelijk even op. Maar weer komt Eleanor terug met de boodschap dat Liam niet opneemt.
‘kom we gaan naar het ziekenhuis’ zegt ze terwijl ze me helpt met opstaan.

Liam pov,
ik wou dat die signeersessie niet was, niet nu. Ik wil bij Stacy blijven. Ik zucht, Niall kijkt me vragend aan.
‘Stacy hea?’ vraagt hij dan, ik knik en zucht dan weer.
‘het komt wel goed voor je het weet zijn we weer thuis en dan zit Stacy ons gewoon weer op te wachten met en half leegeten bak koekjes. Ik moet lachen om wat hij zei, hij heeft voorkomen gelijk. Altijd als ze met Eleanor is maken ze koekjes en als wij er zijn, zijn de koekjes al bijna op.
‘goedzo, blijven lachen en dan komt alles goed’ zegt Niall terwijl hij vrolijk verder loopt. Ik loop achter hem aan, nog steeds een beetje wantrouwig maar we al beter. Ik plof neer aan de tafel en begin met mijn handtekening zetten. pff ik snap niet waarom al die mensen zo graag mijn handtekening willen, wat heb je daar aan? Zo ging het nog wel een half uur door, totdat ineens mijn telefoon ging. Meteen sprong ik op,
‘wooww rustig dude’ zegt Niall grinnikend. Ik zucht en neem op.
‘met Liam’
‘oh my gosh, Liam eindelijk neem je je mobiel op. Het is Stacy, ze heeft weeën ik ben nu met haar in het ziekenhuis, je moet echt opschieten als je nog op tijd wil zijn en…
‘oh mijn god, ik kom er aan’
snel hang ik op, Niall kijkt me vragend aan.
‘Stacy, ze.. en ik…. Ik moet gaan’ is het enige wat ik kan uitbrengen, dan ren ik weg. Zo snel als ik kan ren ik naar de uitgang, maar op de helft word ik tegen gehouden door Paul.
‘Liam waar ga je heen, je kan niet zomaar weg’,
‘Paul… ik, Stacy ze is in het ziekenhuis, en als ik nu niet ga ben ik niet meer op tijd, en dat ben ik nu misschien al niet meer’ zeg ik in een razend tempo. ‘wow Liam doe rustig je trilt helemaal man, waarom is ze in het ziekenhuis en ben je niet op tijd waarvoor?’ vraagt hij rustig.
‘ze krijgt haar baby, en ben ik niet op tijd ja… je snapt wel’,
‘ja oké ik breng je wel, want zo kan je niet rijden streskip’ grapt hij, maar nu kan ik er niet om lachen. Ik snel verder naar Paul zijn auto, gelukkig loopt Paul wel een beetje door. Ik wil naar Stacy toe, ik wil er voor haar zijn. Paul scheurt met zijn auto over de wegen, gelukkig zitten de meeste stoplichten mee. Het ziekenhuis is ook niet heel ver. Na ongeveer 10 minuten wat voor mij ongeveer een uur leek stopten we bij het ziekenhuis. Ik sprint naar de balie en vraag naar Stacy,
‘afdeling verloskunde, kamer 201A’ zegt een wat oudere man.
‘oké bedankt’ ik ren naar de lift en druk op het knopje, maar het duurt lang. Te lang voor mij, ik ren door naar de trappen en sprint naar verdieping 2. Zonder uit te kijken ren ik door de lange gangen opzoek naar de afdeling verloskunde, als ik het heb gevonden zie ik ook gelijk de goede kamer. Ik zie haar al door het raam heen, haar benen open. tranen in haar ogen, en schreeuwend. Ik ruk de deur open en vlieg naast haar op een krukje, ik pak haar hand vast. Ze kijkt me opgelucht en uitgeput aan,
‘ik kan het niet Liam, ik kan gewoon niet meer’ zegt ze bijna huilend.
‘kom op Stacy je kunt dit, we doen het samen’ ik geef haar een bemoedigend kneepje in haar hand.
‘oké mevrouw u mag weer gaan persen’ zegt de vrouw die helemaal in het blauw is gekleed. Stacy’s gezicht betrekt van de pijn, maar ze doet het wel. 3 keer achter elkaar perst ze alsof haar leven er vanaf hand, en dan, dan hoor ik gehuil. Ik omhels Stacy, blij dat ik op tijd was, maar toch boos omdat ik er niet de hele tijd bij was.
‘het is een meisje’ zegt de vrouw vrolijk, dan drukt de vrouw mij een schaar in mijn handen.
‘hier knip jij de navelstreng maar door’, glimlachend knip ik het ding door. Dan geeft de vrouw de baby aan Stacy, de glimlach van Stacy op dat moment zal ik nooit meer vergeten. De gelukkigste, liefste en mooiste moeder van de wereld.

Ze ligt in mijn armen, voor het eerst, voor het eerst heb ik mijn eigen kind vast. Het voelt geweldig, dan word er op de deur geklopt. Een zuster komt naar binnen,
‘er is bezoek voor jullie, mogen ze naar binnen?’ vragend kijk ik naar Stacy. Ze knikt meteen van ja, en nog geen 3 seconde later vliegt er een razend enthousiaste Harry naar binnen. Eerst omhelst hij Stacy dan Feliciteert hij mij, ik zie dat hij naar onze dochter kijkt.
‘ga zitten Hazz dan kan je haar vasthouden’ zeg ik omdat ik weet dat hij dat wil. Een enorme glimlach vormt op zijn gezicht en hij zit meteen, ik geef haar aan hem. Terwijl komen Zayn, Niall en Louis ook binnen gelopen, ze feliciteren mij en Stacy en gaan dan ook zitten.
‘zo hoe heet ze eigenlijk?’ vraagt Louis dan, glimlachend kijk ik naar Stacy ‘zeg jij het maar’.
‘oké, ze heet Nancy’ zegt haar prachtige stem vrolijk.

Vrolijk, van geluk, van blijdschap, ze heeft een dochter, en het jaar daarna krijgt ze ook nog een zoon. James, zij, Liam, Nancy en James het gelukkigste gezinnetje op de wereld dat weet ze zeker.

Reacties: