FanFic.nl

Fake... [AF!]

09

Harry Styles POV
Edward komt met kleine stappen de bunker in. Ik druk me nog verder de hoek in.
‘Wat.’ Bijt ik hem toe, ‘Wat moet je.’ Hij grijnst. ‘Ik wilde even zien hoe het met mijn lieve broer is.’
‘Kots.’. Met een grote stap is hij bij me en hij trekt me aan mijn haar naar achter. Mijn gezicht vertrekt van de pijn. ‘Wat zei je?’
‘Dat ik dat heel aardig van je vind.’ Hij grijnst weer. ‘Braaf zo.’ Hij loopt naar de stoel die hij hier heeft gezet en gaat erop zitten. ‘Weet je, Harry. Jou leven is erg interessant. Je vrienden zijn erg aardig.’
Ik knars met mijn tanden. ‘Het is dan ook zo jammer dat ik dat binnenkort ga verwoesten.’
Weer knars ik met m’n tanden. Hij grijnst weer. ‘Weet je, die Perrie he, die is lekker.’
Met een ruk draai ik me hoofd naar hem toe. ‘Je waagt het niet.’ Weer grijnst hij, wat heeft hij met grijnzen? ‘Wat niet? Haar inpikken van Zayn? Sorry, maar dat was nou juist mijn plan.’
Hij staat op en loopt weg. ‘Je waagt het niet hoor je me?! Waag het niet!’ schreeuw ik hem achterna.
De deur slaat in het slot en ik ben weer alleen. ‘Waag het niet! Waag het niet!’ schreeuw ik nog steeds. Geen antwoord, het enige wat ik hoor is het geluid van een optrekkende auto. ‘Nee!’ schreeuw ik wanhopig, dan zak ik in elkaar en begin te snikken.
Alles waar ik van hou gaat hij verpesten. Alles. Ik haat hem, Ik haat hem met heel mijn hart.
Terwijl de tranen nog over mijn wangen lopen begin ik weer aan de kettingen te trekken.
Ik moet hier weg. En wel zo snel mogelijk. Terwijl ik aan de kettingen trek gaat de deur weer open.
Ik draai m’n hoofd en kijk naar de deur. ‘May?!’

May POV
Ik sluit de bunker af en ren weg. De auto komt steeds dichterbij, dan krijg ik een idee.
Zo snel als ik kan keer ik om en ren weer terug, ik verstop me achter de bunker en maak me zo klein mogelijk. De bunker is al oud en dus niet echt geluidsdicht meer. Voorzichtig leg ik mijn oor op het koude beton. Ik hoor Harry, hij trekt zo nu en dan aan de kettingen. Het geluid van de auto stopt en een deur gaat open en dicht. Edward is er dus. De ijzeren deur word open gedaan.
‘Wat. Wat moet je.’ Hoor ik Harry zeggen. ‘Ik wilde even zien hoe het met mijn lieve broer is.’
Dus toch, ik had nog mijn twijfels, maar die zijn nu volledig verdwenen. Harry is Edwards tweelingbroer. ‘Kots.’ Hoor ik Harry zeggen. Ik sla snel mijn hand voor mijn mond om te voorkomen dat ik het uitproest. Hij durft wel. ‘Wat zei je?’ ‘Dat ik dat heel aardig van je vind.’
‘Braaf zo.’ Gadverdamme, wat is hij toch een kwal. Ik hoor wat geschuif van stoelpoten. ‘Weet je, Harry. Jou leven is erg interessant. Je vrienden zijn erg aardig.’ Even is het stil, dan gaat Edward weer verder. ‘Het is dan ook zo jammer dat ik dat binnenkort ga verwoesten.’ Weer is het even stil.
‘ Weet je, die Perrie he, die is lekker.’ Ik adem scherp uit en het word even rood voor mijn ogen. Hoe durft hij? Hoe durft hij! Harry antwoord fel. ‘Je waagt het niet.’
‘Wat niet? Haar inpikken van Zayn? Sorry, maar dat was nou juist mijn plan.’ Weer wordt het rood voor mijn ogen. Die schoft. Hoe durft hij?! Ik adem woest in en uit. Ik hoor weer geschuif van stoelpoten. Harry begint te schreeuwen. ‘Je waagt het niet hoor je me?! Waag het niet!’ De deur slaat in het slot en ik hoor de auto optrekken. Harry schreeuwt nog steeds. ‘Waag het niet! Waag het niet!’ Heel even is het stil, dan klinkt er een wanhopige schreeuw. ‘Nee!’ Vervolgens is het even stil, dan klinkt het gerammel van de kettingen weer. Voorzichtig sta ik op en strek mijn ledematen.
Dan loop ik om de bunker heen en ik open de deur. ‘May?!’ zegt/vraagt Harry verbaasd.
Ik knik en loop naar binnen, op mij hurken ga ik voor Harry zitten. ‘Ik ga je écht helpen Harry, dat beloof ik!’ Dan sta ik op en loop weg. Ik krijg die schoft wel.

Zayn Malik POV
Met zijn drieën zitten we in de woonkamer. Harry is ruim twee uur geleden in alle haast vertrokken naar zijn ouders en Niall loopt hier ergens rond. Stiekem kijk ik naar Louis, met een bedenkelijk gezicht zit hij op de bank. Ik zucht even. ‘Oke Lou, wat is er?’ Hij kijkt op. ‘Wat?’ Weer zucht ik. ‘Wat er is.’ ‘Niks.’ Even trek ik mijn wenkbrauw op, maar Louis antwoord niet meer. Niall komt al etend binnen. ‘Zullen we vanavond taco’s gaan eten?’ Ik kijk de anderen even aan, dan knik ik. ‘Lijkt me leuk. Zullen we de meiden ook uitnodigen?’ Liam schud zijn hoofd. ‘Laten we gewoon even met zijn vijven gaan.’ Louis en Niall knikken instemmend. ‘Oke oke, geen meiden dan.’
‘Laten we dan daarna gaan stappen of zo.’ Zegt Louis. Ik grijns breed. ‘Goed idee! Ik heb wel zin om te dansen.’ Niall grinnikt. ‘Ik dacht dat coole kinderen niet dansten?’ Ik lach. ‘Dat zei mijn shirt, niet ik.’ We lachen even en dan zijn we weer stil. ‘Wie gaat het Harry zeggen?’
‘Ik bel hem wel even.’ Zegt Liam. Hij tovert zijn mobiel tevoorschijn en belt Harry.
‘Voicemail.’ Zegt hij wat verbaasd. Louis kijkt met een ruk op, dan verzinkt hij weer in gedachten.
Wat heeft die jongen de laatste tijd? Hij doet al zo vreemd sinds Harry terug is.
Ik sta op en zeg de jongens gedag, dan loop ik naar boven. Ik loop mijn kamer in en pak wat kleren, dan loop ik naar de badkamer. Een douche, ik heb behoefte aan een douche.
Als ik klaar ben met douchen is het al zes uur. Stemmen komen via de trap naar boven. Ook de stem van Harry klinkt. Gelukkig, hij is thuis. Als een speer kleed ik me aan en doe ik mijn haar, dan loop ik naar beneden. ‘He Hazza.’ Zeg ik vrolijk. Hij draait zich om en grijnst. ‘Zayn.’
‘Zullen we gaan?’ vraagt Liam. Harry schud zijn hoofd. ‘Ik ga me nog even omkleden.’
We knikken en Harry loopt weg. Louis kijkt hem na. Geïrriteerd zucht ik. ‘Lou, wat is er in hemelsnaam aan de hand met je?’ ‘Niks.’ Ik schud mijn hoofd, maar zeg maar niks meer.
Ik wil geen ruzie. Terwijl we wachten op Harry trek ik vast m’n witte gympen aan, dan whatsapp ik Perrie.

Vanavond lekker stappen met de boys, zie ik je morgen weer? Xx

Als snel heb ik antwoord.

Tuurlijk! Veel plezier. Xxx

Ik grijns en stop mijn telefoon in mijn zak. ‘Nou, Harry doet er wel lang over.’ De anderen knikken.
Ik ga op de bank zitten en pak mijn telefoon er weer bij. Net als ik een spelletje wil opstarten komt Harry weer naar beneden. ‘We kunnen gaan.’ Snel sta ik op en we lopen met zijn vijven naar de garage. Louis schuift achter het stuur en de anderen stappen in. ‘Klaar?’ vraagt Louis. We knikken e Louis trapt op het gas. We schieten de garage uit en gaan op weg.
Let the boysnight begin.

Reacties: