FanFic.nl

Meant To Be - Harry Styles

Chapter Five

Ten eerste; Sorry dat ik zondag niks kon posten, ik was 24 uur onderweg (ik kwam terug van vakantie) en ik was zoo moe, deze week heb ik heel veel toetsen dus vandaar dat ik gister niks heb gepost maar dat ik het nu doe. Ten tweede; Heel erg bedankt voor jullie reacties! Het betekent echt super veel voor me, ik heb niet het gevoel dat ik zo goed kan schrijven maar ik doe mijn best. Ik ga mijn best doen om zo snel mogelijk weer een hoofdstuk te posten xx

“Je ziet er uit als een prinsesje.” Zei hij.
Ik glimlachte blozend naar hem.
“Dankje, jij ziet er ook heel leuk uit.” Zei ik.
Hij had een zwarte jeans aan met een wit shirt erboven en daaroverheen een zwarte blazer. Het stond hem heel leuk.
“Zullen we gaan?” Vroeg ik aan Harry terwijl ik mijn telefoon in mijn tas stopte.
“After you.” Zei hij met een scheef glimlachje.
Ik liep lachend langs hem heen naar de deur. Harry liep achter me aan.
Ik deed de deur dicht en liep richting de auto van Harry die aan de overkant van de straat stond.
Net toen ik de deur wilde open doen zag ik een hand uitsteken. Het was de hand van Harry. Hij deed de deur voor me open, ik stapte in en de deur ging weer dicht. Ik glimlachte.
Even later zat Harry naast me en startte de auto.
“Waar gaan we eten?” Vroeg ik nieuwsgierig.
“Verrassing.” Zei Harry.
“Ahh come on, tell me.”Zei ik met een pruillip.
Hij schudde lachend zijn hoofd en we reden weg.
Onderweg praatten we niet veel. Ik keek uit het raam en zag de zonsondergang. Ik vond dat altijd zo mooi om te zien...
Ik werd uit mijn gedachten gehaald toen de auto stopte.
“We zijn er.” Zei Harry toen hij zijn gordel los maakte.
Ik keek uit het raam en zag een heel mooi restaurant. Het was niet groot maar wel erg chique.
Harry stapte uit en deed de deur voor me open. Ik stapte uit en wachtte tot Harry de auto op slot had gedaan.
We liepen richting het restaurant toen ik zag dat er verderop een strand was.
Bij de deur zei Harry zijn naam tegen een ober en we werden door hem begeleid naar een tafel bij het raam waar je een heel mooi uitzicht had op het strand.
We gingen zitten en kregen allebei een menu van de ober.
We namen wijn en aten allebei vlees.
Tijdens het eten zijn we veel over elkaar te weten gekomen.
Ik weet nu dat Harry een zus heeft en dat zijn ouders gingen scheiden toen hij heel klein was. En nog veel meer dingen.
Hij weet van mij dat ik eigenlijk uit Nederland kom, hij had al een vermoeden dat ik niet Engels was door mijn accent. Hij weet ook dat ik alleen in Londen woon omdat ik heel graag naar een dansschool hier wilde.
Toen we klaar waren met eten en toen Harry had betaalt liepen we uit het restaurant.
“Zullen we een stukje lopen?” Vroeg Harry.
Ik knikte en we liepen richting het strand.
“Het was heel leuk om met jou uit eten te gaan Amelie.” Zei harry toen hij even stopte en me aankeek.
“Ik vond het ook heel leuk Harry.” Zei ik toen ik blozend wegkeek.
Pff wat had die jongen mooie ogen...
Toen we even later een stukje verder waren zagen we mensen zitten bij kampvuur. Iemand had ook een gitaar bij zich en een paar mensen zongen mee.
“Zullen we er ook bij gaan zitten?” Vroeg ik aan Harry, ik vond het altijd heel gezellig om bij het kampvuur te zitten. Vroeger ging ik altijd met mijn ouders naar de camping in Frankrijk, toen zaten we ook altijd bij het kampvuur met mijn vrienden daar.
“Ja, gezellig.” Zei Harry terwijl we gingen zitten.
De rest van de avond was het erg gezellig met iedereen. De mensen bij het kampvuur waren heel aardig.
Nadat ik en Harry onze tweede flesje bier op hadden besloten we om weer terug te lopen naar de auto. We waren allebei erg moe.
Toen we weer terug naar de auto liepen begon ik het koud te krijgen. Het was ook best fris geworden.
Ik blies in mijn hand in de hoop dat ik het iets warmer zou krijgen.
“Hier neem dit maar.” Zei Harry terwijl hij zijn blazer uitdeed en over mijn schouders heen deed, hij had het waarschijnlijk doorgehad dat ik het zo koud had.
“Nee, dan krijg jij het ook koud.” Zei ik terwijl ik zijn blazer probeerde terug te geven aan hem.
“Neem het nou maar, ik wil niet dat zo een mooi meisje ziek wordt.” Zei hij terwijl hij de blazer weer terug gaf aan mij.
Ik deed de blazer over mijn schouders en keek hem glimlachend aan.
Ik kon heel slecht tegen alcohol dus ik begon de alcohol van die twee biertjes al te voelen en liep een beetje scheef.
“Haha gaat het?” Vroeg Harry terwijl hij me lachend aankeek.
“Ja, ik kan alleen niet zo goed tegen alcohol.” Antwoordde ik. Ik kon mezelf wel voor de kop slaan, ik zie er nu vast heel dom uit.
Opeens leek het net of ik de grond onder me voelde bewegen en viel bijna om… toen Harry me opeens bij mijn middel vastpakte. Ik lag nu in zijn armen en hij was half over me heen gebogen. Ik had mijn armen om zijn nek geslagen uit angst dat ik op de harde zand zou vallen.
“I think, I can call myself your hero now.’’ Fluisterde Harry in mijn oor terwijl hij me nog steeds bij mijn middel vast hield.
“I think so too.’’ Zei ik terwijl ik Harry in zijn ogen aankeek.
Ik probeerde weer overeind te komen en Harry hielp me daarbij.
Toen ik weer op twee benen stond raakten onze neuzen elkaar bijna aan.
We keken elkaar zwijgend aan...
Harry keek me diep in mijn ogen aan met zijn prachtige groene ogen.
“Uhmm zullen we weer verder lopen?”
Vroeg ik blozend toen ik mijn haar achter mijn oor deed en keek omlaag naar de korreltjes zand.
Harry knikte en we begonnen weer verder te lopen. Ik had mijn hakken uitgedaan en liep met mijn blote voeten over het koude zand.
Toen we eindelijk bij de auto waren stapten we in en gingen richting mijn huis.
Onderweg hadden we gezellig aan een stuk doorgebabbeld. Bij Harry voel ik me op de een of ander manier op mijn gemak, ik vind het echt fijn om met hem te praten. Terwijl ik hem pas 2 dagen ken. Ik ben in het begin meestal heel verlegen als ik iemand net nieuw ken. Maar bij Harry is dat niet zo...
“We zijn er.” Zei Harry terwijl hij de auto stopte.
Het was even stil in de auto.
“Harry ik vond het super leuk om met jou uit eten te gaan.” Zei ik om de stilte te breken.
“Ik ook Amelie.” Zei Harry terwijl hij me aankeek en glimlachte.
Die blik van hem… Die lach…
“Uhmm, ja, dan ga ik maar.” Zei ik een beetje onhandig.
“Slaaplekker Amelie.” Zei Harry.
“Jij ook alvast voor straks Harry.” Ik keek hem nog even aan en stapte toen uit de auto.
Ik stak de sleutel in het slot en draaide de slot om. Toen ik naar binnen stapte hoorde ik de auto van Harry wegrijden.
Ik ging me meteen omkleden en plofte neer op mijn bed.
Ik betrapte mezelf dat ik aan Harry dacht… Begon ik hem leuk te vinden? Nee… dat kon toch niet. Ik kende hem pas net. Ik zuchtte en besloot om er nu niet meer aan te denken en te gaan slapen.

Reacties:

1 2

shania13 zei op 14 mei 2013 - 15:08:
mooi hoofdstuk !
snel verder

xxx