Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Fake... [AF!] » 10
Fake... [AF!]
10
Harry POV:
Een opgeluchte zucht verlaat mijn mond, maar al snel betrekt mijn gezicht. May wil me dan wel helpen hier te overleven, maar Edward kan ze niet makkelijk tegenhouden! Ik begin weer te rammelen met de kettingen. Ik geef een gefrustreerde schreeuw. Edward gaat flirten met Perry, Zayn wordt enorm boos, stapt uit de band als ik niet weg ga… Straks gaat hij ook nog aan de haal met Eleanor en Daniëlle! Ik laat me op de grond zakken, als een pudding in elkaar. Hij pakt alle vriendinnetjes af… Opeens bedenk ik me iets en begin ik heel hard,
‘May!’ te roepen. Niet veel later komt May de bunker binnen.
‘May! Ik heb wat vraagjes over Edward voor je!’ Vraag ik en klop naast me op de grond. May kijkt me niet-begrijpend, maar gaat toch naast me zitten.
‘Okay! Hier komt ie! Is hij gek op taco’s? Is hij gek op zoete popcorn? Flirt hij veel?’ Ik verdrink May in de vragen en ze geeft braaf antwoord.
‘Nou, hij lust wel taco’s, maar hij is er niet gek op. Nee, hij houd meer van zoute. Jazeker! Hij flirt met álle meiden die hij mooi vind, tot grote ergernis van mij…’ Ik kijk haar aan.
‘Dankje May! Nu zullen ze vast snel het verschil opmerken en mij komen redden!’ Zeg ik blij en ik probeer haar te omhelzen. Het lukt niet zo goed door de zware kettingen, maar uiteindelijk lukt het wel. Dan klinkt opeens het geluid van een naderende auto. May schrikt zichtbaar. Ze maakt een gebaar van, ‘Tot morgen,’ en ze verdwijnt snel de bunker uit. Het geluid van haar voetstappen vervaagt, maakt plaats voor nieuwe, zwaardere voetstappen. Alleen, ze gaan niet naar de bunker… Er klinkt gerommel aan een ander slot en er klinkt een geluid van een opengaande deur, een andere deur! Ik gluur onder de deur door en zie voeten bij een schuurtje. Ik hoor gerommel, maar kan niet plaatsen wat er word gepakt… Dan word de deur abrupt dicht gesmeten en er naderen vliegensvlug voeten. Dan wordt mijn deur open gegooid en daar staat Edward.
Louis POV:
We stappen met zijn allen de deur uit. We pakken Harry’s auto en we scheuren richting ‘Club London Dance-Night’. Als we daar aankomen is het al lekker druk, waardoor we een heel eind verderop moeten parkeren. Als we dan eindelijk een plekje hebben, stappen we uit de auto en lopen richting de ingang. Ik kijk kort achterom, niemand. Ik kijk weer voor me uit, maar opeens stop ik. Ik kijk achter me, net liep Harry daar nog… Ik kijk de verte in en zie nog net de zwarte auto wegscheuren. Shit, hij is gevlucht! Waarom wil hij niet mee met ons naar de club? Normaal gaat hij altijd mee! Hij houd juist van de club, lekker feesten en vooral flirten met leuke dames… Ik ren naar de anderen en deel het nieuws mee. Ze kijken me aan en halen hun schouders op.
‘Hij had vast geen zin…’ Zegt Niall en hij loopt verder.
‘Maar dat had hij toch ook thuis kunnen zeggen?! Nu is hij weg met zijn auto en hebben we geen vervoer meer! Harry was de BOB deze avond,’ roep ik verontwaardigd en ik sla mijn armen in elkaar.
‘Doe niet zo vrouwelijk, Louise!’ Plaagt Zayn en hij volgt Niall. Liam haalt zijn schouders op en zegt nog, ‘Dan kan iedereen drinken, als we dan toch moeten lopen,’ waarna hij de rest volgt, de club binnen. Ik draai met mijn ogen en ga ook maar naar binnen. Eenmaal daar is het erg gezellig en vergeten we war er zojuist is gebeurt.
Edward POV:
Ik scheur weg met mijn auto van de disco. Zo, daar ben ik van ontsnapt, nu kan ik naar huis! Ik race over de weg en al gauw ben ik thuis. Ik rijd de oprit op en loop meteen richting de bunker. Ik loop eerst naar de schuur en open de deur. Ik kijk naar iets passends wat ik kan gebruiken straks. Doordat ik ben gevlucht van de club, kan ik me de hele avond focussen op mijn lieve, lieve tweelingbroertje. Ah, daar die ik iets gepasts, een dweil! Vlug pak ik er ook nog een doos tissues bij en een fles chloroform. Ja, ik heb alles in mijn schuurtje! Dan kijk ik naar de bunker, maar hé…
Ik kijk eens goed. Het slot ligt op de grond! Snel mik ik de deur dicht en been ik naar de bunker. Ik zwaai de deur open en tot mijn opluchting zit Harry daar nog, vast geketend en wel. Verschrikt staart hij me aan. Ik glimlach.
‘Haha, Harry! Doe niet zo lollig, je moet je gezicht eens zien!’ Roep ik sarcastisch en houd de dweil in mijn handen. ‘Ik dacht, ik ga het hier even schoonmaken,’ zeg ik dan en houd de fles chloroform ophoog. Harry kijkt er wantrouwend naar, maar blijft stil. Dan kijk ik zogenaamd verbaasd naar Harry’s gezicht. ‘Eh, er zit een snotje in je neus… Hier, een tissue!’ Zeg ik en ik reik hem de tissue aan. Hij kijkt me argwanend aan, maar pakt de tissue toch aan. Hij houd hem bij zijn neus. Snel kom ik in actie en duw ik de tissue tegen zijn neus. De geur van chloroform moet zijn neus zijn binnengedrongen, want niet veel later wordt hij slap. Ik maak hem los en sleur hem mee, de bunker uit. Ik sleep hem het bos in en bind hem vast aan een boom. Ik kijk er grinnikend naar. Daarna loop ik terug naar het huis, May zal vast wel wat lekkers hebben klaargemaakt! Ik loop langs de konijnen en fluit ondertussen een wijsje. Ik nader al snel het huis en ik loop de keuken binnen. En ja, daar staat May met een schaal vol vers gebakken koekjes. Ik snuif de heerlijke lucht op.
‘Bedankt May, dat ruikt heerlijk!’ Zeg ik en ik geef May een zacht, teder kusje op haar wang.
Reacties:
Ow May? een tip. als je Hazzabear bevrijd...kijk dan uit dat je zelf niet gepakt word.
love it!!!!! snel verder!
Als May de koekjes heeft vergiftigd, dan is ze mijn heldin!
Love this story
xXx- Your AppMe-buddy
*Geweldadige stemming*
EDWARD, ARGGG!!!!!