FanFic.nl

I'm looking for myself, did you see him?

~part 10~

Ik open mijn ogen en zie dat het Bill was die me zonet beslopen heeft. "Djezus!! Je bent niet normaal jong!!" "Je mag gewoon Bill zeggen hoor, en dat laatste wist ik al." Ik rol even met mijn ogen. Die gast heeft echt zo een ego. Gelukkig weet ik waar hij niet tegen kan en por hem een paar keer in zijn zij zodat hij van me afgaat. "Wat kom je eigelijk doen?" "Gewoon, ik verveelde me thuis." "Ow, okee, ik ook trouwens." "Mooi, kunnen we ons samen vervelen." zegt hij met een glimlach terwijl hij naast me komt liggen. Een tijdje blijft het stil. "Tom?" "Ja." "Ik verveel mij." Ik rol weer met mijn ogen. "Je meent het." "Ja." Is die gast nie echt zo...? "Al ooit van sarcasme gehoord?" "Nee." "Ik ook niet." zeg ik dan met een zucht en weer is het een hele tijd stil. "Tom?" "Ja." "Ik verveel mij nog steeds." "Doe dan iets." "Wat?" "Weet ik veel? Spring wat rond in je blote flikker ofzo....." "Oke." Ik voel ho hij recht gaat zitten en meteen veer ik ook recht. "Ey gast, dat was maar om te lachen he! Ik meende dat niet!!" "Oh." zegt hij teleurgesteld. "Je was toch niet echt van plan om hier in je blote flikker rond te gaan springen zeker?" "Nee, tuurlijk niet!! Ben je gek?!" Ik antwoord hem niet en ga maar weer gewoon liggen. Bill staat recht en gaat naar mijn bureau. "Is dit van jou?" vraagt hij terwijl hij 1 van de flyers omhoog houd. "Euh, ja." "Ik wist niet dat je een broer had." "Heb ik du blijkbaar wel, en ik wil hem graag voor mijn verjaardag terug vinden. Ik heb dus nog maar 2 weken de tijd." "Ik verjaar ook over 2 weken!" Echt?! De hoeveelste?" "De eerste." "Ik ook!" "Eng!" "Wat eng?" "Ik heb dezelfde naam, ben even oud en verjaar op dezelfde dag als je broer!" "Maar je lijkt toch niet op mij?" "Nee, maar goed! Wie weet was ik anders je broer!" "Zou je dat erg vinden dan?" Nee hoor, ik zou eerder blij zijn dat ik hierlangs wegkon." Hij zucht en even blijft het stil. "Tom?" "Laat me raden, je verveelt je?" "Nee." Verwonderd kijk ik hem aan en trek een wenkbrauw op. "Hoezo 'nee'?" "Nee, ik weet wat ik wil doen." "Wat dan?" "Wil je eens op je gitaar spelen?" vraagt hij terwijl hij naar mijn gitaar wijst. "Eu, ja, waarom?" "Zul je wel zien." Ik kruip van de matras af, neem mijn gitaar van de standaa en leg hem op mijn schoot terwijl ik weer op de matras ga zitten. "Wat moet ik spelen?" "Maakt niet uit." Ik haal mijn schouders op en begin wat te inproviseren. Ineens begint Bill wat te mompelen. Ik stop met spele en Bill kijkt me raar aan. "Waarom stop je?" "Jij zar te mompelen." "Weet ik, speel nog eens." "Ik probeer hetzelfde van net weer te spelen en weer begint Bill te mompelen. Na een tijdje verandert het mompelen in neuriën, wat niet veel later weer verandert in zingen "Du bist das was ich nicht sein will. Du wärst lieber tot als Bill....." Ik bgin te lachen en stop daardoor met spelen. "Wat?" "Euh, niks." "Waarom lach je dan?" "Gewoon, ik vond het een grappige zin." "Welke zin?" "De laatste zin die je net zong." Hij kijkt me raar aan en haalt daarna zijn schouders op.


[reacties?]

Reacties: