FanFic.nl

Stand Alones

Number four

Eindelijk kan ik instappen. Die rij voor de London Eye is echt freaking lang. Maar gelukkig heb ik nu wel het uitzicht om het moment dat ik het wilde. Net bij zonsondergang. Het is begin winter, en het gevoel in mijn voeten is vrijwel weg. Maar nu kan ik gelukkig die cabine instappen. Ik stap in, samen met nog iemand. Wie het is weet ik niet, maar eigenlijk boeit het me ook niet echt. Langzaam begint het rad te draaien. Het uitzicht is prachtig. Sneeuwvlokken dwarrelen naar beneden. Sneeuw!! Het maakt het uitzicht alleen maar mooier. Ik zoek mijn mobiel, en doe mijn oordopjes in. One direction galmt mijn oren in. I love them. Naar hun muziek luisterend kijk ik naar beneden. We zijn echt al heel hoog, en dan zijn we nog niet eens aan de top. Ik maak een paar foto’s en dan een filmpje. Ik draai mijn mobiel om zodat ik in het filmpje te zien ben. Mijn bruine haren heb ik los, met als accessoire fluffy oorwarmers.
Verder draag ik een donkere skinnyjeans met een wolle trui. Mijn jas had ik uitgedaan. Het is echt warm in die cabines! Ik stop het filmpje en bekijk het. Dan merk ik dat op de achtergrond van het filmpje die jongen staat. Hij ziet er wel oke uit. Maar zo goed kan je dat niet beoordelen van de achterkant. Een beani, bruine haren, en tja, zijn kleding stijl is wel leuk.
Nu ben ik toch een beetje nieuwsgierig naar hem. Maar ik ga echt niet een gesprek met een vreemde beginnen. Ik check mijn twitter. Louis heeft iets getweet!
The view from up here is amazing! Definitly worth all the waiting!
Ik grinnik en besluit te reageren op zijn tweet.
I know what you mean! I’ve been waiting for the London Eye for two houres before I got in!
Het zou best wel grappig zijn als hij ook ergens in een van deze cabines zat. Maar waarschijnlijk is hij niet eens hier. Ik ga door mijn foto’s heen en zie er een tussen staan van Louis. Hij is echt cute. Een grinnik achter mijn rug. Met een ruk draai ik me om. Maar hij staat nog steeds met zijn rug naar me toe, maar dichterbij staat hij wel.

Louis Tomlinson’s POV

Na twee uur te hebben gewacht kan ik eindelijk de cabine instappen. Samen met een ander meisje, maar volgens mij heeft ze me niet gezien. Zodra het rad begint te draaien trekt ze haar jas uit. Ze draagt een donkere skinny met een wollen trui en oorwarmers. Ze ziet er echt leuk uit. Een zachte melodie komt mijn oren binnen. Ik herken het meteen. Dat is al een groot pluspunt! In mijn hoofd zing ik mee en ik maak een paar foto’s. Laat ik er maar is een tweet uit sturen.
The view from up here is amazing! Definitly worth all the waiting!
Ik hoor een grinnik achter me. Snel kijk ik door mijn reacties. Bij één van de eerste tweets zie ik het staan.
I know what you mean! I’ve been waiting for the London Eye for two houres before I got in!
Ik tik het profiel aan. Het meisje op de foto heeft dezelfde kleur haar. Lotte. Mijn vinger vind al snel de volg-button. Als ze eens wist dat ik hier in dezelfde cabine zit. Steeds nieuwsgierig wordend loop ik zo stil mogelijk naar haar toe. Haar rug nog steeds naar me toe. Over haar schouder kijk ik mee. Ze scollt door haar foto’s en stopt bij een foto van een jongen. Ik stel mijn ogen op scherp en kijk nog een keer goed. Ik sta op de foto! En ik weet nog precies waar die foto is genomen. Ze zoomt in en ik draai me om. Een grinnik ontsnapt uit mijn keel. Oepss, dat was niet de bedoeling. Langzaam draai ik me om, waar ik haar al naar me zie staren. Haar ogen vinden de mijne. Die van haar vol verbazing, maar wel met een glinstering.
Die van mij waarschijnlijk vol blijdschap. Ik steek mijn hand uit. ‘Louis.’ Ze legt haar hand in de mijne. ‘Lotte.’

Reacties:

1 2 3

1Dzayn zei op 16 mei 2013 - 21:31:
JALOERSSSSSS!
Oh damn. Ik wil ook met Louis alleen in een cabine *wenkbrauwwiebel*

Snel nog een meis
Xoxo
Poltergeist