Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Irresistible~Harry Styles [END] » Deel 15: Harry, hou vol!
Irresistible~Harry Styles [END]
Deel 15: Harry, hou vol!
-15 minuten later-
We zijn bijna bij het ziekenhuis. We hebben sinds 15 minuten geleden alleen maar gezwegen. Ik kijk naar Harry, hij ziet er niet uit. Die bleke huid... dat kan niet goed zijn...
Opeens voel ik dat de ambulance steeds langzamer gaat en stopt. De achterdeur van de ambulance gaat open en vier mannen nemen de brancard met Harry mee. Louis en ik stappen ook uit en we gaan erachteraan. Als we even later door een lange gang van het ziekenhuis gaan, houdt een mevrouw ons tegen. 'Sorry, jullie mogen niet mee naar binnen in de operatiekamer.' Wat?! 'Mevrouw, u begrijpt het niet! Ik wil en móet erbij blijven!' De mevrouw schudt streng haar hoofd en wil ergens mee naartoe nemen, maar ik ben het er niet mee eens. 'Harry!! Hou vol! Ik denk aan je!' Ik probeer mijn tranen tegen te houden, maar ze gaan hun eigen gang. Het loopt als een waterval over mijn wangen. Louis legt een hand op mijn schouder en kijkt me aan. 'Kom Debby, we kunnen er niet bij zijn...' Ik zie dat bij hem ook de tranen in zijn ogen staan, en hij slikt een brok in zijn keel weg. Ik knik. Misschien moet ik maar gewoon even kalmeren. De mevrouw neemt ons mee naar een restaurant. Zodra we het restaurant binnenkomen schrik ik hoorbaar. Dit is hetzelfde restaurant als... Als... Louis vraagt wat er is, maar ik hoor hem niet. Mijn gedachten dwalen af naar het verleden...
*Flashback people!!*
Het is kerstavond. Ik zit met mijn vader, mijn moeder en mijn broertje aan tafel te genieten van ons kerstdiner. De kip smaakt heerlijk, het smaakt net als een kadootje voor mijn tong. Deze kerst is perfect: we zijn met z'n 4en gezellig samen, lekker eten, een mooie kerstboom... Wat wens je nog meer? Ik snuif. Hm.. wat een vreemde geur. Zo aangebrand waren mijn pannenkoeken toch niet? Dan klinkt er een luide gil. Mijn moeder kijkt met ogen zo groot
als schotels naar iets achter me. 'Wat?!' roep ik. Ondertussen krijg ik best warm, zal wel komen door mijn dikke trui. Ik kijk achter me. Wat ik zie, is verschrikkelijk. Een paar meter verderop staat de kerstboom. Maar niet dezelfde kerstboom als eerst. Hij brandt. Hoge vlammen komen van de takken af, en rook vliegt door het huis heen. Ineens springen we alle vier op, bijna automatisme. Mijn vader bedenkt zich geen moment en wil 112 bellen, maar de telefoon is onvindbaar. We rennen door de studeerkamer, naar de gang en de voordeur. Mijn vader trekt aan de deur, maar er gebeurt niks. Het lijkt wel
alsof het slot vastgeschroeid zit. M'n vader, moeder en broertje raken enorm in paniek en schreeuwen van alles door elkaar, maar ik kan het niet goed horen. Het enige wat ik merk is dat enorm veel rook mijn neus binnendringt. Al snel wordt het me teveel, en ik val flauw.
***Ik denk dat jullie er nu nog niks van begrijpen,
maar dat komt in het volgende deel 
***
Reacties:
omg.. Snel verder... Melding voor volgemd hoofdstuk??? Thnks
xxx
melding!