FanFic.nl

Stand Alones [KLAAR!]

I Think I Wanna Marry You

Hand in hand met Zayn wandel ik door de rozentuin. Het zonnetje schijnt heerlijk en de rozen geuren heerlijk. Ik snuif de geur op en zucht,
'Zayn, hoe heb je deze perfecte plek ooit kunnen vinden?' Zayn kijkt me glimlachend aan.
'Mijn oma woonde hier op de akkers en heeft toen deze tuin laten maken op haar landgoed. Dankzij haar kan ik je steeds meenemen naar deze prachtige plek,' antwoord hij en hij drukt een zacht kusje op mijn wang. Ik bloos en wandel met hem verder. We komen steeds dichter bij de rozenpoort, een prachtig ijzerwerk met allemaal witte, roze en rode rozenplanten die er omheen en en doorheen woekeren. Als we precies onder de poort zijn, stopt Zayn met lopen. Hij trekt me zachtjes terug aan mijn hand, tot we allebei loodrecht onder de geurige rozen staan. Hij zakt op zijn knieën en beweegt zijn hand naar het zakje in zijn rode blazer.
'Lieve Ivana...' Begint hij. Oh nee, dit is toch niet? Ik stop met denken. Ears open, Mind off!
'Ik ken je vanaf mijn 13e jaar, en we zijn altijd erg goede vrienden geweest. We zijn zelfs 2 jaar geleden eens stelletje geworden. Ik houd zielsveel van je, met heel mijn hart!' Hij stopt even en haalt een donkerrood doosje uit zijn zak. Hij opent het doosje en vraagt,
'Mijn liefste, Ivana. Wil je met mij trouwen?'
Tranen springen spontaan in mijn ogen.
'Ja!' Zeg ik blij. Zayn haalt voorzichtig de ring uit het doosje en schuift hem om mijn vinger. Dan plukt hij een rode roos en steekt hem in mijn donkerblonde haren. Hij buigt naar mij toe en zoent me. Ik beantwoord zijn zoen door mijn armen in zijn nek te leggen en hem terug te zoenen. Zo staan we daar een hele tijd. Uiteindelijk trek ik mijn hoofd terug en kijk ik hem gelukkig aan. Opeens tilt hij mij op bij mijn rug en benen en draagt me door de rozentuin. Ik glimlach en leg mijn hoofd ondertussen tegen zijn borstkas. Ik volg het ritme van zijn hart, en al veel te snel zijn we weer terug bij de auto. Hij zet me netjes op de bijrijderstoel en gaat zelf achter het stuur zitten. Intens gelukkig rijden we naar het buis waar Zayn woont, met de andere jongens dus. Als we daar zijn, opent Zayn de deur en neemt mijn jas van mij aan. Hij hangt hem op en samen lopen we de woonkamer binnen. Louis kijkt hem veelbetekenend aan. Zayn knikt glimlachend en geeft me een lange zoen. Louis begint te joelen en algauw doet iedereen mee.
'Gaan er ook kinderen komen?' Vraagt Harry direct, want hij is dol op kinderen.
'Dat weten we nog helemaal niet, Harry,' lach ik en ik geef iedereen een knuffel.
'Welkom in de familie!' Zegt Liam en ook hij geeft me een dikke knuffel. Opeens komen Lianne, Miranda, Daniëlle en Eleanor binnenstormen en omringen Zayn. Zayn mompelt wat enthousiaste dingen en dan komen de meiden gillend op mij af rennen. Ik word van alle kanten gefeliciteerd door de meiden en ze eindigen met een groepsknuffel. Ik krijg bijna geen lucht meer en Roep met een hoge, piepende stem, 'Air!'. Zayn hoort het en roept zogenaamd verontwaardigd,
'Hé! Zijn we net verloofd, willen jullie mijn meisje alweer vermoorden!' Iedereen moet lachen en de greep van de meiden verslapt. Meteen steek ik mijn hand uit en laat ze de ring zien die ik zojuist heb gekregen.
'Wanneer is de bruiloft?' Vraagt Niall. Zayn en ik kijken elkaar aan. Één blik is genoeg, onze lievelingsdatum: 7 Juni.
'Okay allemaal, de datum wordt 7 Juni 2013!' Roept Zayn.
'Zo snel alweer? Dan moeten we maar gauw beginnen!' Roepen de meiden in koor en ze ontvoeren mij en Zayn meteen mee naar buiten, naar mijn huis om het mijn ouders te vertellen.

Het is de grote dag. Ik sta zenuwachtig in de kleedkamer, in de buurt van onze locatie: De rozentuin. Zou hij de jurk wel mooi vinden? Zou hij het bruidsboeket mooi vinden? Ik ben in de kleuren van de rozentuin. Wit is mijn jurk, rood en roze zijn de rozen in mijn boeket. Ik zucht diep, wat is er toch veel stress rond een bruiloft! Dan komen de meiden binnen met hun bruidsmeisjesjurken. Ja, Zayn en ik wilde dat de meiden onze bruidsmeisjes werden. Ze trekken enthousiast hun jurken aan en gaan daarna naar de visagist. Ik ben er al geweest en zie er prachtig uit! Dan komen mijn ouders binnen. De tranen springen hun in de ogen bij het zien van mij. Ik glimlach en geef ze allebei een knuffel. Dan haak ik mijn arm in die van mijn vader. Het is tijd... Samen lopen we richting de ingang van de tuin. Er zijn stoelen geplaatst langs het pad, helemaal tot aan de rozenpoort, waar het altaar staat. Iedereen zit al en zenuwachtige kriebels nemen mijn buik over. Straks struikel ik nog... Ik verzamel al mijn moed en wandel met mijn vader over het pad, richting het altaar. Zayns moeder leest voor bij het altaar, dat wou Zayn graag, en ik wilde dat een vrouw voorlas bij het altaar. Als we ongeveer halverwege het pad zijn, zie ik Zayn staan. Hij is oogverblindend mooi in zijn witte smoking. Ik loop wat sneller en al snel zijn mijn vader en ik bij Zayn. Nu volgen de bruidsmeisjes. Allemaal oogverblindend. Ik pink een traantje weg, dit is allemaal zo mooi! Als alles klaar is begint Zayns moeder met voorlezen. Ik verdrink zo erg in Zayns ogen, dat ik uiteindelijk alleen de belangrijke woorden hoor.
'Ivana, wil jij Zayn tot je wettelijke echtgenoot nemen en zal je met hem willen leven tot de dood jullie scheid?'
'Ja, ik wil,' Zeg ik.
'Zayn, wil jij Ivana tot je wettelijke echtgenote nemen en zal je met haar willen leven tot de dood jullie scheid?'
'Ja, ik wil,' zegt ook Zayn.
'Dan mag u nu de bruid kussen!' Roept zijn moeder en dan drukt Zayn zijn zachte lippen op de mijne. Mensen klappen en er klinkt pianomuziek. Ik trek mijn hoofd terug en kijk hem intens blij aan. Opeens klinkt er een vreemd geluid. Ik draai me om en daar komt een tafel Op wieltjes aanrijden met... een enorme bruidstaart erop! Zayn trekt me glimlachend mee naar de taart. Dan komen alle gasten bij ons staan en Eleanor reikt ons het taartmes aan. Samen pakken we het handvat vast en we tellen met zijn allen af. 5, 4, 3, 2, 1… Precies bij nul duwen we het mes in de taart. Ik kijk opzij naar Zayn en geef hem een kusje op zijn wang. Uit de menigte hoor ik Niall roepen,
‘Hé, mag ik het eerste stukje?’

Reacties: