FanFic.nl

Heart attack ~Zayn & Harry~

03. Harry Styles

Een half uurtje later zat ik in één van saaie klaslokalen naar een domme leerkracht te kijken. Achter me zat Sam en zoals gewoonlijk maakte ze verveeld tekeningetjes op de rand van haar cursus. Haar blonde halflange haren lagen vandaag alle kanten en in haar groene ogen stond niks anders dan desinteresse te lezen. Ik was tijdens de les ook eerder het rustige type. Ik staarde maar wat voor me uit, niet echt luisterend naar wat de leerkracht allemaal aan het vertellen was. Zoals gewoonlijk zat tijdens engels ook de altijd even populaire Harry naast me. Hij was een deel van de groep waar Louis ook toe behoorde en nog geen 5 minuten na het starten van de les begon hij met z’n pen iets op de rand van m’n cursusblad te tekenen. Kwaad sloeg ik z’n hand weg, maar het eindigde in een afgang omdat ik me lelijk bezeerde aan één van de ringen die hij droeg. Ik vloekte binnensmonds en ik hoorde hoe Harry naast me een kleine lach niet kon onderdrukken. Ik keek hem kwaad, maar het leek hem geen beetje te intimideren. Hij pakte z’n pen gewoon weer bij de hand en hij schreef schaamteloos verder. Ik schudde nog m’n hoofd om hem duidelijk te maken dat ik vandaag geen zin had, maar uiteraard mocht het niet baten.
Hey, how was your weekend?
Las ik stil toen hij z’n hand tevreden terug trok. Ik haalde m’n schouders op en een beetje twijfelachtig begon ik te vertellen over de uitstap die ik en Sam gemaakt hadden. We waren met z’n tweetjes naar het park geweest in Wolverhampton en daar hadden we de hele dag voetbal gespeeld... Voordat je nu begint te denken dat ik één of andere rare meid ben die zomaar alles aan iedereen vertelt, moet je weten dat ik en Harry elkaar al ‘langer’ kennen. Het is te zeggen, sinds we dit jaar naast elkaar zaten bij engels waren we een soort van penvrienden geworden. Ik had in het begin nog geprobeerde om hem af te wimpelen, maar hij bleef altijd door vragen. Hij wou alles van me weten. Wat ik deed, met wie het ik het deed, waarom ik het deed… Dit alles werd gecompenseerd door het feit dat hij me anders nooit een blik waardig gunde. Op de gang kende hij me niet en eenmaal de bel het einde van de les aangaf, bestond zelfs de volgeschreven rand van m’n cursusblad niet meer… Er verscheen een lach op Harry’s gezicht toen hij m’n korte anekdote las en met z’n rechterhand ging hij even kort door z’n haren. In een beweging die me veel te bekend voorkwam, legde hij het deel dat voor z’n ogen hing naar achteren. Hij schreef met vrij losse hand iets op m’n blad waarna hij zoals gewoonlijk deed alsof hij braaf de les volgde. Ik las wat er stond en even wist ik niet goed wat ik erop moest antwoorden. Ik besloot dat ik maar beter niks kon zeggen. De beste optie was gewoon z’n instructies volgen. Het was daarom dat ik m’n pen zachtjes op het tafelblad neer legde. Ik verschoof m’n hand tot het op Harry’s blad lag en zo subtiel mogelijk begon hij op m’n pols iets neer te schrijven. Het duurde een hele tijd en na ongeveer vijf minuten leek Harry het subtiele vergeten te zijn. Al z’n concentratie was verschoven naar m’n pols en hij beet af en toe op z’n onderlip waarna hij met z’n duim zachtjes iets uitveegde. Toen hij eindelijk klaar was en ik m’n arm terug kreeg, krabbelde hij snel nog iets op de rand van m’n cursusblad.
A tattoo would look amazing on you…
Ik keek verbouwereerd naar m’n pols en er verscheen langzaam een lach op m’n gezicht. In het meest sierlijke handschrift stond er nu ‘Love is all you need’ geschreven.

Reacties: