Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Friends or more...|| Louis Tomlinson [Afgerond] » Hoofdstuk 32
Friends or more...|| Louis Tomlinson [Afgerond]
Hoofdstuk 32
Louis POV
Super blij kleed ik me aan. Het is gelukt! Ik ben wakker! Ik ben nog nooit zo blij geweest om het licht te zien. Diep in gedachtes verzonken trek ik mijn broek aan. Silvanita zag er niet echt goed uit. Haar wangen waren in gevallen, haar ogen dof, haar haar futloos. Ze zag grauw en haar ogen waren ook rood.
Ze heeft zich overduidelijk zorgen gemaakt. Ik kijk het raam en zie de hal van het ziekenhuis. Vreemd, ik zou toch zweren dat ik een paar weken geleden nog zonlicht door mijn oogleden zag. Terwijl ik mijn schouders optrek maak ik mijn broek vast. Als ik buk om mijn shirt op te rapen gaat er een steek door het litteken. Ik kreun zachtjes, verdomme. Dit ga ik nog heel lang voelen. Dan schiet iets me te binnen. Toen ik tegen Silvanita zei dat mijn litteken stak zei ze iets van ‘dat ken ik wel.’ Wat bedoelde ze daarmee? Ik denk diep na en trek voorzichtig mijn shirt over mijn hoofd. Wacht, welke dag is het eigenlijk? Beter nog, welke maand is het? Voorzichtig strik ik mijn schoenveters, dan roep ik de anderen. ‘Jullie kunnen weer binnenkomen!’ ze komen binnengestormd. ‘Laat me je een fatsoenlijke knuffel geven!’ roept Zayn uit. Ze komen met zijn vieren op me afgelopen en trekken me in een groepsknuffel. Silvanita staat er wat verdrietig bij. Ik glimlach en steek mijn hand naar haar uit.
‘Jij hoort er ook bij.’ Haar gezicht staat verbaasd en ze pakt mijn hand vast.
‘Jongens! Groepsknuffel!’ roep ik, we nemen Silvanita op in ons midden en geven elkaar een dikke knuffel. ‘Ik hou van jullie.’ zeg ik. ‘Wij ook van jou.’ zeggen ze terug. We laten elkaar los en ik pak Silvanita ’s hand. Met onze ineengestrengelde handen leg ik mijn hand op haar wang. ‘Ik heb je zo gemist.’ Een traan glijd over haar wang. ‘Ik jou ook, Lou.’ Ik knik. ‘Ik weet het. Ik kon je horen.’
De eerste traan wordt gevolgd door een tweede. ‘Dan heb je zeker ook gehoord hoeveel ik van je hou?’ Ik knik en geef haar een zoen. ‘Zielsveel.’ We grinniken. ‘Zeg tortelduifjes, kunnen we gaan?’ vraagt Liam. Ik knik en we lopen de kamer uit.
‘Welke dag is het eigenlijk?’ vraag ik aan Silvanita. ’20 Juni.’ Mijn mond valt open. ‘Wow.’ Ze knikt. ‘Je bent lang weggeweest.’ Een traan glijd over haar wang. ‘Maar nu ben ik weer terug.’ Ze glimlacht. ‘Gelukkig wel.’
Silvanita POV
We hebben elkaars hand vast en ik straal. Hij is weer terug. Met zijn zessen lopen we door het ziekenhuis. ‘We gaan achter uit.’ Zegt Harry, Louis kijkt verbaasd. ‘Waarom?’
‘De paparazzi heeft achterhaald waar je ligt.’
‘Oh.’ Zegt Louis. We knikken en stappen de lift in. Louis legt zijn arm om me heen en ik glimlach.
Ik heb hem gemist en dadelijk ga ik hem weer missen. Hij moet natuurlijk terug naar London.
De lift staat stil en de bekende pling klinkt. We stappen uit en lopen snel door de hal.
Dan komen we uit bij de auto en stappen snel in. Liam trapt op het gas en we schieten ervandoor.
Langs de paparazzi, over de parkeerplaats en dan langs de slagbomen. Dan zitten we op de weg en rijden we rustig naar mijn appartement. Ik kijk een beetje mistroostig uit het raam. Louis heeft mijn hand vast en strijkt met zijn duim over mijn hand. Het voelt fijn, ik heb het gemist.
Na ongeveer een kwartiertje zijn we bij mijn appartement. Liam parkeert de auto en we stappen uit.
Ik pak mijn sleutel en open de deur van het complex. Met zijn zessen lopen we de trap op.
Even later stappen we mijn appartement binnen. ‘Wow.’ Zegt Louis.
‘Wat?’ Hij schud even zijn hoofd. ‘Het ruikt hier opeens heel erg naar, ons.’ Hij wijst de jongens aan.
Ik grinnik. ‘Niet zo gek als je bedenkt dat ze hier bijna een maand hebben geslapen.’
Zijn mond valt open, dan knuffelt hij de jongens. ‘Dank jullie wel.’ Ik kijk ze verbaasd aan, maar de jongens weten blijkbaar waar hij het over heeft. ‘Graag gedaan Lou.’ Zegt Niall.
Niall kijkt me even aan en geeft me een knipoog, ik bloos. Wacht, wat? Niet blozen Sil, NIET BLOZEN!
Louis draait zich weer om en pakt mijn hand. ‘Zullen we vanavond uit eten gaan?’ Met grote ogen kijk ik hem aan. ‘Wij, met zijn tweeën?’ Hij kijkt bedenkelijk. ‘Nou, ik dacht eigenlijk met zijn zessen, maar..’ Ik lach. ‘Nee, nee. Met zijn zessen is goed. Leuk!’ hij glimlacht. ‘Mooi zo.’
Ik geef hem een vederzachte zoen. ‘Laat ik me dan maar even gaan opfrissen.’
Hij grinnikt en laat mijn hand los. ‘Bye guys.’ Zeg ik, dan loop ik weg.
Fluitend loop ik naar de badkamer en maak ik me klaar.
Het is zes uur en we zitten met zijn zessen in een klein, maar gezellig restaurantje.
De jongens praten honderduit en vertellen Louis alles over de tijd dat hij weg was. Ik nip wat van mijn drinken en luister aandachtig. Blijkbaar heeft Harry nog steeds met ene Miranda en is Niall nog steeds single. Zayn en ene Perrie zijn dolgelukkig, net zoals Liam en ene Danielle. Louis’ hand ligt op mijn been, hij heeft me de hele avond niet los gelaten. Of hij had een arm om me heen of we hadden elkaars handen vast. Geen moment hebben we elkaar losgelaten. Verliefd kijk ik naar hem.
Zijn haar zit in een kuif en zijn blauwe ogen glinsteren. Een glimlach siert zijn lippen en hij luistert aandachtig. Soms komt er een korte lach over zijn lippen of zegt hij wat. Ik kijk het restaurantje rond.
We zitten redelijk achterin aan een grote tafel. In de rest van het restaurant is het rustig.
Er staan donkere tafels met lichte stoelen eromheen. Planten staan verspreid door het restaurant en door een groot dakraam valt zonlicht naar binnen. Ik focus me weer op de jongens.
Ze zijn aan het praten over de nieuwe CD. Ik had er wel over gehoord, maar ik dacht dat geruchten waren, niet dat ze echt waar waren. Daarom onderbreek ik ze. ‘Wacht. Er komt echt een nieuwe CD?’
Ze knikken en mijn mond valt open. ‘Omg. Ik dacht dat dat gewoon geruchten waren.’
Louis lacht. ‘Niet dus.’ Hij knijpt even in mijn been. ‘Je hebt dus een primeur te pakken.’
Ik glimlach. ‘Ik voel me vereerd.’ We lachen even en dan komt de ober met ons eten. Het ziet er erg lekker uit. Ik kijk op en glimlach. ‘Eet smakelijk dan maar.’ Ze knikken en we beginnen met eten.
Louis POV
Het eten was echt verrukkelijk en nu zijn we weer op weg naar Silvanita’ s appartement. De avond was echt heel gezellig. De jongens hebben me weer helemaal bijgepraat. Liam parkeert en we stappen uit. Met zijn zessen lopen we naar binnen en vervolgens naar boven.
‘Willen jullie nog wat drinken?’ vraagt Silvanita. Ik kijk op mijn horloge. Het is half elf.
‘Waarom niet.’ antwoord Liam. We stappen naar binnen en gooien onze jassen uit. Vervolgens lopen we door naar de woonkamer. Silvanita loopt naar de keuken en komt even later terug met zes flesjes bier. ‘Hope this is oke?’ we knikken en ze geeft ons allemaal een flesje. ‘Op het nieuwe album. ’Zeg ik. Ze knikken en we klinken onze flesjes tegen elkaar. Ik neem een grote slok. Heerlijk.
Dan krimp ik in elkaar. Auw, dat verdomde litteken ook. Silvanita wrijft even over mijn arm
‘Je litteken?’ ik knik en ze glimlacht mistroostig. We drinken in stilte en als mijn flesje op is sta ik op.
‘Ga je mee, Silvanita?’ ze knikt en staat ook op. Ik zet onze flesjes weg en sla vervolgens mijn arm om haar schouders. ‘Slaap lekker guys.’ Zeg ik. ‘Slaap lekker.’ Zegt Zayn me een grijns.
Silvanita kijkt hem aan en zucht. ‘Karate...’ Zayn slikt. ‘Oh ja.’
Ik lach zachtjes en we lopen naar haar slaapkamer. ‘Hoe lang blijven jullie hier nog?’ vraagt ze.
‘Geen idee, ik denk dat we morgen gaan pakken.’ Ze kijkt verdrietig. ‘O’
We lopen haar slaapkamer in en ik glimlach. ‘Het komt wel goed, Silvanita.’ Ze kijkt met verdrietige ogen naar me op. ‘Ik weet het niet. Ik weet niet hoelang het duurt voor ik je weer zie.’ Ik haal mijn schouders op. ‘Vast niet lang.’ Verbaasd kijkt ze me aan. ‘Hè?’ Ik weet dat de jongens dit goed vinden, dus laten we het gewoon zeggen. ‘Jij gaat met ons mee.’ Haar mond valt open, dan vliegt ze me om de hals. ’Echt?!’ ik grijns en ze geeft me een lange zoen. ‘Dat is geweldig!’ ik lach.
‘Ik weet het.’ Ze slaat haar armen om me heen en legt haar hoofd op mijn schouder.
‘Ik hou van je.’
‘En ik van jou.’
Reacties:
Je schrijfwedstrijd verhaal ben ik verplicht om te lezen (:
Ik hoop dat dat litteken van haar komt doordat ze ooit tussen een bomexplosie zat ofzo! Dat is coooooooooooooooool
Yeeeuh hij is weer helemaal gezond en thuis
ik wil weten hoe het verder gaaat!!
Aawwww
maar wat is er nou met haar?
Iets met een litteken ofzo