FanFic.nl

the end, or the begin? //larry stylinson\\ (FINISHED)

two

louis pov

ik stond op het randje. Ik keek naar beneden. Naar de straat, de auto’s. nu nog zo zorgeloos rond rijdend. Maar niet lang meer. Eerst zou het pijn doen, daarna niet meer, want dan zou harry alles goed maken. Ik sloot mijn ogen. De adrenaline stroomde door mijn lichaam, mijn hart bonkte in mijn keel. Een duw, of een ruk? Een bonk. ‘lou!’ riep zayn. ‘what the fuck deed je?!’ het was een ruk geweest, zayn had me naar achteren getrokken. Begreep hij dan niet dat ik bij hazz wou zayn? Ik krabbelde overeind en rende snel weer naar het raam toe, ik wou springen maar zayn was er eerder. Hij ging voor me staan. Ik botste tegen hem op. Hij verloor zijn evenwicht. Viel naar achteren. Hij suisde door de lucht. Op de straat af. Wat had ik gedaan? Ik hoorde gegil. Van zayn, van mensen op de straat. ‘zayn!!!!’ riep ik huilend. Ik zakte door mijn benen. Wat gebeurde er? Is hij dood? Zijn nu 2 van mijn beste vrienden dood? Waarvan 1 mijn schuld is…. Ik stond op, met in me gedachten om toch nog te springen. Maar een sterke arm hield me vast. ‘laat me los!’ gilde ik. ‘nee!’ ik herkende de stem. Ik draaide me om, daar stond gemma. Haar ogen groot van verbazing en angst. ‘gemma?’ vroeg ik. ‘ja, ik kwam kijken hoe het met mijn broertje ging…’ ‘o gemma,’ ik sloeg mijn handen voor mijn gezicht en liep naar de bank toe. tranen rolden over mijn gezicht. ‘wat is er hier allemaal aan de hand louis?’ ik vertelde haar het hele verhaal. Over hoe niall harry had aangetroffen. Toen mijn verhaal af was waren onze ogen rood, en onze wangen nat. Ze zag mijn brief op tafel liggen. Ze keek me aan, ik knikte als teken dat ze het mocht lezen. Haar handen trilden toen ze het briefje las. Een traan drupte op de inkt. Een hand voor haar mond. ‘shit!’ riep ik ‘zayn!!’ ik rende de trappen af, de gang door, de deur door, de straat op. Op de voet gevolgd door gemma. Een ambulance was al gearriveerd. De politie ook. Een man wees op mij. Er kwamen 2 politieagenten naar ons toe. ‘zo zo zo,’ zei de ene agent ‘jullie gaan maar even met ons mee.’ Ik schrok. Keek naar gemma die ook haar ogen vol had staan met schrik en verbazing. Voor ik het wist werden mijn armen vastgehouden, kouden metalen dingen werden om mijn pols gedaan. Bij gemma ook. Werden wij verdacht van moord? Een moord op zayn? Voor ik het door had werden gemma en ik in een politie auto gedrukt, terwijl zayn met de ambulance meeging. ‘gemma, heb jij kunnen zien hoe het met zayn was?’ vroeg ik haar, met een brok in mijn keel. ‘ik zag dat zijn ogen open waren, hij keek naar ons. Hij keek me in mijn ogen.’ Opgelucht zuchte ik. Ok, we waren dan misschien wel opgepakt voor een poging op moord. Maar zayn leefde nog. En hij zou natuurlijk ook kunnen vertellen wat er gebeurd was. Zodra hij zich weer beter voelde. Ik sloot mijn ogen en leunde achterover. Mijn gezicht uitdrukkingsloos. Maar mijn hoofd zeker niet zorgeloos. Nee. Punt 1, we werden verdacht om poging tot moord. Punt 2, mijn vriendje en gemma’s broertje lag in coma. Punt 3, liam en niall wisten van niks.

ik vroeg me af wat jullie van de afscheidsbrief van louis vonden. ik zou het ook fijn vinden om te horen wat jullie van het verhaal vinden. tips en zo zijn altijd welkom, daar ben ik dan namelijk heel erg blij mee. je helpt me er alleen maar mee.

Reacties: