FanFic.nl

What makes you beautiful (gepauzeerd)

1. Nightmares

Azuna's POV:

mijn katana viel kletterend op de grond en ik zakte door mijn knieën, het zweet stond op mijn voorhoofd van de grote inspanning. een hand werd uitgestoken en ik keek op recht in de ogen van mijn vader.
'Je wordt steeds beter, maar je bent nog niet goed genoeg om mij te kunnen verslaan.' Zei hij met een grote glimlach om zijn gezicht.
ik glimlachte terug en pakte zijn uitgestoken hand vast, die hij had aangeboden en hielp mij overeind. De training van een samoerai was zwaar maar toch de moeite waard, en ik wist dat vader zich nooit zou inhouden omdat ik een meisje was, hij vocht net zo hart met mij als met mijn broer, en daarvoor was ik hem altijd erg dankbaar. De glimlach op mijn vaders gezicht verdween toen er donkere wolken voor de zon schoven en van het een op het andere moment was er een onweersbui uitgebroken en viel de regen met bakken uit de lucht, bliksem kleurde de donkere lucht rood en donderslagen leken op afgevuurde kanonnen die elkaar snel opvolgden. toen ik weer naar vader keek was hij verdwenen. Ik keek om mij heen zoekend naar mijn vader, totdat ik besefte dat ik nog steeds is de stromende regen stond en dat ik inmiddels helemaal doorweekt was. Ik rende mijn huis in deed mijn schoenen bij de voordeur uit en liep richting de keuken waar ik mijn moeder zachtjes hoorde zingen. Op mijn blote voeten liep ik over de houten vloer die koud aanvoelde en bij elke stap zachtjes kraakte, mijn natte haren plakten tegen mijn voorhoofd en ik liet plasjes water achter op de vloer. Ik opende de keukendeur en zag mijn moeder met haar rug naar mij toe de rijst aan het koken.
'Mam?' Zei ik met een trillende stem.
'Waar is vader, hij was ineens verdwenen?'
moeder draaide zich vliegens vlug om bij het horen van mijn stem, maar wat ik toen te zien kreeg bezorgde mij de grootste schrik van mijn leven. Niet mijn moeder maar een gemaskerde man met een enkel gif groen oog keek mij recht aan.
'Je moeder is dood kindje, net als je vader!' Zei de man met een krakende stem, waarna hij vals lachte.
'En het is allemaal jouw schuld!' zei de man.
zijn valse lach bulderde door het huis. tranen rolde over mijn wangen, en ik begon te schreeuwen.
'NEE, NEE, dat kan niet!'
De man zijn valse lach werd nog harder, en echode door mijn hooft.

Met een schok werd ik wakker en zat recht op in mijn bed, de lach van de man echode nog na in mijn hoofd. Mijn haar was nat van het zweet en plakten tegen mijn voorhoofd aan, over mijn gezicht stroomde tranen en ik besefte dat ik gehuild had in mijn slaap. Mijn ademhaling ging gehaast en het duurde even voordat ik was gekalmeerd. het was weer dezelfde nachtmerrie geweest die ik zo vaak had, minstens een keer per week om pressies te zijn. De eerste zonnen stralen van de dag probeerden zich alweer mijn kamer binnen te dwingen, maar werden tegen gehouden door een gordijntje. Ik keek op mijn klok, half 6. Ik stond altijd om 6 uur op dus besloot ik dat ik er net zo goed direct uit mijn bed kon komen, want dat laatste halfuur zou ik toch niet meer kunnen slapen. Ik sloeg de dekens van mij af en zette mijn voeten op de vloer naast mijn bed die koud aanvoelde onder mijn warme voeten. Ik trok mijn witte ochtend jas aan en liep naar de spiegel naast mijn kast, zuchtend keek ik naar mijn bleke gezicht, ondanks de weinige uren slaap had geen wallen en zag er uitgerust uit, behalve dan dat mijn olijf kleurige huid bleker was dan normaal en mijn bruine ogen rood waren van de tranen, maar dat zou over een klein uurtje wel weer weggetrokken zijn. Ik bekeek mijn natte haren die een beetje in de knoop zaten, het enige waar ik een beetje trots op was omdat mijn broer altijd zie dat ik het zelfde haar had als mijn moeder, het was bruin, stijl, glanzend en erg lang, voor de rest gaf ik niet veel om mijn uiterlijk, nog een keer keek in naar mijn ongelukkige gezicht, de dood van mijn ouders was nu al 5 jaar geleden maar ik was er nog steeds niet overheen, en dat kwam vooral doordat ik me niet kon herinneren wat er was gebeurt en het gevoel had dat het mijn schuld was geweest, ik woonde nu samen met mijn broer van 20 en had net mijn examen gehaald, ik was niet van plan om verder te studeren, ik zou me volledig gaan richten op mijn samoerai training, in een vriendje had ik ook geen interesse, mijn laatste vriendje was geweest toen ik 12 was, vlak voordat mijn ouders overleden, en dat was niet goed afgelopen hij was 15 geweest en wou sex met mij, terwijl ik geen sex wilde voor het huwelijk, uiteindelijk liep het uit op een verkrachting. Ik had me zins toen nooit meer hetzelfde gevoeld en had geen vrienden meer gehad. niemand vertrouwde ik nog behalve mijn broer, die er altijd voor mij was en mij ha aangemoedigd om door te gaan met mijn training. Ik keek nog een laatste keer in de spiegel en vroeg mij af of mijn leven ooit beter zou worden.....


Harry's POV:

Met een schok werd ik wakker en zat recht op in mijn bed, een duivelse lach echode na in mijn hoofd. Mijn krullen waren nat van het zweet en plakten tegen mijn voorhoofd aan, mijn ademhaling ging gehaast en het duurde even voordat ik was gekalmeerd. Ik keek op mijn klok, half 6, ik kreunde, ik was geen ochtend mens en meestal moesten de andere jongens mij uit bed sleuren. Maar ik zou nu toch niet meer kunnen slapen. Ik sloeg de dekens van mij af en liep de badkamer in en stapte snel onder de warme douche, de warme stralen spoelde alle zorgen van mij af. Na een half uur stapte ik onder de douche vandaan en kleedde mij om, ik ging voor een simpele spijkerbroek en een wit shirt met een v hals. Ik besloot om mijn haar later in model te brengen, het was pas 6 uur en de jongens lagen nog in hun bed, dus liep ik naar de keuken en maakte een ontbijtje voor mijzelf en ging aan de keukentafel zitten en begon na te denken over de plannen die we hadden voor onze vakantie, We waren gisteren aangekomen bij ons nieuwe vakantie huis in Japan, het lag aan een meer tussen de bergen en er waren niet veel andere huizen in de beurt, we konden deze vakantie genieten zonder dat er honderden meiden naar ons aan het schreeuwen waren, het was leuk maar niet als je wou genieten van een rustige vakantie, we zouden een paar concerten geven in de omgeving, maar voor de rest zouden we gewoon samen lol maken en genieten van alle vrije tijd. ik liet een diepe zucht ontsnappen en dacht aan de nachtmerrie die ik vannacht had gehad direct op mijn eerste nacht in ons nieuw vakantiehuis, ik hoopte dat ik de rest van de vakantie niet veel last zou hebben van de nachtmerrie's. Een hand die plotseling op mijn schouder gelegd werd deed mij opschrikken uit mijn gedachten, en van het een op het ander moment keek ik in de blauwe ogen van een blonde jongen, Niall.
'Hey, jij bent er vroeg uit!' Zei hij met een grote glimlach.
Niall was er altijd als een van de eerste wakker, en was de hele dag in dezelfde vrolijke bui. Ik keek op de klok en zag dat het al 7 uur was wat betekende dat ik al een uur voor me uit zat te staren. Toen hij mijn vermoeide ogen en warrige haar zag verdween zijn glimlach en hij keek een beetje bezorgt.
'Je hebt die nachtmerrie weer gehad....of niet?'
Ik knikte, Niall en de andere jongens konden altijd direct zien wanneer er iets mis was, maar we waren dan ook bijna altijd elke dag 24 uur bij elkaar. Niall ging op de stoel tegenover mij zitten en keek me nog steeds bezorgt aan, ik wist dat hij iets probeerde te zeggen om mij op te vrolijken. Ik glimlachte naar hem, ik wou niet dat hij zich zorgen maakte over mij alleen maar omdat ik nachtmerrie's had.
'Het gaat prima met mij.....echt waar!' Zei ik om hem gerust te stellen.
Maar eigenlijk ging het helemaal niet prima, de nachtmerrie's begonnen een maand geleden, eerst dacht ik dat het wel overging, maar ze kwamen steeds vaker en het was elke keer dezelfde nachtmerrie. Ik was bang dat ik het straks elke nacht zou hebben en er nooit meer vanaf zou komen. Niall keek me twijfelend aan maar accepteerde het toch, hij liep naar de keuken en maakte zijn ontbijt, dat was een van de weinige dingen die hij kon maken wat betreft het eten, de rest moest voor hem gemaakt worden, maar als niemand iets voor hem kon maken en hij had honger (en dat is vaak) bestelde hij wat via de telefoon of het internet. Ik was weer met mijn gedachte bij mijn nachtmerrie, ze waren altijd hetzelfde: Ik was in een kamer zonder ramen of deuren, de hele kamer kraakte wat het waaide hart en na enkele minuten begon het stevig te onweren, de donderslagen klonken als het afvuren van kanonnen die elkaar snel opvolgden, er was zacht gezang te horen van een vrouw in een andere kamer, na een poosje stopte het gezang en klonk er een valse krakende lach, het geschreeuw van een meisje waarna het gelach over ging in een harde bulderende valse lach, daarna werd ik bezweet en moe wakker, de droom was niet eng als ik er over na dacht, maar elke keer als ik de droom weer had voelde ik een vreselijke angst, zo bang was ik nog nooit voor iets of iemand geweest, maar alleen al de valse lach maakte mij doodsbenauwd. Maar ik had een besluit genomen ik zou onze vakantie niet laten verpesten door mijn nachtmerrie's, ik at het laatste beetje van mijn broodje op, die al lang niet meer lekker was, en liep naar de keuken om mijn bord af te wassen, en toverde een glimlach op mijn gezicht, dit werd de beste vakantie ooit dat wist ik gewoon zeker.

Reacties: