Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » One Direction » Stand Alones » 12 I wanna be with you [Larry]

Stand Alones

17 mei 2014 - 17:10

935

8

902



12 I wanna be with you [Larry]

LARRY TIMEEEEEEEE!!!!! Oke, voordat jullie dit gaan lezen. Ik vind dit persoonlijk nogal moeilijk/akward om te schrijven (als je het leest weet je wat ik bedoel) dus kraak me aub niet af. Thanks. xoxo'tjes Me. (Het is btw ook mijn eerste keer dat ik over dát schrijf)

Mijn handen vliegen over het toetsenbord. Het geratel van de toetsen klinkt door mijn slaapkamer.
Ik schrijf, delete en schrijf opnieuw. Het missende gevoel is niet weg, sterker het is veranderd, heftiger geworden. Ze zeiden dat het zou slijten, maar bij is dat niet gebeurt. Mijn persoonlijke hel, dat is waar ik in ben beland. Samen, hij en ik, wij. Dat is al zo lang geleden. Schrijf, delete, schrijf. Het lukt niet. Gefrustreerd klap ik mijn laptop dicht. Ik probeer het op papier.
Schrijf, verfrommel, schrijf. Het lukt niet. Ik krijg de woorden er niet juist uit.
Ik wil hem vertellen dat ik hem mis, zijn aanrakingen, zijn zoenen, zijn alles.
Hem vertellen dat hij het enigste was in mijn leven en dat het een hel is nu hij weg is. Dat ik de noten niet kan halen, omdat wij niet meer samen zijn.
Dat het pijn doet dat hij elke dag zo dicht bij is, maar toch ook zo ver weg is.
Dat ik het haat om mijn echte ik te verbergen voor de buitenwereld.
Ze is lief, maar niet voor mij bestemd. Hij wel. Hij is lief en wel voor me bestemd. Wij zijn soulmates, horen bij elkaar.
Een nieuw vel papier verschijnt voor me neus en ik schrijf en schrijf. Het lukt niet. Woedend maak ik een prop van het papier en gooi het door de kamer.
Waarom komen die woorden er niet uit? Waarom blijven ze steken in mijn keel terwijl ik ze uit wil schreeuwen? Waarom is onze liefde zo onbereikbaar?
Ik wil haar niet voorliegen, ik wil bij hem zijn. Zij moet iemand hebben die echt van haar houdt, niet iemand die van haar ‘’houdt’’. Dom management. Laat me mijzelf zijn. Niemand heeft iets aan een leugen.
Een klok die tikt. De tijd vliegt voorbij. Een potlood dat tikt op het bureau, een leeg vel papier, mijn woorden die niet op het papier komen.
Gerinkel van een telefoon verstoord mijn stille zwoegen. Langzaam sta ik op en smijt het potlood op het bureau. Met afgemeten stappen loop ik naar de telefoon. Ik neem hem op. ‘Met Tomlinson.’ Een grinnik weerklinkt, dan klinkt de fantastische stem van hém. ‘Hey, Tomlinson. Ik wil je zien.’
Ik slik en hevig verlangen steekt de kop op. ‘Waar?’ is het enige wat ik zeg. ‘Bij jou, nu?’ ‘Nu?’ zeg ik verbaast. De grinnik weerklinkt, dan gaat mijn deurbel. Met kloppend hart loop ik naar de deur en open hem. De telefoon valt uit mijn hand, klettert op de vloer. Mijn ogen worden groot en mijn hart slaat op hol als de jongen waar ik zo van hou, voor mijn neus staat.
‘Hey Tomlinson.’ zegt hij. Ik hap naar adem. ‘H…Ha…Harry.’
Hij grinnikt en gaat met zijn hand door zijn krullen. ‘Denk je dat ik mijn krullen moet laten knippen?’
Ik knipper twee keer met mijn ogen en sleep hem dan naar binnen. De deur gooi ik dicht en ik zoen hen passioneel. Enthousiast doet hij mee, maar hij is de eerste die zich terug trekt.
‘Volgens mij heb je me gemist.’ Ik knik en wil hem weer zoenen, maar hij neemt een stap naar achteren. ‘Misschien kunnen we dat beter ergens anders doen?’ hij trekt een wenkbrauw op en grijnst geheimzinnig.
‘Waaro…ohh.’ Eén moment kijk ik verbaasd, dan grijns ik ook en trek hem mee naar m’n slaapkamer. Daar aangekomen sluit ik de deur achter ons en zoen hem weer. Dit keer doet hij vrolijk mee. Onze handen verkennen het lichaam waar ze zo lang van gescheiden waren. Mijn handen glijden naar de rand van zijn shirt, trekken het omhoog over zijn lichaam en gooien het op de grond. Zijn handen doen hetzelfde bij mij. Onze lippen verlaten elkaar alleen als het shirt ertussendoor komt. God, wat het ik dit gemist. Hem gemist. Ons gemist. Mijn handen verbergen zich in zijn krullen. Zij tong strijkt langs mijn onderlip en gewillig open ik mijn mond.
Onze tongen worstelen om dominantie. Zijne wint. Natuurlijk. Hij is sterker.
Zijn handen glijden langzaam naar de rand van mijn broekrand en ik glimlach. Eindelijk.
Ook mijn handen glijden naar de broekrand, de zijne. Ik frummel aan zijn knoop en rits en trek hem uit. Het zelfde gebeurt voor mij. Onze erecties strijken tegen elkaar aan en ik houd het niet lang meer. Het verlangen dat deze groenogige jongen in mij oproept is sterk, te sterk en neemt mijn lichaam over. Harry merkt het en zijn hand glijdt naar mijn boxer. Het elastiek wordt van mijn lichaam gelift en zijn hand glijdt over mijn erectie. Een kreun verlaat mijn lichaam en mijn handen verstevigen hun greep op Harry’s krullen. Ik voel zijn lippen opkrullen. Harry’s lippen verlaten de mijne en glijden omlaag over mijn nek, tegelijkertijd legt hij zijn hand om mijn erectie en begint hij te bewegen.
Golven van genot gaan door mijn lichaam en verschillende kreunen vergezeld door Harry’s naam verlaten mijn mond. Ik duw me dichter tegen hem aan en versterk nog eens mijn greep op Harry’s krullen. Hij gromt en ik voel zijn erectie prominenter worden. Ik glimlach en mijn hand glijd zijn boxer in. Hij snakt naar adem als mijn hand zijn erectie omhelst. ‘Louis’ kreunt hij. We voeren het tempo op en onze lippen zoeken elkaar weer op. Het genot stijgt tot zijn hoogste punt en mijn spieren spannen zich aan. Ik voel dat ook Harry zijn spieren aanspant en niet lang daarna stroomt een warm goedje over mijn hand. We laten elkaars lippen los en glimlachen. Langzaam trek ik mijn hand terug en lik hem af. Harry doet hetzelfde.
Nog eenmaal plaats ik mijn lippen op die van hem.
‘Laat me nooit meer alleen,’ fluister ik.
‘Nooit,’ beloofd hij.


Reacties:

1 2

Dominique zei op 3 feb 2014 - 13:34:
Heftig! Maar heel knap gedaan.


1Dlover
1Dlover zei op 2 juli 2013 - 9:54:
Woouuwww
geweldig!


laurastyles
laurastyles zei op 10 juni 2013 - 22:09:
Awsome!


1Diloveniall
1Diloveniall zei op 26 mei 2013 - 19:56:
Samen, hij en ik, wij.

Herkenbare zin ^^

Ik had een beetje een herkenbaar gevoel hier. Het begin leek best veel op Since You've Been Gone.
Heeft ons verhaal jou geholpen dit te schrijven?
Niets verkeerd of zo hoor. Gewoon een vraagje

Probeer niet te vaak dezelfde woorden/zinnen te gebruiken. Bijvoorbeeld bij deze zin: Ik wil hem vertellen dat ik hem mis, zijn aanrakingen, zijn zoenen, zijn alles.

En ik weet dat ik het al vaker gezegd heb, maar bij een citaat moet je voor de laatste aanhalingstekens een komma plaatsen als je verder gaat met zei ik, fluistert hij enz.


Janitaa
Janitaa zei op 25 mei 2013 - 20:41:
Woow..
Niet gedacht dat je dit zou schrijve..
Maar 1 ding:
Echt super goed geschreve!
(:
xxx