Hoofdcategorieën
Home » One Direction » paranormal? or just stupid? » The beginning
paranormal? or just stupid?
The beginning
Het was rond middernacht toen het begon. Toen ik bewust werd van mijn gave.
Ik werd gewekt door een stem. Hij leek niet op die van iemand die ik ken. Hij leek niet eens op de stem van een levend persoon! Nee, hij was anders. Zacht en fluisterend. Het was doodeng. Wie riep mij? Welk levend wezen heeft er zo'n stem? Was het überhaupt wel een levend wezen? Uit nieuwsgierigheid opende ik mijn ogen. Niemand. Ik hoorde de stem weer, nu kwam hij uit de badkamer. Moeizaam klom ik uit mijn bed, en liep naar de badkamer. Mijn benen trilden, en een angstgevoel kroop in mijn maag. Mijn gedachtes zeiden dat ik verder moest lopen, maar mijn benen werkten niet mee. Uiteindelijk liep ik dan toch verder de badkamer in. Er klonk een klap, ik keek achter me en zag dat de deur was dichtgeklapt. Mijn gedachten zeiden dat het waarschijnlijk de wind was. Wat moest het anders zijn? Geesten bestaan immers niet, of toch wel?
Mijn hand ging naar de deurknop, op slot. Was dit weer een grap van Louis?
Hij wist dat ik niet van horror hield. 'Louis doe die deur open, dit is niet grappig.' Geen antwoord. Mijn hoofd draaide zich weer om naar de spiegel, en even had ik het gevoel dat ik flauw zou gaan vallen. Er was iets op de spiegel geschreven, met bloed...
'L-louis, d-dit is g-geen leuke grap.' Mijn stem haperde. Wat was dit? Heeft Louis dit wel gedaan? Ik las in gedachte op wat er op de spiegel stond.
'Vlucht, vlucht voor het te laat is.' Ik dacht terug aan de dag toen we dit huis kochten. Liam vond het geen goed idee, omdat er verhalen ronddwaalde dat dit huis zou spoken. Wij vonden het onzin, maar nu betwijfel ik dat wel. Een koude hand op mijn schouder, ik slaakte een oorverdovende gil. Het boeide me nu niks dat de jongens wakker werden, ik wil hier weg. Het kastje in de spiegel werd opengemaakt. Ik probeerde nog één keer of ik de deur open kreeg, met weinig succes. De deur werd van buiten geblokkeerd. Er werden spullen naar me gegooid, niet alleen shampooflessen, maar ook gevaarlijkere spullen. Zoals scheermesjes, pincetten, scharen, en weet-ik-veel wat nog meer. Ik hoorde Louis' stem aan de andere kant van de deur. 'Louis maak de deur open!' Ik had mijn zin nog niet af, of de deur vloog open. De laatste shampoofles werd weggegooid, en ik vloog Louis om de hals. 'Zayn ik stond bij je kamer, de deur ging vanzelf open.' 'Maar de deur was-.' Mijn zin werd verbroken door Louis' blik, die geschokt naar de badkamer wees. '-op slot.'
Ik draaide mijn hoofd naar de badkamer, en gilde samen met Louis het hele gebouw wakker.
Reacties:
Ik begon te lachen bij de gedachte dat iemand bekogelt wordt door shampoo flessen en scheermessen, waar er dan zo'n haarbal aanzit, oeps eigenlijk moet ik leren voor Ak maar oke dit is leuker, snel verder imke?
Waaaaaahh!!!!!! This is freaking scary!!!!
Je kan echt heel mooi schrijven!!!