FanFic.nl

Where are the prisoners?

Where are the prisoners? Deel 8 (85-96)

FACE
"Nou nou nou, hebben we zomaar een extra hulp erbij?" vraagt Hank lachend. "En nu een keer zonder geheugenverlies?" voegt hij er nog aan toe.
Dan krijgen we een werkoverleg.
"Oké, jullie missie is dit keer het dorp plunderen en jullie zullen deze gevangene moeten bevrijden," zegt Hank.
Hij laat een foto zien. "Dit is Richard Hajack.”
"Face, jij regelt de bewaking. Als je het goed doet, krijg je een bonus van € 5.000,-. En als je wilt, dan mag je ook het A-team uitschakelen. Doe ze maar één voor één," zegt Hank.
Ik knik maar voel de angst diep in mijn hart. Hoe moet ik dat doen? Ik verraad mezelf als ik de anderen niet uitschakel!

HANK
Als iedereen weggereden is, blijven Face en ik achter. De dames komen ook aanlopen. Eén ervan probeert Face te versieren maar dat lukt haar niet. Dat is ook voor de eerste keer, denk ik in mezelf.

HANNIBAL
Na de verbinding te hebben verbroken met Frank liep ik naar me badkamer. Het plastic zat nog om de wond ter bescherming. Na een heerlijke douche liep ik naar mijn kamer waar mijn spullen lagen. Ik moest me snel aankleden aangezien Frank me straks zou komen ophalen. Ik deed mijn broek als eerste aan en haalde het plastic voorzichtig van mijn arm. Om mijn blouse aan te kunnen doen had ik wel wat moeite, maar het lukte uiteindelijk wel. Een paar minuten later stond ik al helemaal klaar te wachten op de Sheriff. In de tussentijd bedacht ik een plan. Ook maakte ik me zorgen om Face. Het vorige plan was dan weliswaar mislukt maar het woord opgeven stond niet bepaald in mijn woordenboek.

B.A.
"Oké, ik ben klaar. Microfoontjes en zenders. We kunnen aan de slag."
Murdock heeft onze wapens in de tussentijd in orde gemaakt en geeft een lading munitie die ik opberg in allerlei vakjes en zakjes van m'n kleding. Terwijl wij ons aan het voorbereiden zijn, komen Audrey en Lesley er bij staan.
"En wij?" vraagt Audrey. "Ik heb heb het plan bedacht, dus ik vind dat we mee moeten gaan."
Ik kijk Murdock aan die vervolgens zijn schouders ophaalt, ten teken dat hij niet weet wat het beste is.
"Jullie kunnen mee, maar alleen Murdock en ik gaan naar de villa. Jullie blijven in de Van met een zender. Als wij vinden dat het te gevaarlijk wordt voor jullie gaan jullie terug naar het dorp. Afge-sproken?"
Lesley knikt, maar Audrey is niet tevreden. Zij wil meer in actie komen. Ik leg uit hoe de zenders en de ontvanger in de Van werken. Iedereen trekt gemakkelijke, warme en camouflerende kleding aan, want het is nog koud.
Ik zet de Van een eind voor de villa van Hank stil tussen struiken en ga met Murdock op zoek naar Face. We zien dat de villa aan alle kanten wordt bewaakt. Murdock heeft z'n verrekijker meegenomen en probeert naar binnen te kijken. Hij ziet schimmen, maar kan niet goed zien wie het zijn. Op een moment klinkt er "Psst!" vanuit het lange gras. Murdock wijst naar de poort. Blijkbaar vertrekken er mensen. We zien de knechtjes van Hank in een auto stappen en wegrijden. Murdock neemt z'n plekje in het gras en bij het hek weer in en wenkt me.
"Hank en Face zijn nog binnen. O... en ze hebben vrouwelijk gezelschap. Face valt met z'n neus in de boter, waar hij ook is," schampert Murdock.
Niet veel later komen Hank en Face naar buiten gelopen. Hank stapt in zijn grote Jeep. Ik pak de verrekijker af van Murdock, want ik wil Face zien. Hij loopt om de auto van Hank heen en ik zie dat hij de omgeving afspeurt, waarschijnlijk in de hoop dat wij in de buurt zijn. Ik geef Murdock een seintje dat hij de uil moet laten klinken, hij kan dat beter dan ik, want dan weet Face dat we er zijn. Wie weet kan hij nog even wat laten weten, met één of ander klein en voor Hank onmerkbaar gebaar.

SHERIFF
Voor ik naar Hannibal ga, wil ik B.A. en Murdock nog even opzoeken, maar de vogels blijken gevlo-gen. Ze zijn dus echt naar de villa gegaan om de boel af te luisteren. Maar waar zijn Audrey en Lesley eigenlijk? Zouden die met B.A. en Murdock mee zijn? Ik merk dat ik dat niet zo'n prettig idee vind. Als ze maar weten wat ze doen. Audrey en Lesley zijn geen doorgewinterde vechters. Audrey heeft dan wel een paar lessen zelfverdediging, maar ik hoop dat ze daardoor niet overmoedig wordt en zichzelf en de anderen in gevaar brengt. Ik zucht eens diep en dan rijd ik maar naar Maggie.
Als ik de parkeerplaats oprijd bij de dokterspraktijk, komt ze al naar buiten om me te begroeten. Ze neemt me eerst mee naar de behandelkamer, want ze wil even m'n borstkas checken of alles goed genezen is. Daadkrachtige vrouw, hoor, die Maggie.
"Nou, Frank, dat gaat inderdaad de goede kant op," zegt ze tevreden. "Kom, dan gaan we met z'n drieën koffie drinken."
Hannibal zit aan tafel met een krant. Hij staat op en we begroeten elkaar hartelijk.
"Hé, Frank, Maggie is een rusthuis voor oude kneuzen begonnen. Dat zie je wel, hè? Eerst kwam jij gewond binnen en gisteren kon ze mij oplappen."
"Hallo Hannibal. Ja, daar lijkt het op, hè? Maar... we zijn wel twee heel taaie oude kneuzen. Dat hebben we al wel bewezen."
Maggie komt glimlachend om de bravour van ons binnen en schenkt koffie in. Ik vertel dat B.A. en Murdock niet in de office waren, dus inderdaad Face in de gaten houden. En ik uit m'n zorgen om de dames. Hannibal stelt me gerust door te zeggen dat B.A. hen wel zal beschermen.
Een half uur later vertrekken we. Hannibal neemt uitgebreid afscheid van Maggie, dus ik ga alvast naar de auto. Onderweg vertelt hij wat we gaan doen.

HANNIBAL
De sheriff maakte zich nogal zorgen om de dames.
"Ze maken het goed bij BA en Murdock. Het komt heus wel goed met ze, maak je geen zorgen. Ze worden goed beschermd,” zei ik om hem gerust te stellen.
Na het lekkere bakkie koffie nam ik uitgebreid afscheid van Maggie. Ik moest binnen een paar dagen terugkomen om weer naar mijn arm te laten kijken.
"Ik zie wel of ik daar tijd voor heb," zei ik nogal eigenwijs.
Ze keek me aan met een blik van: jou krijg ik nog wel. Ik glimlachte eigenwijs en gaf haar een knipoog.
Daarna liep ik naar de auto en we reden weg.
Ik zuchtte en maakte me zorgen om Face. We moeten hem nu echt weg zien te krijgen, want dat undercover gedoe baart me echt zorgen.
“Laten we naar de office gaan en daar wapens halen. Ik neem daarna contact op met het busje om te weten te komen hoever de anderen zijn. Het lijkt mij verstandig om ze eens onder druk te zetten door Face bij hen vandaan te halen en zogezegd aan de tand te voelen. Die lui hebben alles over om hun ‘maatje’ te redden. Als we het zo aanpakken, weten we ook meteen hun plannen, om te voorkomen dat er doden gaan vallen. Alleen nog een goede schuilplaats zien te vinden om Face aan de tand te voelen. We moeten ze een stap voor blijven. Weet jij toevallig een goede plaats ?"
Ik keek de Sheriff aan en wachtte zijn reactie af. Ook dacht ik na over een vervolgactie op mijn plan wat te doen met Face.

FACE
Opeens hoor ik het geluid van een uil. Murdock! Als ik dan een uil probeer na te doen merkt Hank het.
"Wat doe jij nou?!" vraagt hij verbaasd.
"Oh... ik vind de natuur gewoon prachtig."
"Zullen we dan maar even gaan wandelen? Dan kunnen we ondertussen ook nog een plan bespreken," zegt Hank.
Zou hij door hebben dat ik undercover ben en niet echt bij hem hoor, vraag ik me af.
"Vooruit dan maar, maar hoef ik niets te doen dan?" vraag ik.
"Ach joh, we kunnen eerst wel even een wandeling maken door de natuur. Gaan de dames ook mee?" vraagt Hank snel.
Allebei gaan ze mee. Nu ben ik eindelijk undercover, zijn er mooie dames en dan ben ik eens een keer niet verliefd op ze. Ik verlang alleen maar naar Lesley, mijn Lesley. Ik merk dat Murdock ons volgt. Wat zou Hank met me van plan zijn? Zou ik echt Hannibal, Murdock en B.A. moeten uitscha-kelen? Als ik het niet doe dan zal ik door de mand vallen en zet ik mijn eigen leven op het spel.

B.A.
We willen aanstalten maken om naar de Van terug te gaan, omdat het erop lijkt dat Face en Hank in de Jeep zullen wegrijden, maar ze lopen de auto voorbij en de poort uit het bos in. Hank roept de dames die mee het bos in lopen. Op het eerste gezicht ziet het tafereel er vriendschappelijk uit, maar van Hank weten we nu dat het een kerel met een verborgen agenda is. Als Murdock de uilenroep heeft laten klinken horen we dat Face erop probeert te reageren. Hoe zal hij dat aan Hank weten te verkopen?
Het eerste stuk bos is een Beukenbos en daar is altijd weinig begroeiing onder, dus we zullen moeten wachten met achtervolgen tot ze in het dennenbos zijn. Gelukkig zijn het dikke bomen en kunnen we tijdens het volgen van boom naar boom sprinten. Hank, Face en de dames lopen zo een kwartiertje en komen dan op een open plek in het bos. Geruisloos sluipen we naderbij. Murdock ligt in een greppel en ik heb een plekje onder een struik, achter een bramenstruik, waar ik tussen de bladeren door het gezelschap kan zien zitten.
"Face, ik snap iets niet. Altijd loop jij met schoonheden om je heen en deze dames heb je nog met geen vinger aangeraakt. Ben je soms voorzien tegenwoordig?" hoor ik Hank vragen.
Ik gebaar tegen Murdock dat ie goed moet luisteren, want volgens mij gaan ze nu Face te grazen nemen.
"Eerder deze week zag ik een nonnetje aan je zij! Heb je haar uit het klooster weten te praten?"
Hanks stem wordt met de zin koeler. Ik zie Face enigszins benauwd kijken.
"Weet je wat, Face? We gaan je vriendinnetje er maar eens bij halen. Ik denk dat je dat wel zal helpen om straks wat harder te werken. Ik bedoel om het A-team uit te schakelen."
Face probeert Hank ervan te overtuigen dat het nonnetje weer terug naar het klooster gaat en dat ie zelf gemotiveerd genoeg is. De angst in zijn ogen laat Hank echter weten dat hij warm is en goed gegokt heeft. Hij gebaart naar de twee dames en vertrekt. De dames blijven en staan op. Sexy trekken ze hun jurkjes uit. Face zet grote ogen op. Als hij al denkt dat ze van plan zijn om hem te versieren, komt hij er al snel achter dat er in no time nu twee ninja-achtige dames voor hem staan. Van sierlijk bewegende schoonheden veranderen ze in robotachtige zwarte katten, die bijna symmetrisch bewegen met elkaar. In een paar seconden ligt Face op zijn buik en in een pijnlijke greep.
Ik gebaar tegen Murdock dat hij hier moet blijven en dat ik me een stukje terugtrek in het bos om Audrey en Lesley te waarschuwen. Wat is het beste? Hen hier laten blijven of naar het dorp sturen? Hank verwacht dat Lesley in het dorp zal zijn, dus kan ze beter hier, bij ons, blijven. Als ik contact heb met Audrey en Lesley, leg ik zachtjes uit wat ik heb gehoord. Audrey neemt het woord.
"Zeg B.A. kunnen we haar dan niet het beste vermommen? Dat doet Hannibal toch ook regelmatig? Ik rijd wel even terug naar...."
"Nee, Audrey, jij rijdt niet terug naar het dorp," zeg ik streng, "want daar gaat Hank jullie zoeken. Achter in de Van ligt in een koffer een stapel kleding. Ga niet allebei tegelijk die koffer leeghalen. Eén van jullie blijft op de uitkijk. Jullie zijn samen en afhankelijk van elkaars alertheid."
Audrey is even stil, blijkbaar onder de indruk.
"Goed, B.A. doen we. En dank je wel."
"Voor wat?" vraag ik verbaasd.
"Dat we er nu echt bijhoren!" klinkt het plechtig door de zender.
Ik schud m'n hoofd. Als ze denkt dat dat alles is wat je nodig hebt om bij een commandoteam als het onze te horen, dan zal ze er snel achterkomen dat dat wel eens kan tegenvallen. Ik zucht. Audrey heeft volgens mij een te romantisch idee van wat wij doen.

FACE
"Maar Hank, ze is al terug naar het klooster en zelf ben ik wel gemotiveerd genoeg," stamel ik.
Met angstige ogen kijk ik Hank aan. Dan gebaart hij naar de twee dames en loopt weg. Waar zal die heengaan is de eerste vraag die door mijn hoofd schiet. De dames blijven en staan op. Sexy trekken ze hun jurkjes uit. Onder hun outfit zit een andere outfit. Een gestroomlijnd zwart pak. Ik zet grote ogen op. Er staan in no time opeens twee ninja-achtige dames voor me. In een paar seconden lig ik op mijn buik en in een pijnlijke greep. Waar blijven Murdock en B.A. nou?! Zouden ze al weg zijn?
"We moesten van Hank goed op je passen," zegt één van de dames.
Ik slik een keer. Dan krijg ik van beide dames een paar klappen en gaat het licht uit.
Als ik even later weer wakker wordt zitten de mooie dames voor me. Ik wrijf in mijn ogen. Ik ben weer terug in de echte wereld. Dit is geen dromenland.
"Je had het erover dat je gemotiveerd genoeg was," zegt Hank.
Ik knik angstig.
"Dan schakel je nu één voor één je vrienden uit, want ik heb gemerkt dat ze hier op het terrein zijn," zegt Hank gemeen lachend.

B.A.
Na het gesprekje met Audrey keer ik terug naar Murdock. Hij komt me echter al tegemoet en sist dat Face knock out is. Op een paar meter afstand komen de ninja-ladies langs lopen met Face tussen hen in alsof hij niets weegt. We volgen hen op afstand en zien dat Face het huis van Hank wordt ingedragen.
"Als Face z'n opdracht niet goed uitvoert gaat Hank vast en zeker Lesley opzoeken, als chantagemiddel," overpeins ik hardop na wat ik Hank had horen zeggen.
Murdock kijkt me aan en op zijn gezicht komt een big smile.
"Hank kan zijn nonnetje krijgen, hoor, als hij dat zo leuk vind. Twee zelfs al het nodig is. Kom, B.A., in de Van hebben we vast nog wel een paar mooie pijen liggen."
"Hoezo twee?" vraag ik nors, omdat ik z'n voorstel niet vertrouw.
"Jij hebt een mooi postuur voor een moeder overste! En ik ben dan postulante," antwoordt Murdock terwijl hij als een Maria uit de Sound of Music over de heuvels danst.
"Shut up, fool! Ik speel geen moeder overste! In geen duizend jaar!"
"Maar B.A., weet je wel wat een mooie, spirituele taak je dan hebt?" daagt Murdock me uit.
Ik pak hem bij zijn kraag en brom: "Als jij zo nodig een moeder overste wilt hebben, dan vraag je dat maar aan Hannibal. Die kan dat goed. Ik niet! Begrepen?!"
"Ja, ja, da’s goed. Zet me neer!!!" piept Murdock.
Ik zet hem weer op z'n voeten, waarna hij me een vuile blik toewerpt. In de Van vinden we Lesley als oud vrouwtje en Audrey heeft een soldatenpak aangetrokken.
"Als ik het niet dacht!" mompel ik als ik haar zie.
Murdock zoekt een nonnenkleedje op en ik pak de telefoon in de hoop dat Hannibal al weer terug is.
In de office krijg ik geen gehoor. Ook in het huis van Frank neemt niemand op. Dan probeer ik het bij Maggie ook nog een keer, maar zij zegt dat de mannen al zijn vertrokken. Waar zijn die twee nou weer gebleven?

SHERIFF
"Een schuilplaats? In het dorp?" Ik denk even na. "Jullie hebben die villa in het villapark in aanbouw toch nog? Waarom gebruik je die niet? Daar wilden jullie toch een feest gaan houden voor die maffialui?"
Ik herinner me het gezicht van Audrey nog toen Hannibal haar assistentie voor dat feest vroeg. Sinds die dag is ze een heel ander meisje geworden. Eerst ging ze braaf werken, nu wil ze het liefst met het team mee!
"Zeg, Hannibal, zullen we je jongens laten weten dat we al bijna in het dorp zijn?"
Ik stop bij een telefooncel en Hannibal stapt uit.

AUDREY
"Face, jij kunt mooi infiltreren bij Hank als we net doen alsof jij ons verraden hebt door ze onze locatie door te geven."
"Kid, jij kunt als de beste mensen bedriegen," zegt B.A.
"Maar welke locatie moet Face dan verraden? Kijk, dat wij in de sheriff office zitten, dat weten ze allang. Waar wil je ze dan naar toe lokken?" vraagt hij.
Plots krijg ik een idee en gooi het in de groep.
"Wat als we nu die boerenschuur gebruiken waar Hank Lesley gevangengehouden heeft? Die is dan waarschijnlijk wel goed te verdedigen als hij die al gebruikt heeft en daar zou hij ons toch nooit verwachten."
Ik zie dat de andere mij aanstaren. Zouden ze me aanstaren omdat het een goed of een slecht plan is? Het is blijkbaar een goed plan want het wordt goedgekeurd en de details worden overdacht. Als iedereen weet wat de bedoeling is, duwt Murdock Face ruw uit de Van, vlak voor de voeten van de knechtjes van Hank. Als we ons toneelstukje hebben opgevoerd kunnen we alleen hopen dat het Face lukt om Hank erin te laten lopen. We besluiten om maar weer terug naar de office te gaan en een beetje te slapen.
Ik word wakker en besluit wat koffie te maken om de slaap een beetje te verdrijven. Ik loop het kantoor binnen en hoor dat Face zijn microfoontjes al kwijt is en dat BA en Murdock er nieuwe gaan installeren.
"En wij?" vragen Lesley en ik in koor.
"Jullie kunnen mee. Maar alleen Murdock en ik gaan naar de villa. Jullie blijven in de Van met een zender. Als wij vinden dat het te gevaarlijk wordt voor jullie, gaan jullie terug naar het dorp. Afge-sproken?" zegt BA.
Lesley knikt direct, maar ik knik serieus tegen mijn zin. Ik wil meer actie. We trekken allemaal warme kleding aan en gaan op weg. BA zet de Van een eind voor de villa van Hank stil tussen struiken en gaat met Murdock op zoek naar Face. Na een tijdje horen we BA die ons zachtjes uitlegt wat er buiten is gebeurd.
"Zeg B.A., " zeg ik. "kunnen we haar dan niet het beste vermommen? Dat doet Hannibal toch ook regelmatig? Ik rijd wel even terug naar...."
Maar ik kan niet uitspreken want BA komt er snel tussen.
"Nee, Audrey, jij rijdt niet terug naar het dorp! Want daar gaat Hank jullie zoeken. Achter in de Van ligt in een koffer een stapel kleding. Ga niet allebei tegelijk die koffer leeghalen. Eén van jullie blijft op de uitkijk. Jullie zijn samen en afhankelijk van elkaars alertheid."
Ik ben effe stil.
"Goed, B.A. doen we. En dank je wel."
"Voor wat?" vraagt hij verbaasd.
Ik beslis BA even te pesten en zeg heel plechtig: "Dat we er nu echt bij horen!"
Ik hoor hem zuchten. Denkt hij nu echt dat ik zo stom ben om te geloven dat dat alles is wat je nodig hebt bij een commandoteam?! Ha!
Ik sta op uitkijk wanneer plots de telefoon in de Van gaat.
“Ik neem wel op,” zeg ik tegen Lesley die naar me knikt en mijn wacht overneemt. Ondertussen heeft ze zich al vermomd als een oud dametje. Ik neem de telefoon op. Het is Hannibal.
"Hoi Hannibal," zeg ik.
Ik krijg een hoi terug en Hannibal vertelt dat ze bijna in het dorp zijn.
"Maar wij niet. Face was al snel zijn microfoontjes kwijt en ik weet niet of ons plan lukt."
Ik leg effe snel uit wat de bedoeling was.
"Waar zijn jullie nu dan?" vraagt hij.
"Wij zijn nu aan het huis van Hank om Face in het oog te houden en nieuwe zenders te plaatsen, maar volgens mij is er wat mis gelopen."
"We komen eraan," zegt hij en legt af.
Ik ga op zoek naar een gepaste vermomming en vind iets tofs.

HANNIBAL
Na de verbinding met Audrey te hebben verbroken, beginnen mijn zorgen alleen maar groter te worden.
"We moesten Face nu weghalen bij die klummels. Kom op naar het dorp,” zei ik.
We reden er met een hoge snelheid naartoe. Aangekomen in het dorp rende ik naar de office van de Sheriff en kwam terug met een m16, oorcommunicator en een pistool. De sheriff gaf ik een geweer, oorcommunicator en een pistool. Ik keek hem aan.
“Het kon nu wel eens gevaarlijk gaan worden. De anderen zijn nog bij de villa om Face in de gaten te houden. Kom op dan gaan we er ook naartoe,” zei ik.
We reden er met een hoge snelheid naartoe. Een paar honderd meter er vandaan pak ik mijn verrekijker en bekijk de situatie. Die zag er zeer goed bewaakt uit. De anderen zag ik niet. Ik zuchtte en bedacht een plan om binnen te dringen en Face te grijpen.

SHERIFF
"Hannibal, het lijkt mij verstandig om eerst B.A. en Murdock te vinden. Zij weten op dit moment het beste wat de situatie is. Straks komen wij daar met gieren banden aanstuiven en verpesten we misschien hun goed voorbereide plannen met alle gevolgen van dien, dat Face misschien echt in gevaar komt."
Ik kijk hem rustig aan, want ik merk dat Hannibal de boel niet zo goed inschat.
Met flinke snelheid rijden we naar de villa van Hank, maar zonder dat we te veel aandacht op ons vestigen. Hannibal bekijkt de villa op afstand met een verrekijker. Ondertussen kijk ik hier rond en ontdek de Van in een bosje. Ik tik Hannibal op z'n schouder.
"Kijk, we staan vlakbij de Van. De dames zouden daar blijven en misschien zijn Murdock en B.A. daar ook. Kom."
Gebogen, zodat ze me niet uit de villa kunnen zien, loop ik naar de Van. Audrey ziet me en komt naar me toe. Hannibal komt achter me aan en wordt begroet door Lesley.
"Waar zijn B.A. en Murdock?" vraag ik m'n dochter.
Ze wijst achter zich naar het pad dat langs de hekkens van de villa ligt.
"Die houden de villa in de gaten tot jullie hier zijn. Ik ga ze wel halen."

B.A.
Ik lig geconcentreerd door m'n verrekijker de villa te bekijken als er plotseling "Psst!" klinkt. Murdock en ik draaien ons vliegensvlug om en richten meteen onze wapens in de richting van het geluid. Daar staat Audrey verschrikt naar de lopen van onze wapens te kijken.
"Wat is er?" sis ik.
Audrey vertelt dat haar vader en Hannibal er zijn. We krabbelen overeind en sluipen met drieën terug naar de Van. Murdock houdt de omgeving in het oog terwijl ik de laatste ontwikkelingen uit de doeken doe.
"Deze dame," knik ik naar Audrey, "had een goed idee. We nemen de boerenschuur hier vlakbij als basis. Je weet wel, die schuur waar Lesley in werd vastgehouden."
Murdock komt er nu ook even bijstaan, Frank neemt de wacht over van hem.
"We hoorden dat Hank Lesley wil gijzelen om Face te dwingen ons uit te schakelen. Nu lijkt het mij wel leuk om Hank te verrassen met een hele hoop nonnetjes, zodat ie niet weet wie Lesley is. Maar B.A. wil geen moeder overste zijn. Flauw, hè, Hannibal?"
Frank luistert ondertussen mee en vraagt of we voor iedereen dan genoeg vermommingen hebben.
"Tja, zulke klusjes knapt Face altijd op." verzucht ik met een blik op de villa.
Ondanks dat het niet zo'n vechter is, merken we het pijnlijk goed wanneer hij er niet is.
"Heeft Face al nieuwe microfoontjes?" wil Hannibal weten.
Murdock en ik schudden ons hoofd.
"Het is hier zo goed beveiligd, dat zelfs de zender af en toe stoort. We kunnen niet meer bij hem komen."
De sheriff hakt de knoop door.
"Ik ga in het dorp wel wat vermommingen halen. Ik kom terug zonder sheriffwagen. Audrey, ik neem jouw auto, goed?"
Als Frank wegrijdt, vraagt Murdock ineens of we velletjes papier bij ons hebben. We kijken hem vreemd aan.
"Waar heb je die nou weer voor nodig?" vraag ik korzelig, want hij zal wel weer één of ander maf idee hebben.
"Ik kan vliegtuigjes vouwen! Daar stoppen we de microfoontjes in en dan dwarrelt zo'n mooi vliegtuigje toevallig in Hank z'n tuin neer..."
Murdock stapt de Van in en gaat meteen op zoek naar papier.
"Ik denk niet dat ze onschuldige papieren vliegtuigjes uit de lucht zullen schieten," zegt hij terwijl hij z'n hoofd uit het raam steekt.

AUDREY
Ik sta net op uitkijk wanneer ik plots papa uit de struiken zie opdoemen. Ik waarschuw Lesley en ga naar hem toe.
"Waar zijn B.A. en Murdock?" vraagt papa mij.
Ik wijs naar het pad dat langs de hekken van de villa ligt en zeg: "Die houden de villa in de gaten tot jullie hier zijn. Ik ga ze wel halen."
Ik loop het pad af totdat ik BA zie liggen.
"Psst!"
Voor ik het goed besef hebben ze zich omgedraaid en richten ze hun wapens op mij. Ik ben een beetje verschrikt naar hun wapens aan het kijken als BA sist: "Wat is er?"
"Vader en Hannibal zijn er," zeg ik.
BA en Murdock krabbelen overeind en we sluipen met z'n drieën terug naar de rest die nog steeds bij de Van aan het wachten zijn. Murdock neemt de eerste wacht en ik besluit me even in de schaduw van een grote boom te zetten.
"Deze dame," hoor ik BA zeggen. Ik kijk even op en zie ze nog net allemaal en blik op me werpen voordat BA verder gaat: "had een goed idee. We nemen de boerenschuur hier vlakbij als basis. Je weet wel, die schuur waar Lesley in werd vastgehouden."
"We hoorden dat Hank Lesley wil gijzelen om Face te dwingen ons uit te schakelen. Nu lijkt het mij wel leuk om Hank te verrassen met een hele hoop nonnetjes, zodat ie niet weet wie Lesley is. Maar B.A. wil geen moeder overste zijn. Flauw, hè, Hannibal?" zegt Murdock die er terug bij is komen staan.
"Hebben we voor iedereen dan wel genoeg vermommingen?" vraagt papa.
"Tja, zulke klusjes knapt Face altijd op," antwoordt BA met een grote zucht.
Ik merk dat Face wel erg handig is voor het team.
"Heeft Face al nieuwe microfoontjes?" wil Hannibal weten.
Murdock en BA schudden hun hoofd. "Het is hier zo goed beveiligd, dat zelfs de zender af en toe stoort. We kunnen niet meer bij hem komen."
"Ik ga in het dorp wel wat vermommingen halen," zegt papa dan. “Ik kom terug zonder sheriffwagen. Audrey, ik neem jouw auto, goed?" vraagt hij.
"Ja, is goed hoor."
Als papa wegrijdt, vraagt Murdock ineens of we velletjes papier bij ons hebben. Zou hij een idee hebben, vraag ik me af.
"Ik kan vliegtuigjes vouwen! Daar stoppen we de microfoontjes in en dan dwarrelt zo'n mooi vliegtuigje toevallig in Hank z'n tuin neer..." zegt Murdock wanneer BA vroeg waar hij die voor nodig had.
Murdock stapt de Van in en gaat meteen op zoek naar papier.
"Ik denk niet dat ze onschuldige papieren vliegtuigjes uit de lucht zullen schieten," zegt hij terwijl hij z'n hoofd uit het raam steekt. Ik heb niets beters te doen dus ik besluit hem maar wat te helpen en duik de Van in.
"Ik heb er een paar!" roep ik wanneer ik triomfantelijk van onder een stoel tevoorschijn kom. Ik geef de velletjes papier aan Murdock en die begint meteen een paar vliegtuigjes te vouwen.
"We moeten dan wel zo dichtbij mogelijk komen, want anders landen ze niet ver genoeg."
Murdock heeft een paar vliegtuigjes klaar en gaat op weg. Ik kijk even of iemand een opmerking maakt en ga dan snel achter hem aan om te helpen. We sluipen heel voorzichtig om de villa en zien hier en daar een open raam waar heel toevallig een vliegtuigje door vloog zonder opgemerkt te worden. De vliegtuigjes zijn net sterk genoeg om de microfoontjes te kunnen dragen.
"Kunnen we niet een beetje dichterbij gaan kijken of we Face ergens zien?" vraag ik.
"Ik denk niet dat dat een goed idee is," is Murdocks antwoord.
We hebben alle vliegtuigjes laten vliegen en keren terug naar de Van. Papa is ondertussen al terug met mijn auto.
"Dat was snel!" zeg ik wanneer ik naar hem toeloop.
Hij grijnst en deelt de pijen uit.
"Krijg ik er ook één?"
"Oké dan," zeggen ze. "Jij geeft niet snel op hè?!”
We kleden ons om de beurt om.
"Volgens mij ga ik nooit in het klooster," zeg ik wanneer ik een pij aan heb. "Die zijn zo onpraktisch.”

HANNIBAL
Ik keek het team aan na de kleine discussie om wat we gingen doen.
"Als Hank doorheeft dat wij op zijn terrein zijn, dan heeft hij een stap voorsprong."
Toen BA over een gijzeling begon beet ik op me lip. "We moeten snel ingrijpen voor het telaat is."
De opmerking over de nonnetjes negeerde ik.
"Die boerenschuur lijkt mij op zich helemaal geen slecht idee. Dat is altijd een optie."
Toen Murdock over het vouwen van vliegtuigjes begon keek ik hem verbaasd aan.
"Denk niet dat die zenders het in jou vliegtuigje houden kapitein, maar we kunnen het altijd proberen.”
De sheriff stelde voor om vermommingen te gaan halen uit het dorp.
“Doe voorzichtig,” zei ik.
Hij knikte en reed weg.
"Laten we maar even afwachten tot de sheriff terugkomt met die vermommingen,” zei ik.
Ik keek naar BA. "Jullie hebben een tijd die villa in de gaten gehouden. Hebben jullie nog iets bijzonders gezien? Zijn jullie verder nog iets te weten gekomen over de plannen die ze hebben? Ik wil een beeld vormen van de situatie nu.”

FACE
Ik mag even naar buiten maar om het terrein staan allemaal hekken. Ik kan dus niet wegkomen en ook zijn er allemaal bewakers die dan meteen mogen schieten. Rustig ga ik tegen een boom zitten. Nu heb ik me alweer in de nesten gewerkt. Ik vraag me af hoe ik er deze keer weer uit moet komen. Verderop zie ik in het hoge gras opeens iemand liggen. Zou dat Murdock of één van de anderen zijn.
"Nee, dat kan helemaal niet," zeg ik tegen mezelf.
Nu komt Hank bij me staan.
"Ga aan je werk!"
"Maar..."
"Of moet ik je soms een facelift geven?" vraagt Hank glimlachend.
Daar kan ik nou niet bepaald om lachen. Mijn gezicht is immers het visitekaartje van het hele team. Rustig sta ik op en loop het terrein wat af op zoek naar de anderen, maar die vind ik nergens meer. Ik loop weer naar binnen waar Hank aan zijn bureau zit.

HANK
Face komt binnengelopen.
"Heb je ze uitgeschakeld?" vraag ik.
"Nee, ik kon ze nergens vinden. Volgens mij zijn ze al weg," antwoordt hij.

PETER
Ik staar naar het plafond. Zou het A-team nog altijd hier in het dorp zijn? En hoe zou het ze zijn vergaan met Hank? Ik heb nog altijd zin om Hank terug te pakken na wat hij me nu aangedaan heeft.

SHERIFF
Audrey heeft zich al verkleed en vindt het maar niets. Daarna rijd ik met haar, Lesley en Murdock in het kleine, wendbare, snelle autootje van Audrey naar de boerenschuur. Murdock en ik verkennen de omgeving. Zo te zien heeft Hank de schuur op dit moment niet in gebruik, want de voetstappen rondom zijn al oud en aan het vervagen. Als het veilig is zet ik de auto uit het zicht en trekken we ons terug in de schuur. Murdock en ik verkleden ons ook. Lesley haalt haar eigen kleed uit haar tas en komt even later ook tevoorschijn als non. Maar dan een echte. Met een zender laat Murdock B.A. en Hannibal weten dat we klaar zijn voor onze "processie".

B.A.
Hannibal en ik blijven nog even bij de Van. Terwijl we een seintje van Murdock afwachten, zie ik Face naar buiten komen. In de tuin van Hank loopt hij wat rond, dat hij ons zoekt kan ik duidelijk zien. Face gaat met zijn rug naar ons toe tegen een boom zitten. Hank komt ook naar buiten en geeft Face zo te zien bevelen om ons te zoeken. Ik maak dat ik weg kom en voeg me weer bij Hannibal. Een paar minuten later krijgen we van Murdock het bericht dat het veilig is bij de schuur en dat zij verkleed en al op ons wachten.
Zachtjes rijden we de bosjes uit. Ik zet de Van stil op een plek waar we de villa goed kunnen zien, maar de mannen daar ons ook. We hoeven niet lang te wachten op een reactie. De bewakers seinen naar Hank en die komt met Face achter hem aan naar buiten. Ik zet de Van weer in beweging. Terwijl we langs de grote zware poort rijden gooit Hannibal een handgranaat, die even later niets heel laat van het bouwwerk. In de stofwolk geef ik gas, rijd dan met piepende banden weg, maar even later rem ik af. We willen zeker weten dat we Hank, Face en de bewakers uit de villa lokken.
De Jeep van Hank en een gewone auto komen van het pad af de weg op en ja wel: ze komen achter ons aan. Terwijl ik met hoge snelheid over de bochtige bosweg scheur, geeft Hannibal door aan Murdock dat iedereen naar de afgesproken plaats moet gaan.
In de buurt van de boerenschuur passeren we al snel de eerste non: Lesley. Hank en de zijnen zien haar ook en in m'n spiegel zie ik dat de eerste verwarring is veroorzaakt. Wat moeten ze? Ons achterna of een inmiddels verdwenen non gaan pakken? Ik zie Face gebaren tegen Hank dat hij ons moet volgen en ze geven gas bij. Als we nog een non passeren, aan de andere kant van de weg, remmen ze weer even af, maar volgen dan toch weer.
Als we de 3e non, nu weer aan de rechterkant van de weg, passeren slaat de 2e auto van Hank af en wil terug gaan om de "non" op te zoeken.
In m'n spiegel zie ik dat Murdock en de sheriff de banden van de auto onder vuur nemen. De auto rijdt van de weg af en knalt tegen een boom. Ik grijns: die klus maken Murdock, Frank en Audrey wel af. Nu hebben we alleen Hank, Face en 2 bewakers in de Jeep achter ons aan.

HANNIBAL
We moesten nu alleen nog met Hank en zijn bewakers afrekenen. Als we op de plaats aankomen parkeert BA het busje heel netjes in de struiken uit het zicht.
"Briljante parkeerwijze,” zei ik met een glimlach.
We stapten snel uit en zaten met de geweren gehurkt in de struiken klaar om aan te vallen. Even later komt de jeep met volle snelheid aangereden. We schoten op de jeep en ik gooide een handgranaat waardoor de jeep van weg raakte. Door het effect van de granaat werden Face en Hank uit de jeep gelanceerd. In plaats van Hank een lesje te leren, rende ik meteen naar Face toe. Hij had wat schrammen, maar keek verbaasd op toen hij me zag. Ik glimlachte en was erg blij dat hij nog heel was.
"Doe maar rustig aan,” zei ik.
Daarna liep ik naar Hank toe en zette mijn pistool tegen zijn hoofd.
"Slapen tijdens het werk? Dat zou ik moeten melden,” zei ik met een glimlach. “Geef het op gozer, nu ontsnap je niet meer.

SHERIFF
Van achter een dikke boom zie ik hoe de Van wordt achtervolgd. Lesley, de echte non, en Audrey, de nepnon, zorgen voor verwarring in Hanks gelederen. Murdock en ik komen tevoorschijn als de Jeep ons voorbij is. We leggen aan en schieten op de banden van de tweede auto. Volgens mij hebben we er allebei één te pakken: Murdock een achter- en ik een voorband. De chauffeur weet de auto niet meer te houden. Met een enorme klap vliegt de auto tegen een boom aan. We weten niet hoeveel bewakers in deze auto zitten dus naderen we voorzichtig de rokende harmonica. Uit de motorkap klinkt vervaarlijk gesis en er komt een rookpluim uit. Murdock en ik zien drie mannen in de auto. Twee ervan zijn buiten kennis, de andere probeert uit de wagen te kruipen. Murdock zegt dat hij die gast onder handen neemt. Ik trek de twee bewusteloze figuren uit de wagen. Voor de wagen misschien gaat ontploffen brengen we ze naar een veiliger plek.
Audrey komt aangerend. Ze heeft haar nonnenpak al uitgetrokken, anders kon ze niet hard lopen. Murdock en ik nemen de bewusteloze mannen over onze schouders mee. Ik had een paar boeien meegenomen en die komen goed van pas. De lopende man leg ik ermee vast aan z'n bewusteloze maten. Audrey houdt hem van achteren onder schot terwijl we naar de boerenschuur lopen. Daar aangekomen zorgen we ervoor dat ze geen van drieën nog een vin kunnen verroeren, maar omdat we de afgelopen weken al vaker met losgebroken of bevrijde gevangenen te maken hebben gehad, blijft Murdock de wacht houden.
Lesley, die meteen na haar ‘verschijning’ naar de schuur was teruggekeerd, Audrey en ik stappen in het autootje en gaan op zoek naar Hannibal en B.A. die zo langzamerhand Hank wel uitgeschakeld zullen hebben.

B.A.
De afleidingsmanouvres werken. Ik krijg tijdelijk een voorsprong met de Van en kan in een bocht scherp afdraaien om de Van in een bosje te parkeren. Hannibal en ik grijpen onze geweren en wachten gehurkt in de bosjes de Jeep op. Door de handgranaat, die Hannibal met een goedgemikte worp onder de Jeep gooit, worden Hank en Face, die voorin zitten, uit de wagen geslingerd. Ik houd m'n hart vast, maar Face weet gelukkig wel wat hij van ons kan verwachten. Hannibal rent toch maar eerst naar Face toe om zich ervan te overtuigen dat het goed met hem gaat. Uit de Jeep, die nu op z'n kop ligt, komen de twee bewakers gekropen. Ik pak ze één voor één bij hun kraag. Door de klap van de granaat hebben de mannen niet veel praatjes meer. Wankel lopen ze met me mee naar Hannibal en Hank.
Face is ook opgestaan en fatsoeneert natuurlijk eerst z'n kleding en kapsel. Dan gaat hij voor Hank en de twee bewakers staan en maakt ze goed duidelijk dat hij nooit of te nimmer zijn team zal verraden en dat ze met geen vinger aan Lesley moeten komen.
Dan komt Audrey eraan gescheurd in haar kleine autootje. Er stappen twee ‘nonnen’ uit, Lesley en de vermomde sheriff. Murdock is in de boerenschuur gebleven om de gevangen genomen bewakers in het oog te houden.
"Zeg, Face," vraag ik als we een optelsom hebben gemaakt van de gevangen genomen mannen, "hoeveel van die bewakers liepen er eigenlijk rond? Volgens mij zijn er nog een stel achtergebleven bij de villa."
We kijken eerst hem en daarna Hannibal aan. Nu nog een plan om de rest uit te schakelen.

FACE
Snel lopen Hank, ik en nog een paar mannen naar buiten. We springen in de jeep van Hank en om niet door de mand te vallen ga ik ook mee. Als we dan bij een boerenschuur aankomen passeren we Lesley. Hank wil stoppen om de inmiddels verdwenen non te pakken. Ik wijs naar voren.
"Nee, snel! We pakken ze dit keer. Ik wil ze nog betaald zetten voor wat ze mij aan hebben gedaan," zeg ik waardoor ik bijna in de lach schiet maar me net in kan houden.
Dan passeren we nog een non en remmen weer even af maar toch geven we weer gas omdat het A-team belangrijker is om op te pakken. Tenminste voor Hank dan. We rijden snel achter ze aan, maar dan opeens zijn ze weg en er klinken schoten. Er wordt een handgranaat gegooid en Hank en ik worden uit de jeep geslingerd. Gelukkig had ik verder dan alleen wat schrammen niets opgelopen en ik kijk verbaasd op als Hannibal bij me staat.
"Doe maar rustig aan," zegt hij kalm tegen me terwijl ik even ga zitten.
Daarna sta ik op en fatsoeneer mijn kleding en kapsel, want dat is natuurlijk het belangrijkste. Ik ga voor Hank en de twee bewakers staan en praat even tegen ze.
"Hank, dacht je nou echt dat ik het team zou verraden?! Het zijn mijn beste vrienden dus ik zal ze nooit maar dan ook nooit van mijn leven verraden. Oh en nog één ding. Als je ook maar met één vinger aan Lesley komt, dan reken ik persoonlijk met je af!" zeg ik boos.
Dan komt Lesley aanlopen. Ik doe een stap achteruit.
"Rustig maar, Temp," zegt ze terwijl ze me omhelst omdat ze blij is dat ik nog heel ben.
Ik geef haar een zoen maar dan komt B.A. met een opmerking.
"Zeg, Face, hoeveel van die bewakers liepen er eigenlijk rond? Volgens mij zijn er een stel achtergebleven bij de villa."
"Ja dat klopt. Er zijn een stuk of vijfentwintig bewakers bij de villa waarvan we nu een paar uitgeschakeld hebben," antwoord ik terwijl ik geniet dat ik Lesley weer bij me heb en ik daardoor bijna in de wolken ben.

HANK
Als we uit de auto geslingerd zijn komt al snel het hele A-team tevoorschijn. Ik krabbelde op en klopte wat zand van mijn kleding.
"Slapen tijdens het werk? Dat zou ik moeten melden. Geef het op gozer, nu ontsnap je niet meer," zegt Hannibal terwijl hij een pistool tegen mijn hoofd houd.
“Oh ja? Dat zullen we nog wel eens zien!”
Nu komt Face voor me staan en steekt zowat een hele preek tegen me af. We worden meegenomen naar de cellen van de office en daar worden we opgesloten. Dit is mijn kans om te ontsnappen.

PETER
Het enige waar ik aan denk is wraak nemen op Hank, maar dan dringt er een andere gedachte mijn hoofd binnen. Zou Lydia nog van me houden en hoe zou het met Sam en Xander gaan? Ik heb mijn hele leven verpest. Het is allemaal mijn eigen schuld. Dan rollen er tranen over mijn wangen. Ik mis ze zo erg.

HANNIBAL
Ik had in de tussentijd een sigaar opgestoken om even bij te komen. Toen Face zei dat er nog vijentwintig bewakers niet waren gepakt keek ik hem teleurgesteld aan.
"Ik mag hopen dat dat een grapje is,” zei ik met een kleine lach.
Face schudde zijn hoofd. Ik zuchtte. Ik deed me jas uit en liep even naar buiten. Ik ging even zitten, stak nog een sigaar op en dacht na over een plan.
“Vijfentwintig bewakers, sjemig!” zei ik tegen mezelf. "Dat wordt nog een hele klus. En dan nog naar Maggie om naar me arm te laten kijken, voordat ze weer woedend hierheen komt. Ik moet er niet aan denken, hoe ze de vorige keer tegen me deed."
Als ik terug naar binnen loop, zie ik Hank naar een geweer grijpen.
"Dat dacht ik niet," zei ik terwijl ik op het wapen schoot.
Hij liet uit angst het wapen op de grond vallen. Ik pakte het wapen op en legde het op het bureau van de sheriff.
“Val mijn vrienden nog één keer lastig en ik reken persoonlijk met je af. Daarnet was een waarschuwing, maar de laatste,” zei ik kwaad. "Jongens, ik ga even naar Maggie om naar mijn arm te laten kijken of alles goed is hersteld. Let goed op die Hank, want hij is tot alles in staat. Ik hoop over ongeveer een uurtje terug te zijn."
Met die woorden liep ik naar buiten. Het was een klein kwartiertje naar de praktijk van Maggie. De wapens had ik bij de office van de sheriff laten liggen.

AUDREY
Als Lesley, papa, Murdock en ik aankomen aan de boerenschuur verkennen we eerst even de omgeving. We zouden voor ongelukkige verrassingen komen te staan als er nog mensen van Hank zijn. We gaan de schuur binnen en overlopen het plan nog eens. Als iedereen weet wat hij of zij moet doen, laat Murdock BA en Hannibal weten dat we klaar zijn om Hank vriendelijk te ontvangen. We zoeken onze plek op en al snel horen we de motor van de Van. Ik wacht tot de auto gepasseerd is en loop dan even snel de weg over naar de overkant. Ze remmen even a,f zie ik, maar blijkbaar is ‘het team vangen’ prioriteit. Ik ga terug op weg naar de schuur op een rustig drafje tot ik plots een knal hoor.
"Wat zou er gebeurd zijn?" zeg ik tegen mezelf.
Ik trek snel dat ongemakkelijk kleed uit en sprint in de richting van het geluid. Na enkele seconden de longen uit mijn lijf te lopen kom ik al hijgend aan bij het wrak van een auto. Papa en Murdock dragen elk een bewusteloze man en er loopt nog eentje achter. Ik trek mijn pistool en houd hem onder schot.
Je weet maar nooit wat hij probeert uit te halen. We komen zonder problemen aan bij de schuur en binden de drie mannen goed vast zodat we er zeker geen problemen meer aan hen ondervinden.
Daarna gaan we op zoek naar Hannibal en BA die Hank onder handen zouden nemen. Na een paar nipt genomen bochten komen we toch veilig en in één stuk aan bij Hannibal en BA. Lesley is al uit de auto nog voor hij stil staat en is Face haar aan het omhelzen wanneer ik naar hen toe ben geslenterd. "Toch een mooi koppel, Face en Lesley," denk ik in mezelf.
"Zeg, Face, hoeveel van die bewakers liepen er eigenlijk rond? Volgens mij zijn er een stel achtergebleven bij de villa," zegt BA dan.
Daar had ik nog niet bij stilgestaan.
"Ja dat klopt. Er zijn een stuk of vijfentwintig bewakers bij de villa waarvan we nu een paar uitge-schakeld hebben," antwoordt Face met een erg dromerige blik in zijn ogen.
Iedereen kijkt Hannibal aan met een afwachtende blik.
"Een plan hmm."
Ik denk eens diep en probeer een oplossing te zoeken. Zij weten nog niet dat Face ons niet verraden heeft. Dat zouden we kunnen gebruiken. Maar misschien moeten we Face weer niet in gevaar brengen en komt Hannibal met een veel beter idee. We kunnen ze ook gewoon omsingelen. Hmm, moeilijk.
Hannibal was ondertussen naar buiten gelopen en iedereen had zich gewoon ergens neergezet. Ik ben nog steeds aan het denken wanneer er plots een schot klinkt. Ik vlieg een halve meter omhoog. Blijkbaar was het Hannibal die op Hank geschoten had. Oeps! Was er iemand hem in het oog aan het houden?
"Jongens, ik ga even naar Maggie om naar me arm te laten kijken of alles goed is hersteld," zegt Hannibal heel rustig, net of er helemaal niets gebeurt is. "Let goed op die Hank, want hij is tot alles in staat."
Die verlies ik niet meer uit het oog. Ik vertrouw Hank voor geen cent.
"Ik hoop over ongeveer een uurtje terug te zijn," zegt hij en loopt de deur uit.
"Is dat nu wel veilig zo alleen, zonder wapens?" vraag ik me af. "Er lopen nog steeds mensen van Hank rond.

FACE
Als we eenmaal bij de office zijn, denk ik helemaal niet meer aan de missie maar zit ik met Lesley in mijn armen. Voorzichtig buig ik me naar haar toe en dan zoenen we tot er opeens een schot klinkt. Het was Hannibal die blijkbaar op Hank schoot.
"Zeg, Lesley, we hadden al trouwplannen, maar wanneer kunnen we eigenlijk trouwen? Het is misschien een domme vraag maar toch."
"Weet je wat, Temp, na deze missie trouwen we," antwoordt Lesley terwijl ze me weer zoent.
Even wordt ik door Hannibal's stem gestoord maar zoen Lesley daarna weer. Hannibal gaat even naar Maggie.

PETER
Vandaag mocht ik van de dokter eindelijk naar huis. Ik pak nog wat spullen en neem dan mijn tas weer mee. Zodra ik naar buiten stap geniet ik van de frisse lucht, maar dat wordt meteen verstoord door de gedachte dat ik nog berecht moet worden. Ik besluit om eerst Maggie op te zoeken en bel aan. Ze is er wel. Ook ziet ze wel dat ik er ben maar doet niet open. Even verderop ga ik op een bankje zitten.
"Het is allemaal voorbij. Er is geen kans meer dat ik Lydia, Sam en Xander ooit weer terug zie," zeg ik tegen mezelf.
Dan voel ik opeens een hand op mijn schouder. Hannibal!

HANK
Als ik het pistool pak schiet Hannibal bijna raak waardoor ik het pistool uit angst laat vallen op de grond. Mislukt! Hannibal pakt het wapen op en legt het op het bureau van de sheriff.
"Val mijn vrienden nog één keer lastig en ik reken persoonlijk met je af, daarnet was een waarschuwing, maar dit is je laatste," zegt Hannibal kwaad en loopt dan weg.
Hahaha. Gelukkig weet hij nog niets van Troy zijn ontsnapping. Die kan ieder moment hier zijn om me te bevrijden, want ik heb tenminste niet mijn mond voorbij gepraat zoals Peter wel heeft gedaan.

TROY
Ik en een paar andere gevangenen waren ontsnapt uit de gevangenis en gingen eerst even naar mijn huis om ons een beetje op te frissen.

HANNIBAL
Ik was nog onderweg naar de praktijk van Maggie. Het was ook erg lekker weer. Een vijftal minuutjes later kwam ik aan bij de praktijk en ging naar binnen. Maggie was koffie aan het drinken toen ik binnen kwam. Ze keek verbaasd op toen ik binnen stond.
"Ik had beloofd om terug te komen als ik tijd had, dus bij deze,” zei ik met een grijns.
We liepen naar de behandelkamer. Ik moest zitten op een ziekenbed en mijn blouse uitdoen. Dat deed ik braaf en liet haar naar me arm kijken.
"En hoe vind je de wond eruit zien?" vroeg ik nieuwsgierig.
Ze keek me lachend aan. Dat betekende positief nieuws. Ik deed me blouse weer aan en glimlachte lief naar haar. Zij glimlachte terug.
"Kom gezellig nog even iets drinken,” zei Maggie.
"Ik zou wel willen, maar het team wacht ook nog op me," zei ik.
Aan haar gezichtsuitdrukking kon ik merken dat ze het jammer vond.
"De volgende keer trakteer ik wel op een etentje," zei ik.
Ze begon te lachen en we liepen naar buiten.
"Dank voor alles,” zei ik terwijl ik haar omhelsde en daarna een zoen op haar wang gaf.
Tot slot liep ik weer terug en zag iemand op een bankje zitten die me heel bekend voor kwam. Het was Peter. Ik tikte hem op zijn schouder en hij keek op.
"Wat doe jij hier? Moet je niet bij je vrouw en kinderen zijn?”

SHERIFF
Van een afstandje kijk ik de situatie eens aan. Die Hank is zo gewiekst als ie maar zijn kan. We dachten hem goed gefouilleerd te hebben, haalt ie toch ergens een pistool vandaan! Gelukkig dat Hannibal het onbruikbaar maakte. B.A. en Murdock zitten naast de balie op een stoel, zodat ze de cellen in de gaten kunnen houden.
"Zeg, nu Hank en vijf van z'n mannen hier zitten, zijn we hier wel een pot honing voor de beren, hè? Ik heb zo'n gevoel dat ie op één of andere manier regelt dat ie bevrijd wordt door de andere twitig en dan zijn wij hier toch wel zwaar in de minderheid. Ik zit er niet op te wachten om doorzeefd te worden met kogels. Jullie wel?"

B.A.
Frank komt bij ons staan en begint over het feit dat we toch weer met z'n allen in de office zitten, terwijl we eigenlijk beter de boerenschuur in gebruik hadden kunnen nemen als uitvalsbasis. Ik knik, want eigenlijk heeft hij gelijk. Hank kent de office te goed. Als de rest van de bewakers naar het dorp komt, brengen we ook de burgers in gevaar.
Uit één van de cellen klinkt gegrinnik. Ik gebaar naar Frank en Murdock dat ze door moeten gaan met praten en dat ik even stiekum ga luisteren naar wat ie voor leuks beleeft. Aan het begin van de cel-lengang houd ik me verborgen achter een muurtje. Ik hoor Hank smoezen met de bewakers die in de cel naast hem zitten. Wat hij zegt kan ik niet verstaan, maar plotseling herhaalt iemand verbaasd wat Hank net zei en volgt er een verwijtend "Ssst, joh!"
Ik loop terug naar Frank en Murdock en roep Face tot de orde.
"Kom van je roze wolk af, we hebben je nodig, Face. Kom allemaal even naar binnen."
Ik ga ze voor naar het kantoortje en als ze allemaal binnen zijn, ook de dames, vertel ik wat ik net hoorde.
"De naam Troy viel net. Hij is blijkbaar ontsnapt en komt hier heen. We hebben geen tijd te verliezen. Frank, is er een zolder? Is er een kelder?"
Hannibal is nog maar net weg, voor controle naar Maggie. We zullen zelf tot een goed plan moeten komen. Frank laat ons snel de ruimten van de office zien waar wij nog niet geweest zijn. Face, Murdock en ik laten onze hersenen kraken. Terug in het kantoor noemt iedereen de mogelijkheden op die hij of zij heeft bedacht en dan gaan we als de wiedeweerga aan de slag. Face haalt alle wapens en munitie uit de Van, behalve die van Hannibal. Audrey en Lesley brengen de etalagepoppen die we nog altijd ergens in een hoek hebben liggen naar boven en zetten ze voor de ramen, zodat het lijkt alsof wij daar zitten. Daarna stuur ik ze met de Van naar Maggie om Hannibal op te halen. In de hoop dat ie op tijd terug zal zijn. De achterdeur wordt gebarricadeerd. De gevangenen worden één voor één naar een verborgen plek gebracht, nadat ze vastgebonden, geblinddoekt en de mond gesnoerd zijn. We laten ons niet weer gevangenen afnemen. Frank neemt voorlopig de bewaking op zich.
Murdock heeft de gereedschapskist uit de Van gehaald en gaat schietgaten maken aan alle kanten van waar de office onder vuur genomen kan worden, maar niet op de verdieping waar ze ons denken te zien.

MURDOCK
Onder de office ligt een prachtige betonnen kelder waarin aan alle kanten kleine luchtroosters zitten. Op strategische plaatsen haal ik de roosters weg, zodat we aanvallers goed kunnen zien aankomen. Aan de achterkant is er een luik naar buiten. Ik klim even naar buiten om te zien hoe ik dat luik kan camoufleren. Van een hek van de buren trek een arm vol met klimop los en dat leg ik op het luik.
B.A. houdt de omgeving in de gaten, we kunnen ons beter niet laten verrassen. Op een moment komt hij aan Frank vragen in wat voor soort auto Troy meestal reed, want hij heeft al een paar keer dezelfde auto door de straat zien rijden, alsof iemand op verkenning uit is. Terug op zijn uitkijkpost merkt B.A. dat er steeds meer auto's in dezelfde richting mee rijden. Troy heeft de mannen van Hank opge-trommeld en ze rijden met z'n allen rondjes om het blok met de office heen. B.A. barricadeert ook de voordeur en neemt met zijn wapens zijn positie in. We zien dat de auto's één voor één stil worden gezet en het dorp lijkt zijn adem in te houden, zo stil is het. Er gaan minuten voorbij, een kwartier, twintig minuten. Dan stapt Troy uit zijn auto en gaat op een paar meter van de voordeur staan.
"Hé, Sheriff, Troy is back in town! Je kunt me wel voor even opsluiten, maar ik houd niet zo van kale muren. Nou hoorde ik dat je Hank ook al hebt opgesloten. En Hank houd ook al niet van kale muren..." Hij draait zich even om om samen met de mannen van Hank te lachen om zijn grappen. Als Troy verder gaat, klinken zijn woorden grimmiger.
"Frank Sheldon, ik weet dat je binnen bent. Je kunt kiezen: JIJ brengt Hank naar buiten of IK kom hem halen. En weet je.... ik breng gezellig wat vriendjes mee!"
Alsof het afgesproken werk is, stappen nu alle mannen uit hun auto's en omsingelen de office. In de kelder noemen we fluisterend één voor één de hoeveelheid mannen op die elk van ons ziet en die we op de korrel kunnen nemen.
Troy lijdt gezichtsverlies nu hij geen reactie uit de office krijgt.
"Frank, hier krijg je spijt van!"
Dan loopt hij terug naar zijn auto, pakt zijn geweer en geeft met een paar armgebaren aanwijzingen aan zijn aanhang. Weer is het een paar minuten muisstil in de straat. Op zolder klinkt plotseling lawaai, zo te horen valt één van de etalagepoppen om en tegen het raam aan. Meteen breekt de hel los. Aan alle kanten wordt er op de office geschoten: ramen sneuvelen, hout versplintert, kogels ketsen af op muren. Dan komen wij ook in actie. Door het gat waar ik sta zie ik drie mannen over de motorkap van hun auto leunen, alsof ze bij een kermiskraam een prijs willen winnen. Eerst schiet ik de banden kapot, dan de ramen en omdat ik onder de auto door kan kijken heb ik zo een paar voeten te pakken. Al snel staan de drie mannen jodelend van de pijn achter de auto te huppelen en maken dat ze weg komen. Nu er voor mij even niets te doen is kijk ik even hoe B.A., Face en Frank hun doelwitten te pakken nemen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.