FanFic.nl

I'm looking for myself, did you see him?

~part 11~

We zuchten beiden op hetzelfde moment en kijken elkaar aan. Van zijn gzicht kan ik 1 ding aflezen. 'Ik verveel mij.' 'Ik ook' denk ik met een zucht. Alsof hij mij hoorde trkt hij een vragend gezicht. Het klinkt raar, maar het leek net alosof ik daarnet een stemmetje hoorde dat zei 'Wat kunnen we doen?'. In ieder geval was het Bill niet, die zit al een tijdje te neuriën. Ik vergeet het gewoon en haal mijn schouders op. Weer zuchten we beiden. Ik weet dat Bill en ik beide niet zo een sporttype zijn, maar misschien kunnen we buiten wat gaan voetballen. Ik kijk Bill aan maar nog voor ik mijn mond open heb om het voor te stellen schud hij zijn hoofd al. Kan hij gedachten lezen ofzo? "Nee." "Wat nee?" "Nee, ik kan geen gedachten lezen." "Hoe weet je dan dat ik dat dacht?" "Beu, ik hoorde een stemmetje in mijn hoofd ofzo,... Net als met dat voetballen en die 'Ik ook'." "Ow, wacht even. Dacht jij dan daarnet 'wat kunnen we doen?'?" "Ja, hoorde je dat dan?" "Ja! Dat is pas eng!!" "Freaky!" "Jij bent gewoon freaky." "Hoezo?" "Welke jongen zit nu vrijwillig elke dag met een potlood in zijn oog te prikken?" "Euh, ik niet!" Ik trek mijn wenkbrauw op. "Nee, ik doe dit al bijna 6 jaar, dan prik je niet meer in je oog." zegt hij sissend terwijl terwijl hij mij doordringend aankijkt. De manier waarop hij zijn rechterooglid optrekt zorgt ervoor dat ik bijna kippenvel krijg over mijn hele lichaam, zo eng! "Stop daarmee! Ik kan er niet tegen als je mij zo aankijkt!" zeg ik terwijl ik mijn handen voor mijn ogen sla. Ik maak een klein spleetje tussen mijn vingers waar ik doorheen kijk. Op die grijns op zijn gezicht na, kijkt hij me weer normaal aan. Ik haal mijn handen weg en zucht dan opgelucht. "Wil je dat nooit meer doen?!" "Alley dan, omdat jij het bent." "Bedankt." Hij lacht even en kijkt dan op zijn gsm. "F*ck! Ik had al 5 minuten thuis moeten zijn!" "Waarom?" "Mijn nonkel en tante en vervelende neef komen langs." "Oei." "Ja, sorry, maar ik moet door." Hij staat recht en ik ga met hem mee naar onder. "Ik zie je morgen wel ofzo." "Oke, doei!" Ik doe de deur dicht en sleep me weer naar mijn kamer. Ik hoor buiten een auto stoppen en kijk door de venster naar buiten. Voor Bill's huis stopt een auto. Een man, vrouw en een tamelijk grote jongen stappen uit. De jongen, waarvan ik vermoed dat het Bill's neef is, schat ik rond de 20. Hij heeft een gemene grijns op zijn gezicht en een zwart, rechthoekig voorwerp aan zijn broek hangen. Ze bellen aan en wanneer de deur word open gedaan gaan ze naar binnen. Een tijdje gebeurd er niets, maar dan gaat het licht op Bill's kamer aan. Ik zie hoe hij vliegensvlug zijn deur op slot doet en er dan tegen gaat staan. De klink gaat enkele keren omlaag en weer omhoog en even later gaat de deur open. Bill's neef gaat zijn kamer binnen met het voorwerp dat aan zijn broek hing, en wat een mes lijkt te zijn, in zijn hand.


Hihi, wat ben ik toch weer gemeen.

[reacties?]

Reacties: