Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Stand Alones » Number five
Stand Alones
Number five
Ik loop door de gangen van school, richting de aula. Wat er aan de hand is weet ik niet, maar alle klassen die vrij waren moesten zich daar verzamelen. Met mijn hand ga ik door mijn blonde haren. School begon echt zijn tol te eisen. En dat komt niet eens door al die toetsen. 'Hé vriendloos, ook op weg naar de aula?' Daardoor, daardoor begon school zijn tol te eisen. Ik loop met stevige pas door, de pesters achter mij latend. De aula is al best vol. Ik ga tegen de muur staan, aan de linkerkant van de aula. Dan ben ik misschien voor de tijd dat ik hier ben veilig voor die pesters. De directeur komt met een grote glimlach de aula binnen. Wow, die is happy. 'Dames en heren, zoals jullie weten bestaat de school nu zo'n 25 jaar. En dat is ook de reden dat ik jullie hier heb laten komen.' Ik zucht. Ben ik mijn vrije tijd aan het verspillen aan het jubileum van onze school?! 'We hebben de eer om een van de grootste Boyband van dit moment op onze school te verwelkomen.' Ik spits mijn oren. Ze zouden toch niet.... 'hier zijn de vijf jongens van One Direction!!'
Omg, no way! Ik kijk naar de deur, en zie de jongens naar binnen lopen. Het geschreeuw om me heen is echt oorverdovend. Ze lopen het gemaakte podium op en krijgen een microfoon in de handen gedrukt. Ik wou al zo lang naar een concert van hun, en nu kan ik ze gewoon in real life zien! Best wat toevallig eigenlijk, want vandaag had ik mijn armbanden om met hun namen erop. Ze beginnen met zingen.
One way or another
I'm gonna find ya
I'm gonna get ya get ya get ya
One way or another
'Vriendloos, ben jij niet fan van deze gayband?' De spottende toon waarop ze het vragen, verpest direct mijn net goed geworden humeur. Met een strakke blik kijk ik naar voren. Proberend de stemmen naast me te negeren.
Niall's POV
We lopen de aula van de school binnen. Het doet me denken aan de tijd dat ik zelf nog op de middelbare school zat. We begroeten de directeur en krijgen microfoon. Deze afwisseling is wel leuk, na al die optredens tijdens de tour. One way or another klinkt door de speakers en we beginnen met zingen. Mijn ogen kijken naar de leerlingen. Bij een meisje met blond haar stop ik. Haar krullende blonde haren, zwarte bril en gek genoeg heeft ze Louis' ogen. Het eerste stukje stralen haar ogen, totdat iemand naast haar iets tegen haar zegt. Ik zie haar ineenkrimpen. Na twee liedjes te hebben gezongen, zie ik haar weglopen, een traan rolt over haar wang. De mensen die eerst naast haar stonden beginnen te lachen. Zou ze.... mijn hart krimpt ineen bij die gedachte. Geen enkel iemand verdient het om zo te worden behandelt. Ik sein naar de jongens dat dit het laatste liedje is. Niet begrijpend kijken ze me aan, maar als het liedje is afgelopen, hoor ik ze het publiek gedag zeggen en bedanken. Ik volg hun voorbeeld en samen lopen we het podium af. In de hal stopt Liam met lopen. 'Wat is er Nialler?' Ik vertel ze wat ik heb gezien. 'Ze is volgens mij ook een directioner, and maybe I like her.' Dat laatste deel kwam een beetje zacht uit mijn mond. Een grijns vormt zich op Harry's gezicht. 'Heb je je prinses gevonden?' 'Who knows, misschien wel,' zeg ik. We lopen het gebouw door, maar er is geen teken van het meisje. Na zo'n tien minuten te hebben gezocht geef ik de hoop op. 'Guys, ik denk niet dat we haar nog gaan vinden. Laten we maar gaan....'
Ik zie hoe de jongens mij meelijwekkend aankijken. Ik loop het gebouw uit, en daar zie ik haar zitten. Haar gezicht begraven in haar handen. Haar schouders op en neer schokkend. Zachtjes loop ik naar haar toe, en als ik achter haar sta, leg ik voorzichtig mijn hand op haar schouder.
Imke's POV
Een hand op mijn schouder. Met een ruk draai ik me om. Blauwe ogen boren zich in de mijne. Ik knijp in mijn been. En als ik de pijn voel, bijt ik op mijn lip. Het is dus geen droom. Bezorgd kijkt hij me aan.
'Gaat alles goed?' Ik wil knikken, maar bedenk me. Tegen hem kan ik toch niet liegen? Ik schud mijn hoofd. Hij komt naast me zitten, en legt zijn hand op mijn knie. Bemoedigend kijkt hij me aan. Ik begin met praten. Mijn hart uitstortend. Mijn angsten en onzekerheden vertellend.
'Het spijt me dat je dit allemaal moet aanhoren...' zeg ik met trillende stem.
'I don't mind.' Hij pakt me bij mijn arm. Een pijnscheut gaat door mijn lichaam. Waarom pakken ze altijd de verkeerde arm?? Hij stroopt voorzichtig mijn mouw op. Zijn gezichtsuitdrukkingen verandert van angstig naar bezorgd. En als ik het goed zie, verdriet. Hij buigt zich voorover, zijn mond naar oor brengend. Fluisterend praat hij in mijn oor. 'Please don't ever do that again... I love you...'
Reacties:
im addicted to 2 things now...
1. cutting (wat btw minder is geworden, omdat ik inzie dat het nu zinloos is)
2. your SA!!!!!
ik zit hier echt half te janken.... omg....
wou dat dit in het echt gebeurde..... nouja dat nialler me leuk vindt ofcourse
xxxxxxxx nialls krielkip
aawww
nialler