FanFic.nl

De ontmoeting (AF)

H13

,,Saar, het is Hailey." Zeg ik wanhopig tegen Sara.
,,Ze houdt echt niet op hé?!" roept Sara. ,,Jij hebt al dagen niet tegen haar gepraat, geappt of gebeld...je zou denken dat ze de hint wel begreep. Moet ik anders met haar gaan praten?" Ik kijk haar aan.
,,Nee, dat hoeft niet hoor. Ik los het zelf wel op." Ik weet precies wat Sara gaat zeggen. 'Val haar niet lastig!' of 'Laat haar met rust!' Ik zucht en ga zitten op mijn bedrand. Dat wordt ruzie als ik Sara dit laat oplossen.
,,Hou je nog van haar?"
,,Natuurlijk! Maar ze heeft met iemand anders, jij hebt ze ook gezien!" Sara knikt.
,,Aha. Weet je wat je moet doen?"
,,Nou?"
,,Je hebt afleiding nodig en dan bedoel ik niet de club. William vroeg toch of we bij hem huiswerk gingen maken gisteren?"
,,Ja, dus? Wat moet ik nou met William? Hij is een goede vriend, meer niet."
,,Ik bedoel ook niet dat je Hailey jaloers moet maken door met William te gaan. Gewoon even afleiding, door naar hem toe te gaan en huiswerk te maken. Misschien zijn James en Edward er ook wel, nou dat word genieten hoor." Ik moet lachen. Ik weet nog wat ze de vorige keer gedaan hadden tijdens geschiedenisles.

*Flashback*
,,Er is er één uit zijn bed gevallen." Zegt William als Edward binnen komt. Gelukkig is de leraar er nog niet, anders had hij gezeur gehad. Ik groet Edward en Sara en ik lachen hem een beetje uit.
,,Sorry." Edward smijt zijn rugzak op de grond. ,,Het is weer niet gelukt." William, Sara, James en ik moeten lachen. Het is elke dag hetzelfde liedje. Zo langzamer hand weet iedereen dat Edward 's morgens zijn bed niet uit kan komen. ,,Morgen sta ik er echt om kwart over acht." Edward steekt twee vingers omhoog.
,,Je laatste kans." Zeg ik.
,,Gaan we dreigen?"
,,Niks dreigen." Zegt William en geeft een knipoog naar mij. ,,Je wordt alleen een week lang om halfzes uit je nest gebeld."
,,Zolang je dan maar niet om halfzes op je gitaar gaat jengelen, vind ik alles best."
,,Pas op, Ed." Waarschuwt James. ,,Ik geloof dat je iets verkeerds heb gezegd."
,,Wacht maar tot we ons eerste concert geven." Zegt William. ,,Dan kom jij er niet in, Smith." Edward begint te lachen.
,,Tegen die tijd zitten we allang in het bejaardenhuis." Voordat James of William nog iets kan zeggen, komt de leraar binnen en zegt: ,,Oké, de stof over Napoleon. Sla allemaal jullie boeken open." Iedereen doet het. ,,William, voor welk land was Napoleon belangrijk?"
,,Frankrijk, meneer." Zegt William.
,,Goed zo. En weet je ook wanneer hij leefde? In welke tijd?"
,,Uhm...uhm...lang geleden?" Ik begin te lachen. Typisch weer zo'n droge reactie van William. En niet veel later lachen er meer leerlingen.
,,William, ik wil graag een goed antwoord. Volgens mij weet je het wel."
,,Ik weet het ook, maar ik heb er geen zin in. Hij leefde hééééél lang geleden." De klas brult van het lachen.

*Nu*
Ja, dat was nog eens lachen. Maar met William, James en Edward kan je altijd lachen.
,,Nou, dan gaan we naar William toe." Ik sta op, pak mijn boeken in en loop naar beneden. ,,Mam, pap? Ik ben net gebeld door William en hij vroeg of ik bij hem huiswerk kwam maken. Hij snapt geschiedenis niet en ik wel, dus ik kan het hem uitleggen." Mijn vader kijkt op van zijn krant. 'Zeg alsjeblieft dat ik mag gaan!' denk ik. Ik kijk hem aan, in de hoop dat hij ja zegt.
,,Prima, als je maar wel uiterlijk om half elf thuis bent. Het is nog altijd door de weeks."
,,Bedankt, pap!" Ik omhels hem en trek daarna Sara mee naar buiten.

Een half uur later staan Sara en ik bij de brug. Ik pak mijn mobiel en typ het nummer van William in. Hij gaat drie keer over en dan wordt er opgenomen:
Juul, wat ben ik blij dat je belt! Ik hoor James en Edward op de achtergrond hard lachen. Ik begin te lachen.
Slijmbal! Hé, ik kom naar je toe.
Je had toch huisarrest?
Ja, maar ik heb gezegd dat ik bij jou huiswerk ging maken en toen mocht ik weg.
Slim!
Aha, maar mijn vader zal vast wel bellen om te vragen of we echt aan ons huiswerk zijn. Kun je aan je ouders vragen of ze willen zeggen dat ik bij jullie ben?
Mijn ouders zijn er niet. Ik ben alleen thuis.
Waar zijn je ouders en je broertjes dan?
Mijn ouders zijn op vakantie voor twee weken, Javadd is vanavond met vrienden weg en Drew is vandaag en morgen bij zijn vriendin.
Mooi, Saar en ik komen er nu aan!
Ik hang op. Sara kijkt me aan en vraagt: ,,En? Mogen we komen?"
,,Aha. Zijn ouders en zijn broertjes zijn er niet, dus we hebben het huis voor ons alleen."
,,Chill! Laten we snel gaan dan!" Sara en ik trappen snel door.

Een beetje buiten adem komen we aan bij het huis van William.
,,Zo, hard gefietst?" James houdt de deur open.
,,Ja, ik kon niet wachten om jou te zien!" Ik steek mijn tong uit naar hem. We lopen de woonkamer in en daar zijn William en Edward net bezig met het verschuiven van de meubels. ,,Wat doen jullie?" vraag ik verbaasd.
,,Uhm...de meubels verplaatsen." Zegt William lachend en omhelst me.
,,Duh! Maar waarom?"
,,Dan kunnen we foto's maken voor Twitter."
,,Aha. En had je de bank of die tafel niet in de gang kunnen zetten? Het is overvol, je kunt niet eens normaal meer zitten."
,,Nee, maar wel liggen." Voordat ik het weet voel ik zijn armen om mijn middel en hij gooit me op de bank. Allemaal beginnen we te lachen en maken foto's. ,,Kom we gaan naar buiten." We lopen zijn tuin in en ik was alweer even vergeten dat de tuin van William megagroot is. Er staat een grote trampoline, een schommel, een pingpongtafel, een overkapt terras en een zwembad in de tuin!
,,Ga je niet zwemmen?" James kijkt me vragend aan.
,,Ja, ben niet helemaal gek! Het water is ijskoud!" James lacht en springt er met kleren en al in. Hij kijkt me aan en ik tik tegen mijn voorhoofd. Hij is gek! Ik weet niet dat William achter me staat. Opeens pakt hij me vast, tilt me op en springt samen met mij het zwembad in. Brr, een rilling komt mijn lichaam binnen. KOUD! Snel ga ik het zwembad uit en ben zeiknat.
,,William!" roep ik een beetje boos.
,,Hé, je mag douchen hoor." Zegt hij ondeugend.
,,Dat is lief van je!" Ik loop lachend de trap op. Ik kan ook niet boos zijn op William! Ik leg mijn kleren te drogen en stap de warme douche onder.

Na tien minuten, stap ik de douche uit en voel aan mijn kleren. Ze zijn weer droog en ik trek ze aan. Ik loop naar beneden en alle meubels staan weer op de plek waar ze stonden.
,,Gaat het weer?" William kijkt me aan. Ik knik.
,,Ja, maar niet dankzij jou!" ik loop naar hem toe en begin hem te kietelen. Hij ligt dubbel van het lachen en ik ook. We plagen elkaar nog even en dan roep ik hard: ,,Ik heb honger!" James kijkt op zijn horloge en ziet dat het zeven uur 's avonds is.
,,Het is zeven uur. Ik begin ook trek te krijgen."
,,Weet je wat. Ik ga wel even naar de winkel en dan haal ik pizza's." Zeg ik en trek mijn jas aan.
,,Yes, pizza! Daar had ik net zin in." Zegt Edward. Ik moet lachen, ik weet niet waarom, maar bij Edward moet ik altijd gelijk lachen.
,,Lach je me uit?"
,,Nee, helemaal niet!" Zeg ik en nu moet ik me inhouden om niet te lachen. Ik loop de deur uit en steek de straat over. De supermarkt is niet zo ver hier vandaan, maar toch moet ik oppassen, mijn ouders doen hier ook boodschappen namelijk. Ik loop de hoek om en moet op het rode stoplicht wachten. Dan voel ik een hand op mijn schouder en schrik. Wie kan dat nou zijn? Voorzichtig draai ik me om en kijk recht in de ogen van...

Reacties: