Hoofdcategorieën
Home » Overige » -Nog onbekende titel- (Merlin fanfic) » Proloog
-Nog onbekende titel- (Merlin fanfic)
Proloog
De winkelbel rinkelde en een jongeman stapte het kleine boekenwinkeltje in. Hij keek om zich heen alsof hij iemand verwachte, zijn oog viel op een jongen die achter de kassa op een comfortabel uitziende stoel zat en verdiept in een boek was. De jongeman stapte op de kassa af en slaakte een kuchje om de aandacht van de jongen te trekken, de jongen keek op en bekende olijfgroene ogen keken hem nieuwsgierig aan.
"Kan ik u helpen, meneer?" De man gaf hem alleen een brede glimlach als antwoord, hij keek hem aan maar op hetzelfde moment was hij ergens heel anders in gedachten. Door zijn wijde grijns leken zijn iets te grote oren iets omhoog te gaan, zijn felblauwe ogen twinkelden alsof de jongen iets heel grappig had gezegd.
"Meneer? Is alles oké?" Vroeg de jongen onzeker, hij wilde de man niet beledigen. De man knipperden een paar keer met zijn ogen en zijn brede grijns zakte iets in.
"Ja natuurlijk, pardon, ik vroeg me af of ik met je moeder kon spreken, Avralyn James?" Nu knikte de jongen begrijpend
"natuurlijk meneer, als u heel even wacht," zonder enig tegenspraak liep de jongen naar het woongedeelte dat achter het winkeltje aangebouwd was. De man wierp een nieuwsgierige blik naar het boek wat de jongen aan het lezen was.
The Great Emrys and the offer of life, by Avrill Birds. Hij kon het niet laten maar te lachen en las de omslag:
Jonge Merlin vertrekt van het platteland naar de grote stad met een groot geheim, hij is een warlock. En niemand mag het weten, want magie is strafbaar, dodelijk zelfs. Door het lot wordt Merlin het mikpunt van de Profetes Nimue, die aan de hand van een profetie erop gebrand is hem uit de weg te ruimen. Kan Merlin met behulp van zijn vrienden Nimue verslaan? Of word zijn geheim onthuld?
-London Times.
De man grinnikte bij de opmerking van de London Times. Hij keek op toen hij de stem van een ander kind in het woongedeelte hoorde.
"Elyan! Blijf van mijn pop af!" Er verscheen opnieuw een wijde grijns op zijn gezicht, maar zijn hart maakte pas echt een sprongetje toen hij een vrouwen stem hoorde.
"Avrill, wees lief tegen je broertje, Elyan, geef je zus haar pop terug. Mamma gaat heel even een klant helpen. Artie, wees zo lief om even op je broertje en zusje te letten, ik ben zo terug." Een vrouw in haar dertiger jaren kwam het woongedeelte uitgelopen en nam plaats achter de kassa. Haar bijna zwarte haar zat in een golfend model tot net iets over haar schouders, ze had een pony die nu aan de kant werd gehouden door een bril met een smal montuur. Haar olijfgroene ogen waren net iets te groot voor haar bleke gezicht, en op dit moment wijde ze zich toen ze zag wie de man was die naar haar had gevraagd. Haar ene hand greep naar de plek waar haar hart zat en haar andere hand ging over haar mond om een kreet te stoppen.
"Hallo Ms. Birds, of moet ik zeggen: Mrs. James?" De man hield zijn armen open, wachtend op een omhelzing, maar die kwam niet. Avralyn Morgan-James staarde verstijfd naar de man en zei met een zwak stemmetje:
"Merlin?"
Reacties:
Ik ben fan van Merlin.
Ik ben fan van deze fanfic.
Ik ben fan van jou.
ALSJEBLIEFT GA VERDER <3
Het is zo jammer dat fanfictions die over, bijvoorbeeld deze Merlin-fanfic, niet zo populair zijn op Fanfic, want dit is echt interessant en leuk om te lezen.
Ik heb alleen wel een opmerking, als je het niet erg vind:
Als je een dialoog begint is het slim om deze op een volgende regel te plaatsen, zo dus:
Zo schrijf jij het op:
De jongeman stapte op de kassa af en slaakte een kuchje om de aandacht van de jongen te trekken, de jongen keek op en bekende olijfgroene ogen keken hem nieuwsgierig aan. "Kan ik u helpen, meneer?" De man gaf hem alleen een brede glimlach als antwoord, hij keek hem aan maar op hetzelfde moment was hij ergens heel anders in gedachten.
Maar zo, op deze manier, leest het gemakkelijker voor de lezer en zal het zo nodig niet storen:
De jongeman stapte op de kassa af en slaakte een kuchje om de aandacht van de jongen te trekken, de jongen keek op en bekende olijfgroene ogen keken hem nieuwsgierig aan.
"Kan ik u helpen, meneer?" De man gaf hem alleen een brede glimlach als antwoord, hij keek hem aan maar op hetzelfde moment was hij ergens heel anders in gedachten.
Snap je een beetje wat ik bedoel? Ik deed het vroeger ook zoals jij het deed, maar iemand heeft me bijgebracht dat het op deze manier makkelijker is om te lezen en het is echt zo! Ook als het op deze manier doet hoef je ook de dubbele punten niet voor je dialoog te zetten. Als je me niet snapt zal ik het nog beter proberen uit te leggen. Laat dan maar een berichtje in mijn gastenboek achter, of stuur me een pb.
<3