FanFic.nl

paranormal? or just stupid?

7 days...

Deuren klapten open, en drie paar ogen staarde ons verbaasd aan. We konden niet uit onze woorden komen. Nog steeds gechoqueerd keken we naar de badkamer, niet wetend wat te doen. Niemand zou weten wat hij of zij nu moest doen, niemand. Louis' arm wees richting de badkamer. Hij trilde, wie zou niet trillen? Wie zou er überhaupt niet bang zijn? Drie gillen maakten volgens ons gevoel, de hele buurt wakker. De badkamer, was doordrenkt met bloed. Niall en ik namen een dappere stap, de badkamer van dichtbij bekijken. Mijn hand duwde zachtjes de met bloed besmeurde deur open. Bloed, het was overal. En alsof dat nog niet erg genoeg was, was er zelfs op de muur geschreven. Zelfs dat was met bloed gedaan. De badkuip was gevuld met bloed, en erboven stond geschreven: 'Go away!' Dat stond zo'n beetje overal geschreven. Op sommige plekken met een bloederige hand onder het uitroepteken. Een rilling ging over mijn rug. Er zat zelfs bloed ín de WC. Mijn blik bleef hangen op de spiegel. Ik wou gillen, maar het enige wat er gebeurde was dat mijn mond wagenwijd openviel. Ik tikte Niall aan en wees naar de spiegel, hij kon wel gillen. We zagen met beide ogen aan hoe er iets op de spiegel werd geschreven. wérd geschreven, ja. Het stond er namelijk nog niet op. Met bloed werd er op de spiegel geschreven. '7 days' dat is wat er stond. 7 dagen? Tot wat? Wat is er over 7 dagen? Een ijselijke gil klonk door het huis. Mijn handen gingen naar mijn oren om het geluid te dempen. Een bloederige hand stempelde zich naast de spiegel. Niall en ik maakte dat we uit de badkamer kwamen. Net op tijd, want we waren de badkamer amper uit, toen er een witte verschijning in de badkamer kwam staan. Het was een meisje, met pikzwart stijl haar, een witte met bloedvlekken bedekte jurk, en pikzwarte levenloze ogen. Het fluisterde. '7 Days'. '7 Days'. En verdween weer met de zelfde ijselijke gil. '7 dagen'. Zijden we in koor. We dachten allemaal het zelfde: '7 dagen tot wat'? Ik wist het zeker, ík wou hier weg. Wat de jongens deden boeide me niet, ík wil hier weg. Het boeit me niet of ik dan onder een brug moet gaan slapen of niet, zolang ik hier maar weg ben.
Misschien had ik een idee wat de 7 dagen zouden betekenen. We moesten binnen 7 dagen weg zijn. Anders... Anders wat? Wat zou er dan kunnen gebeuren? Werden we ook geesten? Werden we vermoord? Verdwenen we voor altijd? Ik wou de consequenties niet eens weten. Het aftellen was begonnen. Dit was een race tegen de klok. We moesten het halen. Anders volgden er consequenties. En ik wil er liever niet achter komen wat de consequenties zijn...

Reacties: