Hoofdcategorieën
Home » Overige » The Walking Dead - a Daryl Dixon love story. » Proloog.
The Walking Dead - a Daryl Dixon love story.
Proloog.
Twee dagen. Twee dagen had het geduurd om weer wat eten te vinden, en dan hadden we het over bonen die over de datum waren, maar zelfs dat ontving je met open armen na twee dagen op enkele druppels water en zuurstof te hebben geleefd.
Voor deze hele toestand was alles zoveel beter, en dan pas kom je erachter hoeveel je eigenlijk wel niet had. Had, ja. We zouden het nooit meer terugkrijgen. Ik zag geen oplossing voor dit lastige parket waarin alles veranderd is.
Ik kroop nog wat dichter tegen Jade aan, haar lange bruine haren vielen net over mijn voorhoofd. We staarden beide afwezig naar het vuur voor ons, waarschijnlijk dacht zij ook na over ons leven voor de uitbraak.
Het was zo’n drie dagen geleden dat we onze laatste ‘feeder’ gezien hadden, maar iets zei me dat het stilte voor de storm was. Toch probeerde ik even te genieten van de sereniteit om ons heen. Onze welverdiende pauze.
‘Ik zal de eerste wacht wel houden,’ Ajay liet zijn ogen langs iedereen af glijden.
Ik knikte. ‘Ik ben nog niet moe, ik doe met je mee.’
‘Maak mij maar wakker als jullie er genoeg van hebben. We weten allemaal hoe Jade reageert als je haar wakker maakt na te weinig slaap,’ Hyatt probeerde overduidelijk de sfeer wat te verbeteren.
Mijn beste vriendin begon te lachen, en het klonk hemels in mijn oren. Dit hadden we nodig na de laatste gespannen weken. De afgelopen weken was iedereen zo prikkelbaar geworden en alles ging zoveel stroever – niet dat het al makkelijk ging in dit groepje. De sfeer was nog erger dan de hele situatie met de zombies.
‘Komt goed,’ ik glimlachte naar Hyatt, die mijn glimlach vervolgens beantwoordde met een van zijn eigen scheve glimlachen.
Uit het niets hoorde ik ineens gesnurk, dus ik keek naar mijn schoot en trof daar een slapende Jeramiah aan. Hij was ondertussen dus gewoon in slaap gevallen. Niet dat me dat opviel want hij was nooit bepaald spraakzaam. Hij had het ook wel verdiend.
Langzaam liet ik mijn nagels door zijn dikke bos haar glijden. Hij had weer een knipbeurt nodig, dat was overduidelijk. Zijn haren groeiden veel te snel.
‘Alex,’ hoorde ik Jade in mijn oor sissen.
Verbaasd keek ik op. ‘Ja?’
Ze grinnikte. ‘Zie ik hier wat opbloeien?’ Jade probeerde me altijd aan Jeramiah te koppelen, maar ze had niet door dat wij gewoon gemaakt waren om beste vrienden te zijn. Ja, jongens en meisjes konden vrienden zijn. Ja, ze konden close zijn. Nee, ze hoefden niet verliefd te worden. Wij waren echt een broer en zus, hoe cliché het ook klonk.
‘Jer is lief en zo, maar nee, sorry,’ ik glimlachte naar haar.
Hyatt hield zijn blik met bonen naar me uit en ik pakte het aan. Ik wist dat hij het zou geven, dat deed hij met iedere maaltijd. Hij vond me te dun dus deed hij alsof hij geen honger had. Het was een schat. Hij had een beetje de vaderrol overgenomen in de groep, en daar was ik hem dankbaar voor. Het was een geweldige man. Ik had het opgegeven nadat meneer zes maanden bij ons was en zes maanden tijdens elke maaltijd hetzelfde deed. Nu was hij al acht maanden bij Jade, Jeramiah, mij en Ajay. Ajay was er zelf nog maar zes.
‘Dankje,’ ik glimlachte naar Hyatt.
Hij glimlachte vriendelijk terug. ‘Ik ga mijn bidon vullen en een paar uur mijn ogen te sluiten.’
‘Verstandig,’ ik knikte begripvol.
Hij stond op en liep richting het riviertje, niet ver van ons vandaan.
Ondertussen viel ik het blik met bonen aan met mijn lepel. Twee dagen niet eten maakte zelfs van de netste meisjes een holbewoner zonder enige tafelmanieren. Ook al was het eten om te braken.
Jeramiah’s gesnurk werd spontaan harder en ik tikte hem zacht op zijn neus, dat bleek iedere keer te helpen.
Jade lachte even en ging vervolgens tegen de boom hangen. ‘Trusten, jongens.’
Reacties:
Het is wel makkelijk, maar je kunt het nog wel begrijpen. (:
Maar bedankt! Ik zal morgen het volgende stukje plaatsen.
Klinkt veelbelovend!
Ik volg zelf the walking dead niet, is dat nodig om deze fic te begrijpen?
Geniaal! wow, je schrijft echt mooi <33
I luv the walking dead, helemaal gespeeld (tell tale) en ik ben het aan het kijken (seizoen 2), zeg iets bij hoofdstuk 1 please?