FanFic.nl

From Irish to British.

From Irish to British.

Lotte’s P.O.V :

*‘Nee!’ Zei ik tegen mijn ouders , toen ze me iets rottigs vertelden. Ik wou niet ! , want ik dacht dat ik daar niks had.. Waarom , waarom moest dit mij nou overkomen ? Dat wist ik niet , en niemand zou het ook ooit te weten komen…*

‘Lotte!’ riep mijn moeder vanaf de trap. ‘Jaha!’ riep ik geïrriteerd terug. ‘is je tas al klaar?’ Pfff.. Vandaag is het zover : De verhuizing , naar dat grote Londen.. Ik was veel liever in Ierland gebleven, maar dat kon niet.. ‘JAAA’ riep ik terug vanuit mijn lege slaapkamer. Ik pakte mijn laatste tassen op & mompelde iets onverstaanbaars. Vandaag was de dag , dat het echt zou gebeuren. Met een zucht zoefde ik naar beneden. De hele hal werd geblokkeerd , door alle tassen van mij , mam & pap. De vrachtwagen zou pas om een uur of twee onze tassen op te halen. De meubels stonden al buiten , want dan hoefden we niet de hele tijd te sjokken. ‘TOETTOEEET’ ‘owkut!’ dacht ik bij de gedachte dat ik nu dus ECHT weg moest.. De chauffeur bracht al onze spullen naar de vrachtwagen. Toen ‘ie klaar was , riep hij : ‘Stap maar in !’. Een traan rolde over mijn wang. Net , toen ik instapte , zag ik Marit ( Mijn ‘BFF’) naar me toe rennen. ‘STOP!’ schreeuwde ik naar de chauffeur. Hij remde en mompelde iets vaags. Marit nam me in d’r armen , en gaf me een ‘plethugg’. Ik kon haar niet meer loslaten het kon gewoon niet! Ik kon haar hier niet achterlaten! En nog een traan rolde over mijn wang. Uiteindelijk werd het gewoon een tranenregen. Mijn moeder zei dat ik weer moest instappen , omdat we anders te laat zouden komen. Ik gaf Marit nog één knuffel , en zei dat ze me altijd mocht bellen. En ik stapte weer in.. De hele rit waren we stil, het was pijnlijk stil. Ik had nog steeds rode wangen , pap keek nors voor zich uit , en mam zat de hele tijd de chauffeur te corrigeren waar we moesten zijn. Héhé , eindelijk waren we er , het vliegveld. We stapten uit , en al onze spullen , moesten worden gebracht met een goederenvliegtuig. We lieten onze spullen achter bij de chauffeur , die zou het regelen. Wij gingen naar binnen & moesten door allerlei apparaten.. Uiteindelijk waren we erdoor. Ik kon mijn ogen niet geloven , was dit echt ? Ik zag in een oogopslag een reuze apparaat, Dat vol met allerlei soorten bueno’s zat. Ik kon niks anders zeggen als : ‘Ohmygod!’. Dus toch nog wel een voordeel aan verhuizen.. Ik grabbelde twee euro uit mijn broekzak , en stopte hem in de automaat. Ik koos bueno white. Mijn ouders zaten al op een bankje , waar je moest wachten op het vliegtuig. Ik ging op het bankje zitten , en at mijn bueno op. En toen opeens hoorden we een bel.

*Pingpingpinggg.*
Dames en heren het vliegtuig arriveert over 5 minuten.
*Pingpingpinggg*

Mijn moeder glimlachte naar me. ‘Nog maar heel even wachten.’ Had ze tegen me gezegd , alsof ik het nog niet wist. Hmm, mompelde mijn vader terug. We hoorden lawaai. Daar was ons vliegtuig.. We liepen er heen en moesten door een heel erg lange gang lopen. Toen we in het vliegtuig waren , zochten mam , pap & ik een plekje helemaal achterin. Door de luidsprekers zei de piloot dat we oordopjes in moesten hebben , of op een kauwgumpje moesten kauwen. Ik pakte een kauwgumpje uit mijn moeders tas. Mijn ouders namen er ook een. Voor de zekerheid had ik ook mijn oordopjes meegenomen.
Het vliegtuig steeg op. ‘Pff..’ zuchte ik luidruchtig. Mijn moeder had haar arm om mijn schouders heengeslagen , en het vliegtuig steeg op. Ik keek uit het raam, en dacht : daar beneden , daar is Marit , die ik nu voorgoed moet verlaten.. Na twee uurtjes in het vliegtuig , waren we er eindelijk. We stapten uit , en stonden weer op begane grond. Wat voelt dat ineens vreemd ! We waren er , midden in Londen. Met een tourbusje reden we naar ons nieuwe huis. Toen we er waren , stonden de meubels er ook al , met de chauffeur. We bedankten de chauffeur vriendelijk , en gaven ‘m wat geld. We stapten het huis binnen. Het eerste wat mijn moeder zei was : ‘Wauw ! , kijk hoe mooi!’ Mijn vader reageerde niet , en ik knikte. Stiekem vond ik het prachtig , maar dat zei ik niet. ‘Neem je je tassen even mee naar boven ? Dan kun je ook gelijk een kamer kiezen.’ Kiezen ? Dacht ik. Ik pakte mijn tassen op en sprintte naar boven. Ik koos het middelgrote kamertje. Ik smeet mijn tassen neer & plofte neer op het bed. Hier was ik dan , Londen. Ik verveelde me , dus ik vroeg mam of ik even naar het winkelstraatje hiernaast mocht. Ik trok snel mijn versleten all-stars aan en liep naar het straatje. Ik nam mijn telefoon en oordopjes mee. Ik propte de oordopjes in mijn oren & zette ‘One direction’ muziek op. Ik keek even niet op , en ik stuikelde. Ik viel midden op een blonde jongen , die best wel knap was. Ik keek op & schaamde me dood. ‘Sorrysorrysorryy!’ zei ik wel drie keer achter elkaar. ‘Geeft niet hoor , gaat het ?’ Vroeg de knappe jongen die verdomd veel op Niall Horan leek. ‘Ja hoor..’ Zei ik verlegen & ik stond op. Hij gaf me een hand , en stelde hem voor. ‘Niall Horan’ Zei hij. ‘L-Lotte , Lotte Sss-mith..’ Stotterde ik. Ik kon het niet geloven ! Niall Horan van ‘One direction’ stond voor mijn neus !! Ik glimlachte. Hij haalde een zak gummibeertjes uit zijn broekzak , en vroeg : ‘Wil je ook?’ ‘Ehh , ja lekker.’ Hij wees de zak naar mij , en ik greep er een paar gummibeertjes uit. Hij keek op zijn horloge. ‘Oh shit , ik kom te laat, moet gaan , zie je later !’ Toen hij weg rende , liet hij een briefje vallen. Een briefje met een telefoonnummer.. Ik pakte mijn iPhone en sloeg het nummer op. Ik propte het briefje in mijn broekzak , en liep naar huis. Dit was een van de slechtste & beste dag in mijn hele leven.
Toen ik nou eenmaal thuis was , zeurde mijn moeder : ‘Wat was je lang weg! , ik was al ongerust!’ ‘Rustig rustig , ik was gewoon aan het verkennen..’ Mompelde ik terug. ‘Lieverd , doe nou maar rustig , ze is net thuis..’ zei mijn vader, omdat hij zich dood irriteerde aan mijn moeder. ‘We eten vanavond trouwens pannekoeken..’ Zei mijn moeder, om de stilte te verbreken. ‘Lekker’ zei ik terug , en ik liep naar mijn kamer. Ik pakte mijn mobiel , en stuurde een berichtje naar het onbekende nummer , dat op het briefje stond dat Niall Horan achterliet. Hey , wie ben jij ? – L . Had ik gestuurd. Ongeveer een minuut erna kreeg ik al een sms’je terug. Heey , ik ben Niall , weet je nog ? –Niall . Ik hield mijn telefoon tegen mijn borst gedrukt. O-M-G , ik had het nummer van Niall Horan ! Ik legde blij mijn mobiel op mijn nachtkastje , omdat mijn moeder riep , dat we gingen eten. ‘Mmmmm , lekker mam!’ Zei ik toen we het eten op hadden. Ik pakte nogmaals mijn iPhone en sms’te Niall of hij vanavond ook af wou spreken. Heee , ik kan wel , maar ik heb ook afgesproken met Zayn , Louis , Liam en Harry, dus als je wilt , zeven uur bij de studio om de hoek. –Niall . Antwoordde Niall. Ik kon het wel uitschreeuwen zo blij was ik. Niet alleen Niall ontmoeten , maar dan ook nog eens de rest van One direction!! ‘Ik ga naar de studio om de hoek !’ Riep ik mam na. Ik rende zo snel als ik kon naar de studio , want het was al bijna zeven uur. Ze stonden er nog niet. Hebben ze me belazerd ? Was het een grap ? Dat was het enige wat ik kon denken. Maar ineens werd ik verstoord uit mijn gedachten door Niall , Zayn , Louis , Liam & Harry. ‘Hey!’ Zei ik tegen ze. ‘Ik heet Lotte , Lotte Smith.’ Mooie naam ! Zei Louis , terwijl hij een wortel in zijn hand hield. ‘Ehh , dankje..’ Wist ik uit te brengen. ‘Kom jongens!’ Zei Niall , terwijl hij de deur van de studio al open hield. Niall haakte zijn arm om de mijne , en trok me mee de studio in. ‘Kijk , we hebben een eigen relaxkamer , leuk hé?’ We ploften neer op de bank. ‘Wil je ook wat te drinken?’ Vroeg Zayn , ( die net binnenkwam ) , aan mij. ‘Ja , tuurlijk.’ ‘LOUISSS , HAAL ZES COLA UIT DE KOELKAST.’ Riep hij. ‘Nee , pak zelf.’ Zei Louis greinzend. Zayn viel Louis aan , en daar lagen ze , op het grote tapijt te worstelen. ‘Hier.’ Zei Harry , die een blikje cola naar me toe smeet. ‘Dankje.’ ‘Waar is Liam?’ vroeg Niall zich af. ‘HIER BEN IK!’ schreeuwde hij vanuit de keuken. Liam kwam aan gelopen met een schaal oreo’s. ‘Oee , lekker!’ zei Niall , en hij pakte een hand vol. Ik pakte ook een zwart-wit koekje uit de grote schaal. We kletsten veel , totdat we werden onderbroken door een of andere Josh, die drummer is bij de band. ‘Zullen we zo nog één keer het nieuwe nummer oefenen?’ Zei Josh. ‘En trouwens , wie is die meid?’ zei hij geïnteresseerd. ‘O , ik ben Lotte ,’ ‘LOTTE SMITH!’ riep Louis uit. ‘Haha, oke, maar kom, dan gaan we nog even een keer oefenen, speciaal voor ‘Lotte Smith’.’ We liepen met z’n allen naar de oefenstudio. Ik moest bij de manager zitten , achter een groot glas. De jongens warmden hun stemmen op , en zongen de sterren van de hemel. Het allermooiste zinnetje dat ik heb onthouden was : ‘You’re hands fits in mine , like it’s made just for me.’ Eigenlijk was dat ook wel zo , want Niall’s handen , waren even groot als de mijne. ‘Goed gedaan!’ Riep de manager. Ik klapte. Niall glimlachte , en knipoogde naar mij. Op dat moment , voelde ik me speciaal , heel speciaal. Ik bloosde , en liep naar de jongens. ‘Whoehoee!, dat was te gek!’. Niall trok me weer mee naar de relaxroom , Zayn, Liam , Louis en Harry volgden. Ik keek op mijn horloge , en zag dat het al laat was. ‘Ehmm , ik moet naar huis , tot ..’ ‘Overmorgen?’ Vroeg Harry. ‘Sure , doei.’. Zei ik met een glimlach op mijn gezicht. Ik liep de studio uit , en rende naar huis. ‘Ben thuiss!’ riep ik onder aan de trap. Maar ik kreeg geen antwoord. Ik liep naar de keuken , en zag daar een briefje liggen, waar op stond : We zijn zo terug, boodschappen halen. x pff, boodschappen halen ?, nu nog ? Ik liep naar boven , en ging mijn bed knuffelen. Pfoe , wat was ik moe.. Toen ik nou eenmaal op mijn lekker warme bedje lag , viel ik in slaap, en droomde ik over Niall.

‘WAKKER WORDEEENNN!’ schreeuwde mam naar boven. ‘Hmpff , kom al..’ Ik kon mijn bed amper uit stappen , zo lekker lag ik.. Ik keek in de spiegel & slaakte een kreet. ‘Wat is er?’ zei mijn vader slaperig , met zijn hoofd om de deur. ‘NIET KIJKEN!’ gilde ik terug. Niemand had me ooit gezien zo , ik was gisteren vast en zeker mijn make-up vergeten er af te halen , want ik leek wel op een spook. ‘Zeg tegen mam dat ik na een kwartiertje beneden kom.’ ‘Oké.’ Mompelde mijn vader terug. Ik pakte snel mijn make-up tasje van mijn bureau en pakte er remover uit. ‘Zo , nu zie ik er al een béétje beter uit..’ Zei ik tegen mezelf. Ik pakte de mascara uit mijn make-up tas & deed het op. Ik haalde de borstel nog even door mijn haar heen en ja , nu was ik pas echt klaar om naar beneden te gaan.. ‘Waarom duurde het zolang?’ vroeg mijn moeder terwijl ik net de trap afstommelde. ‘Nee , niks.’ Zei ik slaperig terug. Mam had een heerlijk ontbijt gemaakt, je kon kiezen tussen allerlei lekkernij : Ei , wentelteefjes , mini-pannekoekjes & ontbijtgranen. ‘Mmmmm , lekker mam!’ ‘Dankje schat , maar vanmiddag gaan we even te winkelen , dan kan ik de stad ook even een beetje verkennen.’ Zei mijn moeder tegen me , met een glimlach op d’r gezicht. ‘Ja , leuk!’ zei ik verrast terug. Het kwam me ook wel goed uit , dat we vandaag zouden winkelen , want morgen had ik weer afgesproken met Niall en zijn vrienden.‘Hoelaat gaan we?’ Vroeg ik. ‘Hm , twe uuw.’ Zei mam , met een mond vol met ontbijtgranen. Ik pakte een mini-pannenkoek en deed er stroop op. Ik rolde ‘m op en werkte de pannenkoek naar binnen. Toen ik uitgegeten was rende ik nog snel even naar boven. Hmm , wat moet ik aan.. dacht ik , terwijl ik voor mijn grote kledingkast stond. Ik gritste snel een kort geel broekje uit de kast & een mooi mintgroen stud t-shirt. Ik trok het snel aan en pakte mijn allstars. Ik propte snel de veters erin & stommelde weer naar beneden. ‘Kom je? Dan gaan we.’ Riep mijn moeder vanuit de gang.’ ‘Ja , kom al.’ Riep ik terug. We gingen naar de winkelstraat & we doken de eerste en de beste kledingwinkel in. ‘O , kijk die is leuk!’ zei mijn moeder. ‘Ja mam , kijk deze dan!’ zei ik terug. Uiteindelijk toen we klaar waren , stonden we bij de kassa. Was dat nou Zayn? Dacht ik. En ja , het was ook nog zo! Hij werkt dus in zijn vrije tijd bij de kledingwinkel.. Stoer! Dacht ik. ‘Hey Zayn!’ zei ik vriendelijk tegen hem. ‘Oh , hey Lotte!’ Zei Zayn terug. Na lang gewacht te hebben bij de kassa waren wij aan de beurt. Er lagen 2 t-shirts en een paar nieuwe slippers. *Pliep* Deed het apparaat dat Zayn in zijn hand hield. ‘Dat is dan $29,95,- alstublieft , met korting.’ Fluisterde Zayn ons toe. ‘Bedankt!’ Zeiden mijn moeder en ik blij. ‘Geen dank , maar niks tegen anderen zeggen hé.’ Glimlachte Zayn. ‘Tuurlijk , pinkzweer.’ Zei ik giechelend. ‘Doei , tot morgen!’ riep ik Zayn nog na , toen ik en mijn moeder wegliepen. ‘Wie was die jongen?’ Vroeg mijn moeder me. ‘Dat is Zayn! Een van mijn vrienden hier.’ Zei ik (té enthousiast terug. ‘Hm , aardige jongen.’ Zei mijn moeder weer terug , terwijl ze strak voor zich uit keek. Toen we thuis aankwamen , waren alle lichten uit. ‘Wat de fuck?’ zei ik verbaasd. ‘Wat zullen we nou krijgen..’ ‘BOE!’ Ja hoor , hoe zal het ook weer anders , pap heeft weereens een flauwe grap met ons uitgehaald.. ‘Godverdomme , ik schrok me dood..’ mompelde mam. ‘HAHA.’ Ik lag in de slappe lach , samen met pap.

Reacties:

1 2

1directioner zei op 5 juni 2013 - 16:16:
Ze kende Josh niet , ze was voordat ze naar Engeland verhuisde , nog niet een 'extreme' directioner , snap je ? x

Team1D zei op 5 juni 2013 - 16:08:
totdat we werden onderbroken door een of andere Josh, die drummer is bij de band. ‘Zullen we zo nog één keer het nieuwe nummer oefenen?’ Zei Josh. ‘En trouwens , wie is die meid?’ zei hij geïnteresseerd. ‘O , ik ben Lotte ,’ ‘LOTTE SMITH!’ riep Louis uit.


EEN OF ANDERE JOSH? HOE KAN ZE HEM NIET KENNEN. oja melding