FanFic.nl

A little bit longer ~ One Direction.

Chapter 1

Chapter one.


‘’KAITHLYNN! KAITHLYNN!’’ Schreeuwde Ariana van boven. Een glimlach kroop over mijn gezicht heen, ondanks mijn ziekte bleef ze normaal doen. Ik was haar daarom dankbaar. Die medelijden hoefde van mij helemaal niet. Sterker nog: Het deed me denken aan mijn korte leven. ‘’IK KOM AL, ANA!’’ schreeuwde ik lachend terug terwijl ik de trap rennend beklom. ‘’Hé hé, je bent er eindelijk!’’ zuchtte ze dramatisch. ‘’Maar anyways, IK HEB FREAKING FROND ROW TICKETS VOOR ONE DIRECTION!’’ Ik keek haar met grote ogen aan. ‘’OMG. Hoe in Kevin’s naam ben je eraan gekomen!’’ Schreeuwde ik terwijl ik verwees naar Louis’ duif. Haar gezichtsuitdrukking werd ineens blank. Ik kneep mijn ogen tot spleetjes als ik haar langzaam achteruit zag lopen, richting de computer. Ik sprintte richting het oude ding toe, maar voordat ik ook maar op het scherm kon kijken had ze de stekker er al uitgetrokken. Vrijwel meteen was het scherm zwart. Langzaam draaide ik mijn hoofd richting de blondine toe. Haar ogen waren groot van schuldigheid als ze naar mijn gezichtsuitdrukking keek. ‘’You will never take me alive!’’ gilde waarna ze een mislukte ninja rol deed richting de trap. Ik rende naar haar toe en bood haar mijn hand aan, die ze vrolijk en dankbaar aannam. Ik trok haar omhoog en we liepen samen terug naar haar kamer. ‘’Voor wanneer is het concert?’’ vroeg ik nu wat rustiger. ‘’Vanavond!’’ zuchtte ze dromerig. Waarschijnlijk wilde ik niet weten wat ze dacht. ‘’Oké, hoelaat?’’ vroeg ik er snel achteraan. ‘’Zeven uur!’’ Riep ze blij. ‘’Zev-. Wacht… HET BEGINT AL OVER DRIE UREN! We hebben nog maar anderhalf uur om ons klaar te maken!’’ Schreeuwde ik haast. ‘’OH DEAR CARROTS! Snel opschieten!’’ reageerde ze gillend. One Direction, here we come!

Ik bekeek mezelf in het spiegelbeeld. Mijn huid was bleker geworden, in een niet heel gezonde manier. Mijn bruine haar liet me nog witter lijken. Aan de positieve kant, mijn groene ogen glommen nu opvallend. ‘’Vergeet niet je medicijnen mee te nemen. Je weet maar nooit wanneer je ze nodig hebt.’’ Riep Ariana’s moeder. ‘’Ligt al in mijn tas!’’ schreeuwde ik terug. ‘’Kaithy, het is tijd.’’ Fluisterde Ariana in mijn oor, ze merkte mijn plotselinge verandering in mijn humeur meteen op. ‘’Denk er niet aan, vanavond is jou avond!’’ Met een mislukte poging om te lachen liep ik richting de voordeur. ‘’Kom dan!’’ riep ik over mijn schouder heen. Met een simpele beweging gooide ik mijn tas op de achterbank en maakte mezelf comfortabel op passagiersstoel. Ariana was achttien en ik zeventien. Zij had meer recht om te rijden.

Het was nogal druk bij het concert gebouw, maar niettemin duurde het niet lang voordat we op onze plaatsen stonden. Het duurde niet lang meer voordat mijn favoriete band voor mijn neus zou staan. ‘’Kaithy, ik kan het niet geloven!’’ Riep Ariana over de schreeuwende Directioners heen. Ik gaf haar een grote grijns als antwoord. Dit leek ook allemaal een droom voor mij. ‘’Hello, we are ONE DIRECTION!’’ Hoorde ik vanaf het podium. Vijf figuren begonnen steeds meer vorm te krijgen in de rook. Langzaam maar zeker waren hun gezichten duidelijk zichtbaar en begonnen ze aan hun eerste nummer.

‘’ Flashes left in my mind. Going back to the time. Playing games in the street. Kicking balls with my feet. Dancing on with my toes. Standing close to the edge. There's a pile of my clothes. At the end of your bed. As I feel myself fall. Make a joke of it all…’’ Tranen sprongen in mijn ogen als ik de solo van Zayn door mijn oren hoor galmen. De mensen die Zelfmoord plegen hadden een keuze om te sterven. Ik niet. Zij zouden niet weten hoe kostbaar leven is, alhoewel ze in een verschrikkelijk hoofdstuk van hun leven zitten. Alsnog hadden ze een keuze. De Ierse blondharige Niall keek me recht in mijn ogen aan, tenminste dat dacht ik. De verbeelding van vele Directioners. Hij maakte een gebaar alsof hij zijn niet-bestaande tranen afveegde. Ik glimlachte triest, hij dacht zeker dat dit blije tranen waren. Niet dat ze depressief waren… Eerder treurig? Een frons vormde zich bij zijn wenkbrauwen. Hij keek voor een ogenblik gepeinsd, maar het veranderde al snel in een rare, grappige gezichtsuitdrukking. Hij probeerde me te laten lachen. Ik hoorde de Directioners achter me en Ariana naast me bijna flauwvallen. Ik grinnikte zachtjes. Vrijwel meteen keek hij met een victorieuze blik in zijn ogen naar mij toe. Het was hilarisch. Blonde baby pinguin.

‘’Oke, we gaan nu tweets beantwoorden!’’ Schreeuwde Louis door zijn microfoon heen. Een luid gegil was een reactie op zijn uitgesproken woorden. ‘’SNEL TWEET WAT!’’ Gilde Araiana in mijn oor terwijl zij al wat aan het typen was op haar Iphone. *Wat is jullie wens voordat jullie doodgaan* Dat was mijn vraag aan de vijf zingende goden. ‘’Liam, Sandi_Miss_Malik wilt dat je een scene uit toy-story naspeelt!’’ Lachte Harry als hij de tweet vanaf het beeldscherm voorleest. Het duurde niet lang voordat Leeyum aan het acteren was. Na een aantal andere random dingen was er nog maar tijd voor één tweet. Mijn gevoel wist gewoon dat dit hem zou worden.



A/N, Dankjuh voor de lieve reacties <3 Tips en ideeën zijn altijd welkom!

Reacties: