FanFic.nl

True Love Never Dies At Hogwarts

H4

Heey Hagrid!’ riep Harry. Ze liepen op hem af. Elena schoof achter ze aan. Haar koffer met Lily er op bleef haken en de kooi viel om. ‘Oh help Lily!!’ Riep Elena verschrikt. Lily gaf een kreun. Elena knielde neer en deed de kooi open. ‘ Oh het spijt me zo Lily!’ en er rolde een traan over haar wangen. Ze voelde een immens iets op haar rug. Er verscheen een hand zo groot als Lily zelf. Die hand tilde Lily op. ‘Er is niks an de hand met het beesie’ zei Hagrid. ‘Alleen een beetje geschrokken’ stelde hij Elena gerust. ‘Dank u meneer’ Elena keek naar Lily die haar veren poetste en haar lief aan keek. ‘Zeg moar Hagrid hoor’ ‘Oke’ glimlachte Elena.

Samen met de andere eerste jaars liep ze naar het kasteel toe. Ze waren net in bootjes geweest. Ze voeren vanzelf. Het was heel mooi om Zweinstein te zien. Nu was het echt voor Elena. Ze kneep in haar staf in de binnenzak van haar gewaad. Voor haar voeten struikelde een meisje bijna. Elena greep haar bij haar arm en zorgde dat het meisje niet viel. ‘Oh heel erg bedankt! Ik zag de steen niet’ Lachte het meisje onzeker. ‘Maakt niet uit hoor!’ Elena stak haar hand uit ‘Ik ben Elena’ Het meisje schudde haar hand ‘Ik ben Davina’ ‘Wauw wat een mooie naam!’ Zei Elena. Het meisje bloosde maat voor ze wat kon zeggen stak een jongen zijn hand uit ‘Hay, ik ben Lindz . ‘Oh ik ben Elena’ lachte ze. ‘Trouwens noem mij maar Daf, Davina is zo lang’ grinnikte Davina. ‘Oke!!’ zeiden Elena en Lindz in koor. Lindz moest lachen. BOEM het bootje knalde tegen de kant. Lindz die stond viel voorover en viel. Elena en Davina trokken aan zijn gewaad en zorgden er voor dat hij niet in het water viel. ‘d…d…dankje’ stotterde Lindz. Alle drie lachten ze. ‘Hey jullie daaro! Uitstappe’ Riep Hagrid. Ze schrokken. Ze renden naar de groep toe. Ze bleven met zijn drieën bij elkaar. ‘Ik loat jullie hiero, jullie motte wachten op professor Anderling’ Zei Hagrid. Elena stond vol spanning te kijken toen Hagrid weg liep. ‘Rustig maar hoor, mijn vader en moeder hebben hier op school gezeten en het valt allemaal reuze mee!’ stelde Lindz haar gerust. ‘Ik hoop het maar!’ zei ze tegen Lindz. Elena dacht na. Lindz was een leuke jongen. Grappig ook.

Iedereen schrok op toen een grote heks met een puntmuts. ‘Stilte dames en heren, Voordat u naar binnen mag ga ik u iets vertellen.’ Vertelde ze ‘Zo meteen word u ingedeeld in een van de afdelingen. Griffoendor, Huffelpuf, Ravenklauw en Zwadderig. Dat laatste zij ze in een rare ondertoon. ‘ Ze verwachten jullie in de hal, volg mij’ Zei de vrouw die waarschijnlijk professor Anderling was. Ze liepen achter haar aan de grote hal in. Elena keek haar ogen uit. Wat een pracht hal! Het plafon was geweldig! Ze liepen langs vier immens grote tafels. Allemaal andere kleuren. Ze wist welke afdelingen er waren allen niet welke kleuren bij welke afdeling. Dat rode en gouden stond haar wel aan. Ze hoopte dat ze in de zelfde afdeling als Daf en Lindz komt. Ze stonden stil voor een groot soort van podium. Daar was ook een grote tafel. Daar stond een krukje met een oude versleten hoed er op. ‘Als ik uw naam noem moet u naar voren komen en plaats ik de sorteer hoed op uw hoofd en deelt hij u in bij een van de afdelingen’ zei professor Anderling. ‘Marianne Feniks’ riep Anderling ‘Mmmmhh daar gaan we weer’ de hoed bromde. Marianne verstijfde. ‘Even kijken Griffoendor!’ riep de hoed. De rood gouden tafel sprong op in luid gejoel. Namen gingen voor bij en Elena was er achter gekomen dat Huffelpuf geel met zwart, Ravenklauw blauw met geel en Zwadderig groen met zilver waren. Ze was in gedachten verzonken toen de naam Davina de Groot werd genoemd. Davina schuifelde naar voren. Voordat de hoed haar hoofd raakte riep de hoed ‘Griffoendor’ Weer gejoel bij de tafel van Griffoendor. ‘Lindz Zwarts’ Lindz liep zelfverzekerd naar voren. Hij had de hoed op zijn hoofd. ‘Griffoendor!’ werd er geschreeuwd. ‘Elena van Buren’ Elena schrok. Ze verstijfde compleet.

Reacties: