Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Stand Alones » Lesley's Stand Alone
Stand Alones
Lesley's Stand Alone
Ehm... wat moet ik kiezen? Ik zit in de klas, met een papier voor me. Ik moet een extra vak kiezen voor de C.W. (Creatieve Week). Ik kan kiezen uit schilderen; dansen; drama; muziek; muziek-gespecialiseerd op zingen-; handvaardigheid en tekenen. Ik ga gewoon even alles bij langs. Nee hè, het is allemaal zo leuk. 'Kom je eruit, Lesley?' ik kijk op. De lerares staat voor me. 'Eh... ik kan niet kiezen.' antwoord ik. De lerares fronst. 'Waarom ga je niet bij zingen? Ik heb je gehoord op het schoolfeest, en het klonk fantastisch!' Ik bloos. Zal ik het doen? Weet je wat, ik heb toch niks te verliezen. 'Okee, ik kies voor zingen.' zeg ik om de lerares tevreden te krijgen. Ze knikt en loop weg. Ik pak mijn pen en zet een kruisje voor: Muziek -gespecialiseerd op zingen-, vul nog even mijn naam en klas in, en lever het papier in.
'Heei, wat heb jij gekozen?' Na de les komt mijn beste vriendin Iris op me afgerend. 'Ehm.. zingen. Jij?' vraag ik. 'Ik ook!' roept Iris. Ik geef haar een high-five en samen zingen we 'One Way Or Another' terwijl we naar de kantine lopen.
De bel gaat. Ik pak mijn rugzak en loop samen met Iris naar de bus. We stappen in en samen luisteren we 1D. 'And let me kiss you!' De mensen in de bus kijken ons raar aan als we de laatste zin keihard meezingen, maar het kan ons helemaal niks schelen.
Als ik thuis kom, loop ik naar mijn kamer. Huiswerk, pff. Te veel. Gelukkig is het vrijdag en heb ik nu weekend. Dus als ik het nu afmaak, kan ik morgen en overmorgen vrije tijd overhouden.
Waarom zou die lerares eigenlijk denken dat ik goed kan zingen? Toen ik met het schoolfeest zong, moest dat per se van mijn leraar muziek, anders zou ik een 1 halen. Maar ja, waarom zou ik niet voor zingen kiezen... Ik bedoel: ik zing best vaak. Maar dan gewoon One Direction enzo...
Als ik 's maandags op school kom, begint de Creatieve Week meteen. Iedereen wordt ingedeeld in groepjes van het extra vak dat diegene heeft gekozen. Ik kijk om me heen, en zie Iris al staan. Ik loop naar haar toe. 'De lerares zegt dat er straks bij het zingen speciale mensen zijn om te helpen met les geven. Ze zegt dat ze best wel bekend zijn...' Ik frons. 'Zeker Jan Smit ofzo. Daar heb ik dus echt geen behoefte aan, zo'n puur Hollandse Volendammer.' Dan komt onze muzieklerares naar ons groepje toe. 'Kom op mensen, op
naar het muzieklokaal!' Mompelend stemt iedereen in en we lopen naar het dichtsbijzijnde muzieklokaal. We lopen naar binnen. Aan de andere kant van het lokaal is een klein podium met een gordijn ervoor. Huh? Het gordijn is toch altijd open...?
Opeens klapt de lerares hard in haar handen, om de aandacht te krijgen. Het lukt, opeens is iedereen stil. 'Goedemorgen. Waarschijnlijk hebben jullie allang gehoord dat er een of meerdere speciale gasten aanwezig zijn bij dit vak.' Iedereen mompeld iets van 'ja'. Ineens komt er een geluid achter het gordijn vandaan. 'Au!' roept iemand. 'Sssht.' Okee, het zijn er dus meerdere, en waarschijnlijk zijn het jongens, of mannen. De lerares fronst even maar gaat dan verder. 'Ik hoop dat jullie niet teveel gaan schrikken, maar ik doe nu het gordijn open. Niet gillen, alstublieft. Dit is namelijk geen geluidsdichte ruimte.' Ik zucht. Wat zeurt dat mens toch weer. Ze loopt naar het gordijn en doet het langzaam open. Ik zie het eerst niet goed, maar al snel kan ik mijn ogen niet geloven. 'Hi, wij zijn One Direction!' zeggen ze. Daar staan: Louis Tomlinson, Harry Styles, Liam Payne, Zayn Malik en Niall Horan. Even denk ik dat het een grap is, maar ze zijn het echt. One f*cking Direction gaat ons les geven. Mijn dag kan NOOIT MEER stuk! Ik kijk Iris aan, en zij kijkt terug. We springen op en neer, en we knuffelen elkaar. 'Oh my goooooood! Lesley kan je het geloven? Ik droom, ik droom, ik droom!' gilt Iris.
Zodra iedereen gelooft dat dit geen droom is, beginnen we met de zangles.
'Dus, wie durft er voor de klas te zingen?' vraagt Louis. Je kunt zien dat hij bijna barst van enthousiasme. Meteen gaan alle handen omhoog, zelfs die van Iris. Iedereen wil natuurlijk aan One Direction laten horen wat ze kunnen. Zelfs de jongens! Maar ik niet, ik ben gewoon de enige die het niet durft! Shit, nu val ik zeker op. Ik wil me achter Iris verschuilen, maar het heeft geen zin. Louis' blik gaat mijn kant op en hij loopt naar me toe. 'Wil jij het niet proberen?' vraagt hij. OMG, Louis Tomlinson staat zo'n halve meter voor me! 'I-ik kan niet z-zingen...' stotter ik. Ik kan mezelf wel voor de kop slaan. 'Kom op, iedereen kan zingen! Ook jij! We gaan je helpen. Je hebt je tenslotte ~~~(tensLOTTE, haha ik hou van dat woord)~~~ opgegeven voor zingen.' Zegt Louis. Ik knik en besluit het toch maar te doen. Ik loop achter hem aan en stap op het kleine podium. 'Wat ga je zingen?' vraagt Harry. Ik denk even na... Een One Direction nummer natuurlijk! 'Little Things.' antwoord ik, zonder te stotteren. Harry grijnst breed en knikt. Ik draai me om. Bijna iedereen zit met open mond te staren omdat ze mij gekozen hebben, en hun niet. Dan begin ik.
I won't let these little things
slip out of my mouth
But if I do, it's you, oh it's you
They add up to, I'm in love with you, and all these little things...
You can go to bed,
without a cup of tea
Maybe that's the reason that you talk in your sleep
And all those conversations,
on the secrets that I keep
Though it makes no sense to me
I know you've never loved
the sound of your voice on tape
You never want
to know how much you weigh
You still love to squeeze
Into your jeans
But you're perfect to me
Zodra ik uitgezongen ben, staan alle monden nóg verder open. Nee hè, was ik zo slecht? Na een awkward stilte loopt Zayn naar me toe, en zegt zachtjes: 'Wauw! Dat was zo mooi, echt perfect!' Huh? Was ik goed? 'Echt waar?' vraag ik ongelovig. 'Echt wel!' roept Louis. Ik grijns en loop naar Iris toe. 'Wauw, jij bent echt zo goed!' zegt ze tegen me.
Als de les is afgelopen, loopt Louis naar me toe. 'Dat was geweldig! Mag ik misschien je telefoonnummer? Dan kunnen we, met de andere boys, oefenen ofzoiets. Als je wilt?' vraagt hij. In een klap sta ik stil. Vraagt Louis, die ene wereldberoemde boy uit 1D, mijn nummer? Ik geloof dat dit teveel op een dag is. 'Eh... ja tuurlijk. Ik bedoel, waarom niet.' Dat kwam er dus veel minder stoer uit dan in mijn hoofd. Ik haal een papiertje uit mijn rugzak, schrijf mijn nummer erop en geef het aan hem. 'Thanks!' zeg hij. 'Tot later!' Ik zeg gedag en loop uit het lokaal. Gelukkig hebben we in de Creatieve Week maar één vak, want anders zou ik mijn hoofd nu echt niet meer bij andere lessen kunnen houden.
Ik fiets naar huis en vertel mijn moeder meteen alles. Vol enthousiasme zeg ik wat er allemaal gebeurd is. Van het zingen, tot het telefoonnummer. 'Wauw, Lesley! Wat geweldig voor je! Ik wist trouwens helemaal niet dat jij kon zingen!' Ik grinnik. 'Ik ook niet.' zeg ik. Opeens rinkelt mijn telefoon. Ik kijk op het schermpje. Onbekend nummer, staat er. 'Mam, shhht! Wees stil, misschien is het Louis!' Ik neem op en probeer zo nonchalant mogelijk te klinken. 'Hallo, met Lesley.' zeg ik. 'Hi! Je spreekt met Louis.' Ik maak een sprongetje en gebaar naar mijn moeder dat ze stil moet zijn. 'Oh, hoi!' zeg ik. 'Heb je misschien zin om vanavond af te spreken? Dan kunnen we, jeweetwel, de songtekst doornemen. Want er komt waarschijnlijk een concert van jullie klas. Dus... oefenen kan handig zijn.' Ik sla een hand voor mijn mond. Ja! Jaaaa! Ja ik wil dooooolgraag afspreken! 'Okee! Waar en hoe laat spreken we af?' vraag ik. 'Ehm.. 7 uur bij Nando's?' Ik knik. Oh wacht, dat kan hij natuurlijk niet zien. 'Prima!' antwoord ik. 'Super! Tot vanavond!' antwoord hij. 'Bye!' zeg ik, we hangen op. Pff, het wordt me bijna teveel.
18.55u
Ik loop richting Nando's. Ik heb thuis nog even mijn haar gekamt, en mijn nieuwe schoenen aangedaan. 'Hey Leslie!' hoor ik ergens voor me. Dan zie ik dat het Louis is, die voor Nando's staat te wachten. 'Hey!' roep ik terug, en ik loop naar hem toe. Samen lopen we naar binnen. We gaan aan een tafeltje achterin zitten, zodat we niet opvallen. Want Louis wil natuurlijk niet herkend worden. 'Maarre... heb je de songteksten meegenomen?' vraag ik. 'Oeps, vergeten!' antwoord hij, maar hij grijnst. 'Grapje, ik was eigenlijk van plan om iets anders te doen...' zegt hij met een mysterieuze toon. Ik frons. 'Wat bedoel je?' vraag ik. Opeens merk ik dat zijn gezicht wel heel erg dichtbij de mijne is. Dan komt hij nog dichterbij, en onze neuzen raken elkaar net niet. 'Stay with me.' fluisterd hij. OMG. OMG. OMG. Gaat hij...? En ja hoor, hij drukt zijn lippen op de mijne. Even schrik ik, maar dan zoen ik hem terug. Hij slaat z'n armen om m'n middel. Zo staan we ongeveer een paar minuten. Dan laten we elkaar los. 'I love you more than words can explain.' zeg ik. Hij glimlacht. Ik kijk door het raam. Daar zie ik Iris staan. Ik wil zwaaien, maar dan zie ik wat ze aan het doen is. Voor haar staat Niall. Ze zijn aan het zoenen!
De ober komt langs en vraagt wat we willen hebben. Uhm, dûh! Nando's! 'Nando's graag.' antwoord Louis.
***romantisch einde he? met die nando's? Jep, vind ik ook
***
Reacties:
Awhhh zo cute
xXx a Crazy Mofo die Nialll's tweets echt super sweet vindt
(first he calls us sexy, and later it became CrazyMofo )
Haha ik vind het echt een leuk verhaal!
Ben benieuwd hoe de mijne zal worde!(:
Xxx'jes
Omg omg omg omg omg omg omg omg omg!!!!!!!!!!!!!
Zooooooooooooooo leukkkkkkkk aaaaaahhhhhhhh!!!!!
Heel heel heel heel erg bedankt!!!
Xxxx kínd dat nu heel erg blij is en niet meer normaal gaat doen voor de rest van de week!!