FanFic.nl

Lifechanger

10.

Hoewel ik mijn ogen het liefste wil dichtknijpen, voel ik de zonnestralen die de kamer doordringen wat me doet beseffen dat het tijd is om op te staan en om te studeren. Ik sla een blik op de wekker en merk op dat het pas tien voor zeven is.
Fuck.
Zuchtend kruip ik dan maar uit bed en kijk even liefdevol naar Harry die niet merkt dat ik weg ben en hij slaapt rustig verder. Onderweg naar de keuken gris ik mijn telefoon van het nachtkastje en besluit nog een bericht te sturen naar Alexis.

Happy New Year sweetheart! So sorry I didn't text earlier, was kinda busy.
When do we meet? x

Na op verzenden gedrukt te hebben, schakel ik de gsm uit en leg hem weg om niet gestoord te worden en ik begin met volle moed aan een voormiddag vol Latijnse namen van ledematen. Na enkele minuten komt Harry even de kamer binnen.
"Goodmorning. Already enjoying studying?"
Zijn stem klinkt heerlijk hees en ik glimlach terwijl ik mijn hoofd schud.
"No, I'm having the time of my life, as you can notice.", zeg ik lachend.
"Humour of studying humans?"
Ik knik en buig mijn hoofd weer over de boeken.
"I'm paying the lads a visite, if you don't mind. So you have a quiet place to study. I won't be long."
Ik knik nog een keer.
"Love you.", zegthij en meteen verdwijnt hij.
Alright, back to the books.

Rond de middag heb ik het eventjes gehad met al dat leren. Ik sta recht, neem mijn gsm vast en loop naar beneden waar ik niemand vind, Harry is blijkbaar nog altijd niet thuis.
Ik besluit dan maar om zelf iets te koken voor ons twee en trek de koelkast open, waar er enkel nog wat restjes liggen omdat ik heb nog geen boodschappen gedaan in het nieuwe jaar.
Mijn ogen doorzoeken de koelkast en uiteindelijk vind ik nog genoeg ingrediënten om macaroni, een van mijn lievelingsgerechten, te maken.
Ik zet water op, kook de pasta, maak kaassaus - een van m'n specialiteiten trouwens- en steek alles in de voorverwarmde oven.
Wie had gedacht dat ik een keukenprinses zou zijn?
Ik alvast niet.
Terwijl het eten in de oven zit, leg ik mijn telefoon terug aan en hij begint onmiddellijk te trillen. Drie nieuwe berichten, ben ik eventjes blij dat ik dat ding afgelegd heb terwijl ik aan het blokken was. Het eerste is een antwoord van Alexis:

HNY honey! I'm taking a break this afternoon. Where's my social life? Djeez.
I'll call you this afternoon!x

Ik glimlach bij het lezen van haar berichtje, dat meisje is gewoon altijd enthousiast. Daarna open ik nog de twee andere berichtjes, eentje ervan is van Harry. Hij zegt dat hij even na de middag thuis zal zijn en het laatste is van mijn moeder die me een gelukkig nieuwjaar wenst. Glunderend denk ik aan het feit dat mijn ouders het nieuwe jaar weer ingezet zullen hebben bij de buren, zoals vorig jaar. Jammergenoeg zie ik hen niet zo veel meer aangezien ze vorig jaar verhuisd zijn naar het platteland en hun nieuwe thuis ligt net iets te ver van Londen.
Het belletje van de oven rinkelt met een oorverdovend lawaai en net op het moment dat ik de macaroni eruit haal, komt Harry de keuken binnengewandeld.
"Smells delicious here. And you let me think that you're studying the whole day..", zegt hij met een knipoog.
Ik steek gewoon mijn tong uit en zet het eten op tafel. We nemen plaats en tasten toe, plots gaat de ringtone van mijn gsm.
Alexis.
Ik maak teken naar Harry dat ik deze even moet opnemen en loop naar de woonkamer terwijl ik op het groene telefoontje druk.
"Hi! Lauren speaking!", zeg ik vrolijk.
"Lauren!", gilt Alexis door de telefoon, "Everything alright, lovely?"
Ik knik, maar besef dan ook meteen dat ze dat natuurlijk niet kan zien.
"Yep, as good as it gets in this time of year. All that time that we must study.. Just ugh. When do you start with exams?"
Ze vertelt dat ze nog bijna niets gedaan heeft - wat ik wel verwacht heb van haar eigenlijk - en ze panikeert wat. Met wat advies probeer ik haar te sussen, maar zelf zie ik het ook niet echt zitten. Dit jaar is echt moeilijk qua leerstof en het zijn enorme stapels die ik in mijn hoofd moet zien te krijgen.
Na een lang gesprek spreken we af om deze avond iets te gaan drinken en ik leg af waarna ik terug naar de keuken loop.
Ondertussen heeft Harry al de tafel afgeruimd en samen ploffen we neer in de zetel om naar het nieuws te kijken.
Ik nestel me terug tegen hem aan en merk dat hij m'n favoriet geurtje weer op heeft.

Naast me merkte ik hoe Susan deze keer haar zenuwen niet onder controle kon krijgen. Vanaf het moment dat ze Louis in de gaten kreeg, slaakte ze kleine kreetjes die bijna onhoorbaar waren, behalve voor mij dan. Harry kwam op ons afgelopen en schonk me een gemeende glimlach.
"Really glad you could make it!", zei hij en hij gaf me prompt een kus op de wang.
En weer wreef ik erover, ik moest echt dringend stoppen met abnormaal doen.
Hij nam mijn hand vast en trok mij en Susan mee naar de andere jongens die wat met elkaar aan het dollen waren. Na een korte kennismaking, waarbij Susan en ik onze mond niet durfden opendoen, gingen we neerzitten in een zetel die in hun kleedkamer stond. Harry gaf een bemoedigend kneepje in mijn hand en ik besloot om toch maar iets te zeggen, anders zouden me vast niet aardig vinden.
"So.. Where's the jacuzzi?", vroeg ik dan maar.
De andere schoten meteen in de lach en ik keek vragend naar Harry.
Was dat dan zo'n rare vraag?
Ik had gelezen dat ze voor elk concert samen in het bubbelbad kropen en ik was gewoon nieuwsgierig. Slechte meisjeseigenschap waarschijnlijk. Liam stond recht en opende een deur waarachter ik de jacuzzi kon zien.
"May I have a look?", vroeg ik en ze knikten allemaal gelijktijdig wat best een grappig zicht was.
Harry ging met me mee en Louis ging naast Susan zitten. Ik wist natuurlijk wel dat Susan Seth niet zou bedriegen, ze hield werkelijk van hem, maar dat nam niet weg dat ze enorm opgewonden was met haar idool naast haar en ik grinnikte zachtjes bij deze gedachten.
Ik liep het andere kamertje binnen, niet enkel de jacuzzi stond er, maar ook een tafel boordevol eten.
Niall.
Dat was het enige dat door m'n gedachten schoot. Ik liet mijn vingers glijden langs de rand van de tafel en ondertussen had ik echt wel door dat Harry me doorheen de kamer volgde, maar ik had geen enkel idee wat ik moest zeggen. Dit voelde helemaal anders aan dan de namiddag in het binnentuintje waar alles zo rustig en vredevol leek.
"What did that guy at your school say to you? I'm really sorry I left you behind there, all by yourself. I'm so sorry and.."
"Don't be, it really isn't that bad.", brak ik hem af, niet helemaal de waarheid vertellend, want mijn ouders waren woedend toen ze erachter kwamen.
"I have detention class this week. Haven't had that before, but I guess there's a first time for everything, right?", glimlachte ik flauwtjes om hem toch wat minder schuldig te laten voelen.
Zijn pupillen werden groter en hij keek me recht in de ogen."
"You've got to be kidding me? Shit, and this is all my fault..", zuchtte hij en hij keek beschaamd naar de grond. Ik liep naar hem toe en wreef zachtjes over zijn rug - vraag me niet hoe ik dat durfde - om hem te sussen. Zijn lichaamswarmte drong door tot in mijn binnenste en hij rook erg goed, waarschijnlijk een of ander duur parfum.
Dat gevoel van warmte en tevredenheid had ik nog niet eerder gehad en zeker niet bij iemand als Harry, maar veel aandacht besteedde ik er niet aan, want ik hoorde Susan roepen in de kamer naast ons.
Ergens meende ik een blik van teleurstelling gezien te hebben bij Harry, maar dat was vast verbeelding. Ik trok hem mee naar de anderen en ik zag dat Susan bijna doodgekieteld werd toen we binnenwamen.
Susan, het sociale mens.
I just loved her.

Reacties: