FanFic.nl

Fallen Frends

Now meet...

Tijdens de rondleiding met alle jaloerse blikken kijkt Tom me heel raar aan.
Wat?
Niks...
Nee, ik weet welke blik niks is, dit is een alles blik!...
Nou... uhm... zou je.... heel misschien... mee willen naar de repetieties...?
Ik weet dat ik hem hiermee kan plagen, dus ik pak mijn agenda en doe net alsof die vol zit.
Tom reageert er al gelijk op en zegt: Nou als het niet kan dan.... weetje wel...
Ag kom nou toch... ik geen tijd voor TH ja right.
Ik vangt een kleine glimlach bij hem op toen ik dat zij.
Nou dan uhm... woensdag, als je dan niks moet doen...?
Ooh god, nu begin ik ookal breeduit te glimlachen.
Ik weet dat dit niet goedgaat als ik blijft, en zeg ik dus snel tegen hem dat ik een afspraak had met wat vrienden en ren weg.
Als ik omkijkt zie ik Tom vaag kijken en levenloos zwaaien...

Na een hele saaie dag school zit ik op je bank naar de reclames te kijken, dan opeens valt mijn oog op een hele grappige:

Twee meisjes lopen de mallie markt binnen, waar ze bij een afdeling met star wars spullen komen, ze pakken allebij son lichtzwaard en beginnen ermee te vechten, omdat de etalage vernielt word door het grappige gevecht komt er een medewerker kijken.
Zodra die er is, stoppen de meisjes, als de mederwerker wegloopt om vakken vullers te halen, gaan ze snel verder, een van de meisjes weet het andere meisje te doden met haar lichtzwaard, in de laatste gil van het bijna dode meisje vliegt het andere meisje door het raam en gaat ook dood, de mederwerker komt terug met en vakkenvuller en zegt: Ag ik heb teminste deze vakkenvul...
Opeens vliegt het lichtzwaard van het weggevlogen meisje zo door de vakkenvuller heen.
Dan word het beeld zwart en komt de masscotte van de wallie markt in beeld, en hij zegt: Omdat het er zo ruig aantoe gaat bij de Wallie Markt!

Het was best een ruwe reclame, maar alles bij alles was het ook grappig.
DINGDONG, kut de bel, denk je.
Als je door het oograampje van de deur kijkt zie ik Tom!!
Gelijk als ik de deur opendoet zegt hij: Weetje het is woensdag...
Aangekomen bij de repetities zie ik Georg, Bill, en Gutav, je begint zo hard te gillen dat iedereen je gelijk op merkt.
Wel het was te verwachten als ik eerlijk moet zijn, zegt Gustav met een heel vaag gezicht.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.