FanFic.nl

my dreams come treu|| 1D

het concert

over again.. wat een mooi liedje, ongelooflijk! ondertussen kan ik mijn ogen echt niet van hem afhouden.. hij is zo knap, maar zo onberijkbaar! ik sta op de eerste rij voor het podium. als hij onze kant op kijkt, zwaai ik naar hem. vrolijk zwaait hij terug. van mijn vinger maak ik een hartje. het einde van het liedje is afgelopen, en de jongens rennen back stage om zich om te kleden. het liedje van bob de bouwer begint ondertussen. 'oh, my, gosh! mijn nialltje! hij is nu shirtloos!' roept maud, in mijn oor, en je moet weten, maud schreeuwt nogal hard. 'en mijn swagmaster is broekloos!' roep ik onozel terug. maud begint te lachen, gee idee wat er eigenlijk grappig aan is. maud zal wel haar dagelijkse meligheid moment hebben, dan vind ze echt alles grappig, en heeft ze alle humor. echt een niall typje! even later komen de jongens weer terug, met zo'n gele bouhelmen op. vrolijk beginnen ze te zingen. het is één van de laatste liedjes. als het concert is afgelopen, loop ik met maud richting de deur. we moeten erg lang wachten.. en als we bij de deur staan, zijn we nog als enige in de zaal. even draai ik me nog om, en kijk naar het podium. 'demi, kom nou, dadelijk missen we de trein!' zegt maud, en trekt aan mijn arm. 'ja, ik kom al!' antwoord ik, en loop met maud naar buiten. daar is het zo druk! we zien niet waar we lopen. als we eindelijk uit de menigte zijn, kijk ik niet uit waar ik loop, en struikel, over een opstapje. mijn knie is zoals gewoonlijk weer helemaal open. het doet echt veel pijn, maar dat ben ik nu onderhand wel gewend. maar toch doet het pijn. 'demi, gaat het?' vraagt maud geschrokken. ik knik, en sta op. het doet alleen maar meer en meer pijn. 'ouch! maud, ik denk niet dat ik verder kan lopen!' zeg ik, als ik naar mijn knie kijk. 'maar, hoe komen we dan thuis?' vraagt maud onderhand in paniek. 'geen idee.' zucht ik. 'misschien kun je het proberen!' zegt maud opeens. ik knik, en probeer verder te lopen, wat dus echt voor geen meter gaat! dan voel ik een hand op mijn schouder. ik draai me geschrokken, en dan sta ik oog in oog met hem! 'oh my god! jij bent..' roep ik, maar kan mijn zin niet afmaken, hij maakt mijn zin al af. 'ja, ik ben het! louis tomlinson!' antwoordt hij. hij kijkt naar mijn knie. 'gaat het wel met je knie?' vraagt hij. ik kijk er ook weer even naar, en schud dan mijn hoofd. 'zal ik even helpen?' vraagt hij weer. mijn hart klopt in mijn keel, en krijg pijn in mijn maag. ik knik hevig. 'kom maar even mee, ik regel het wel met de anderen.' zegt hij, en wijst weer naar binnen. ik knik. 'maud, ga je met ons mee?' vraag ik. 'tuurlijk, heb echt geen zin om hier te wachten!' antwoordt ze. ze steunen me zodat ik ook een beetje mee kan lopen. we lopen een lange gang door, en uiteindelijk gaan we een klein kamertje, met daarop de stikker 'EHBO'. ik ga in een stoel zitten. ik zie aan het gezicht van maud, dat ze een beetje jaloers is, maar toch blij voor me! 'is er een wc hier in de buurt.. moet nogal nodig!' zegt ze. 'uh ja, als je de deur uit gaat, en naar links, aan de rechterkant, de 2e deur.' antwoord louis. maud knikt, en rent er naartoe. ik kijk bewonderend naar louis, die mijn knie ene beetje aan het verzorgen is. 'bedankt!' zeg ik opeens. 'wat?' vraagt hij. 'dat je dit voor me doet!' zeg ik. 'ach, alles voor mijn grootste fan!' zegt hij. even kijken we elkaar recht in de ogen. louis komt wat dichter bij, en zoent me. mijn droom is uitgekomen!

Reacties: