FanFic.nl

Theodoor Noot

Hoofdstuk 2 deel 1

"Theo, wakker worden." Een volwassen man schudt een klein jongetje, zijn zoon, door elkaar. De kleine jongen heft zich op uit zijn kussen en wrijft zijn ogen uit.
"Wat?", snauwt Theodoor zijn vader toe. Normaal maakt die hem nooit wakker. Hij mag altijd uitslapen tot hij wil.
"Kleed je aan," zegt Leonardo terwijl hij kleren klaarlegt op de stoel die bij het bed staat, "ben je soms vergeten wat voor dag het vandaag is?"
Theodoor slaat tegen zijn voorhoofd aan. Dat is waar ook, vandaag zou hij 6 jaar worden. In een tel staat hij al naast zijn bed om zich om te kleden. Hij trekt een sjieke zwarte broek aan en een groene trui waar een zilveren slang op prijkt.
"Pap", zegt Theodoor nors terwijl hij aan zijn trui plukt," waarom moet ik dit aan? Ik wil niet."
"Je trekt aan wat ik je zeg en geen commentaar. Ik ga bij die slet kijken of ze alles goed doet."
Leonardo kijkt zijn zoon nog even aan en loopt dan de kamer uit.

Theodoor neemt kleine hapjes van zijn eten. Vandaag was zijn moeder weer stout geweest. Hij had van Leonardo haar mogen straffen, dat had hij dan ook met liefde en plezier gedaan.
"Papa, wanneer krijg ik mijn cadeau?" zeurt Theodoor terwijl hij smachtend naar de stapel pakjes kijkt.
"Vanavond, wanneer de eerste gasten komen."
"Ik wil er NU een", schreeuwt de kleine jongen boos. Hij slaat hard met zijn kleine hand op de tafel. Het bestek rinkelt en een paar glazen vallen om.
Natasha hoort wat er gebeurd en komt gelijk naar de kamer, waar ze alles opdoet en schoonmaakt. Vanuit haar ooghoeken kijkt ze angstig naar Leonardo. Ze wil niet weer gestraft worden. Haar oog is nog steeds blauw van de laatste keer en de andere verwondingen die ze heeft, daar wil ze niet eens
aan denken.
Leonardo zucht en staat op. "Vooruit dan."
Hij loopt naar de stapel pakjes toe en pakt er een van. Het is een erg langwerpig pak.
Theodoor heeft zijn armen al uitgestrekt om het pak te pakken. Wanneer hij het in zijn handen heeft, scheurt hij het papier in een noodvaart ervan af. Zijn ogen worden groot van blijheid.
"Je moet het leren, een puurbloed die nog nooit gevlogen heeft? Vanavond is je eerste les." Leonardo kijkt zijn zoon streng aan, hij wil geen tegenspraak.
"Maar-," zegt Theodoor met een mengeling van boos en blijheid in zijn stem. Hij vervolgt zijn zin niet, de blik in zijn vaders ogen verteld hem dat hij zeker niet verder moet praten.

Theodoor had de hele dag lusteloos op de bank gehangen. Nu zit hij vol afwachting door het raam te kijken naar de eerste gasten die ieder moment kunnen komen. Zijn vader had een groot feest voor hem geregeld. Er komt zelfs een bekende tovenaarsband. Die zaten nu in de tuin te oefenen. Verder was er nog een voorstelling van zwarte magische dingen. Er is zelfs een chimaera in een kooi.
Buiten in de schuur sleutelt Leonardo weer verder aan zijn experiment. Het is het grootste wat hij ooit heeft uitgevonden. Meer doet hij ook niet, niet altijd zijn zijn uitvindingen slecht. Veel verkoopt hij ook aan winkels. Zo heeft hij een ketel uitgevonden met een extra dikke bodem, die tot 20 jaar meegaat. 10 jaar langer dan de andere ketels.
Theodoor staat vlug op. Hij zag buiten gedaantes komen over het erf. De eerste gasten waren er. Op het moment dat er aangebeld werd, doet hij
de deur open. Hij ziet zijn opa en oma van vaders kant. Ze kijken hem aan met trots in hun ogen. Theodoor was altijd al hun favoriete neefje geweest. Ze weten dat ze nog een kleindochter hebben, maar waar die is weet niemand. Ze weten alleen dat haar naam Elena is en dat haar ouders zijn gedood met een gevecht tegen de schouwers. Dat was slechts enkele weken voordat Voldemort verslagen was. Elena was nog maar een 1 jaar oud toen het gebeurde, ze is nu nog 5. Toch zal ze, wanneer ze op Zweinstein zal komen, in hetzelfde jaar als Theodoor zitten. Als ze al op Zweinstein komt. Niemand van de familie weet of dat ze nog leeft. Niemand heeft ook ooit aan Theodoor verteld dat hij nog een nichtje heeft.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.