FanFic.nl

Until the end

004

Ik hoor Steef mijn naam roepen maar ik negeer het tot ik een greep om mijn pols voel en ik wel moet blijven staan als ik wil dat ik mijn arm nog kan gebruiken.
'Wat is dit nou, jij hebt altijd gezegd dat jij die Tokio gasten niet kent en er nooit iets mee te maken wil hebben, blijkt het dat die zanger jou kent?'
'We zijn beroemd ja, mensen kennen ons, laat het gaan en geef mijn arm terug.'
'Myra, ik wil dat je me waarheid verteld.'
'Of anders?' Vraag ik boos. 'Nou!'
'Of anders dat ruk ik het wel uit je.'
'Wat heb jij toch de laatste tijd, je doet zo raar.'
'Niks wat jij hoeft te weten Myra.'
'Nou dan krijg jij mijn verhaal niet te horen, en geef mijn arm terug mensen kijken naar ons.'
'Nee, kom.' en hij trekt me aan mijn arm mee naar de lift.
'Wat ga je doen?' vraag ik terwijl ik mijn arm probeer los te wrikken.
'Daar kom je zo wel achter.' Hij trekt me de hoek en en draait zich naar me om. Hij pakt mijn gezicht vast en zoent mij vol op mijn mond.
'wa..'
'Ik houd van je Myra, al vanaf de dag dat ik je ontmoette tot de dag van vandaag ben jij mijn nummer een.'
'Wacht, dus al die tijd vind jij mij leuk.'
'Maar jij zat telkens met die gozer in je hoofd, dus ik durfde niks te doen.' hij pakt mijn gezicht weer vast tussen zijn handen en kijkt me recht in mijn ogen aan. 'Maar ik kon het nu niet langer meer verbergen.'
Ik haal zijn handen van mijn gezicht. 'Sorry, ik weet even niet wat ik moet zeggen, ik moet even alleen zijn.' Ik draai me van hem weg en loop de gang weer op richting de lift.

Reacties: