FanFic.nl

Spirited away, Terug in de spirited wereld

hoofdstuk 6, beslote vergaderingen

Hoewel Lin Haku en Chihiro niet meer afluisterde, ze was nog steeds dichtbij, zodat ze de laatste informatie binnen kreeg over wat er was gebeurt tussen haar menselijke vriendin en de rivier geest. Ze zou met Chihiro praten, zelfs als het haar zou doden.

“Er is waarschijnlijk een dieptepunt van hun eeuwige liefde voor elkaar.” Mompelde ze. “Wat romantisch. Wacht, zei ik nou net romantisch? Uh, ik moet uit deze Lovie-Dovie sfeer.”

Het geluid van voetstappen grepen Lin’s aandacht. Chihiro kwam aanlopen. Lin ging onmiddellijk in de aanval.

“Ok meisje, begin te praten…” Ze stierf weg toen ze de tranen in Chihiro’s ogen zag. “Chihiro? Wat?”

Chihiro leek niet eens te merken dat Lin er stond. Ze rende door, waardoor een zeer verwarde Lin achter bleef.

“Huh? Wat gebeurde er?” Wat heeft die rivier geest gedaan! Ik zal zijn nek breken!”

Even later kwam Haku de hoek om rennen. “Chihiro, wacht, kom terug!” Hij zag Lin. “Lin, kwam Chihiro hier langs?”

Lin vernauwde haar ogen. “Ja, ze ging die kant op.”

“Ok, bedankt”

“Oh nee,” Snauwde ze tegen hem toen hij weg probeerde te komen. Ze trok Haku terug. “Ze liep door en huilde haar ogen uit. Wat heb je met haar gedaan, draak?”

Haku had hier geen tijd voor. Hij moest zijn fout herstellen. “Niets, het was gewoon een misverstand.”

“Jaja.” Riep Lin boos. “Vertel me wat je gedaan hebt op dit moment, tenzij je wilt dat ik je sla en later nog een paar vragen stel.”

Lin was gestopt om de scène te bekijken, maar ging onmiddellijk weer aan het werk. “Nou?”

“Lin, ik zal het je later vertellen, ik moet-“

“Nee, je vertelt het me nu! Als je nu naar haar toe gaat, zul je het waarschijnlijk nog erger maken, vertel me nu eens wat er is gebeurt.!”

“Lin..”

“Je verteld het me nu!”

Haku balde zijn vuist. Deze gekke geest was niet van plan hem door te laten gaan tot ze kreeg wat ze wilde.

“Goed, Chihiro en ik waren aan het praten, tot we op het onderwerp kwamen van het contract dat ze heeft gesloten met Yubaba. Ik zei dat het moeilijk was om het contract opnieuw te breken. Ze zei dat ze haar baan wilde houden en hier wilde blijven en ik legde uit dat ze omdat ze een mens is, niet hier kan blijven. Toen werd ze boos en rende ze weg. Mag ik nu gaan?”

Hij begon op nieuw te lopen maar Lin hield haar tegen. “Nee, je kunt niet gaan. Jij stomme draak, waar om vertel je haar dat?”

“Omdat het waar is.”

Lin sloeg op haar voorhoofd. “Ik weet het, maar je moet het haar niet vertellen tijdens jullie eerste ontmoeting na 6 jaar. Wat is er mis met jou? Mannen, altijd verknoeien ze alles!”

Haku keek haar aan. “Ik probeer dit op te lossen.”

“Nee, je graaft jezelf nog dieper in. Ik praat wel met haar als eerste. Ze zal vrouwelijke ondersteuning nodig hebben.”

“Maar-“

“Geen gemaar!” Riep Lin, “Ze kan je nu niet zien op dit moment." Lin stopte met praten, ze merkte dat iedereen in de buurt naar haar en Haku keken. "Grr, laat maar, ik zal later wel schreeuwen naar je. Ik moet haar nu vinden.”

Ze stormde weg, waardoor Haku achterbleef in een kamer vol nieuwsgierige geesten.

(-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-)

Chihiro keerde terug naar haar kamer en ging zitten op het balkon. Ze keek uit op het kalme water en begon zich al beter te voelen. Ze probeerde niet te denken aan wat er was gebeurt tussen haar en Haku. Dat was niet hoe ze dacht dat hun reünie eruit zou zien. Waar, ze wist niet hoe het zou gaan, maar ze had niet gedacht dat het zo zou zijn. Na 6 jaar heeft ze eindelijk degene gezien waarvan ze zoveel hield en het eerste wat hij brengt is hoe hij haar terug krijgt. Was ze echt alleen vervelend voor hem?

Ze begon te huilen. “Stomme Haku, waarom moest hij mijn geluk verpesten?”

“Chihiro? Chihiro, ben je hier?”

Dat was Lin. Chihiro herkende haar stem. Ze was niet zeker of ze met iemand wilde praten op dit moment, maar Lin zou wel aandringen.

“Chihiro, waar ben je? Kom uit-en-oh, daar ben je.” Ze kwam naast Chihiro zitten. Ze zag dat Chihiro echt boos was over wat er was gebeurt. Die domme draak. Ze zal zeker nog een keer goed met hem praten. “Hey, ben je oke?”

Chihiro groef haar hoofd in haar knieen. “Haku heeft een hekel aan mij, hij haat me.”

“Wat zeg je?”

“Hij wil dat ik weg ga, dat heeft hij zelf gezegd. Hij kan niet wachten om zich te verlossen van mij.”

Arm meisje. Lin sloeg een arm om haar heen en Chihiro leunde tegen Lin aan terwijl ze bleef huilen.

“Je weet dat dat niet waar is.” Zei ze. “Haku haat je het minst van alle. Hij geeft om je, dat weet jij ook.”

“Wel, dan heeft hij een erg grappige manier om het te laten zien!” Chihiro knapte, ze klonk meer boos dan verdrietig. “Als hij om me geeft, waarom wil hij dan van me af?”

“Wil hij niet.” Zei Lin. “Hij probeert alleen maar te doen wat hij denkt dat goed voor je is. Hij denkt dat je beter af bent met je eigen soort, in jou wereld, met jou familie en vrienden. En het is best gevaarlijk om hier te blijven, dat weet je.”

“Maar jullie zijn mijn familie en vrienden.” Fluisterde Chihiro. Lin trok zich zelf samen.

“Nu niet verdrietig zijn.” Zei ze, proberend te klinken alsof het haar niet kon schelen. “Kom op, waar is dat stoere meisje gebleven die de vulkaangeest heeft geconfronteerd!

“Ze heeft haar hart gebroken.” Mompelde Chihiro

Lin werd langzaam boos. Oh ze zou Haku terugpakken. “Mannen, ze kunnen niets goed doen. Kom, ik ga je opfleuren, hij is je tranen niet waard.”

“Maar Lin,” Chihiro zuchtte “Ik hou van hem.”

Lin bevroor. Ze keek Chihiro verbaasd aan. Dus ze had het toegegeven. Iedereen in het badhuis wist wat Haku en Chihiro voor elkaar voelde, zelfs die kleine snotaap Bôh wist het. Maar Chihiro had het net openlijk toegegeven. Nu moest ze het alleen nog aan Haku vertellen.

“Luister Chihiro, probeer Haku niet weg te duwen.” Zei ze. “Hij wil je hier houden, meer dan wie dan ook. Hij zorgt voor je, zo erg dat hij bereid is om je nooit weer te zien als dat betekent dat je gelukkig en veilig terug kan gaan naar de menselijke wereld.”

“Maar ik was niet gelukkig!” Schreeuwde Chihiro. “Kan hij dat niet begrijpen?”

“Dat kan hij.” Antwoordde Lin. “Maar hij wil niet dat je iets doet zonder bij na te denken. Serieus Chihiro, ben je echt bereid om nooit meer terug te gaan naar jouw wereld, ben je bereid om hier een zwaar moeilijk, maar voor jou, gelukkig leven te leiden?”

“Ja, dat ben ik!”

Lin staarde haar aan voor een moment. Het realiseren van het niet kunnen maakte haar verdrietig, maar nu moest ze eerst haar vriendin troosten. Ze wilde echt dat Chihiro haar hele leven met Haku kon zijn. Lin wilde niet dat Chihiro zou vertrekken, maar het was voor haar eigen bestwil.

‘Ik zal er later wel zorgen over maken.” Besloot Lin. ‘Op dit moment moet ik aan haar zijde staan.’

(-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-)

‘Jij stomme idioot! Hoe kun je zulke dingen zeggen?’ Schold Haku tegen zichzelf. ‘Wat dacht ik? Ze moet me haten nu. Maar ik wil alleen maar het beste voor haar. Weet ze dan niet dat ik alles voor haar doe om haar gelukkig te maken? Zelfs als dat betekend dat ik haar nooit meer zie?

Nadat hij de tijd had gehad om na te denken, realiseerde hij zich wat een dwaas hij was geweest. Lin had gelijk, hij heeft echt dingen verknoeit. Chihiro moest begrijpen dat hij haar niet probeerde weg te duwen, dat hij alleen maar probeerde de bedenken wat het beste was voor haar.

Chihiro was een mens. Ze begreep niet hoe gevaarlijk de geestenwereld was voor haar soort. Niet alleen dat, hij kon haar haar oude leven niet zomaar laten weggooien, hoewel ze nooit echt had geleefd, maar toch, ze had haar ouders. Ze moest meer vrienden hebben dan ze dacht. Er moeten jongens zijn die haar in de gaten hebben, hoe veel zouden er wel niet zijn? De gedachte stuurde een jaloerse woeden door zijn lichaam.

De deur ging open en Haku keek omhoog. Hij sprong onmiddellijk op.

“Hoe is het met haar?” Vroeg hij.

Lin antwoordde met een klap in zijn gezicht. Wow, ze sloeg net zo hart als Chihiro.

“Dat was omdat je zo’n idioot bent!” Schold Lin tegen hem. “Je hebt haar echt van streek gemaakt. Ze denkt dat je haar niet leuk vind en zo snel mogelijk van haar af wil. Ik kan het niet geloven.”

Haku liet zijn hoofd hangen, daar was hij al bang voor. Hoe kon hij zijn fout herstellen?

“Maar om je vraag te beantwoorden, het gaat beter met haar, hoewel ze nog steeds van streek is.” Vertelde Lin hem.

“Is het eh, veilig om haar te zien?” Vroeg Haku voorzichtig.

Lin knikte. “Ja, denk wel na voordat je iets zegt!.” Waarschuwde ze.

Haku knikte. “Zal ik doen, dankjewel, Lin.”

Lin haalde haar schouders op en draaide haar hoofd weg. “Ja, wat dan ook.”

Haku draaide om, om te vertrekken, maar voordat hij dat deed maakte hij nog een ding duidelijk. “Lin, zoals je weet, we moeten allemaal een gesprek hebben over Chihiro. We hebben. We hebben die nodig om dingen te begrijpen. Ongeacht hoe zij of een van ons zich voelt. Ze moet terugkeren naar haar eigen wereld.”

Hij liep de kamer van Chihiro in. Lin liet haar stoere meiden act los en liet haar hoofd hangen. “Helaas, ik weet het.” Fluisterde ze, vechtend tegen de tranen.

(-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-)

Chihiro wachtte in haar kamer, ze wiebelde ongeduldig heen en weer. Ze was boos op Haku voor het ruïneren van hun reünie

“Hij kan beter komen.” Gromde ze.

Ze had zo lang gewacht om Haku weer te zien en dan verpest hij het zo erg.

Er werd op de deur geklopt, haar hart maakte een sprongetje.

“Dat kan hem beter maar zijn.” Mompelde ze. “Wie is het?”

“Ik ben het.” Hoorde ze aan de andere kant van de deur. “Mag ik binnenkomen?”

Chihiro hoorde aan de stem dat het Haku was.

“Ik weet het niet, ik ben nog steeds boos op je, het was niet echt leuk de laatste keer dat ik je sprak.”

“Weet ik.” Antwoordde Haku. “Ik kwam mijn excuses aanbieden. Kun je de deur openen zodat ik het kan doen?”

Chihiro sloeg haar armen over elkaar. “Ik kan het zo ook prima horen. Start je verontschuldiging.”

“Alsjeblieft, Chihiro. Ik bedoelde het niet zo wat ik zei. Ik wil niet dat je gaat. Ik ging te ver. Vergeef me.”

Chihiro zuchtte. Hoe kon ze kwaad op hem blijven? Ze kon het niet. Maar ze kon wel doen alsof ze het was. Ze opende de deur, proberende haar gezicht boos te houden. Daar stond hij, met een boze rode handafdruk op zijn wang. Lin had hem dus geslagen na alles.

“Dat hangt er vanaf. Wil je me nog steeds wegsturen?” Vroeg ze.

Chihiro, ik heb je nooit weg willen sturen, ik wilde gewoon proberen het beste voor je te doen.”

Chihiro voelde haar boosheid terugkomen, plotseling was haar nep-boosheid gezicht veranderd in een woedend gezicht. “Ik weet zelf wel wat het beste is voor mij, dank je wel.”

‘Nee, want je weet niet alles over deze wereld.’ Dacht Haku. Maar er was geen manier hoe hij dat ‘vriendelijk’ uit kon brengen.

“Het spijt me. Ik wil niet opnieuw een gevecht. Kunnen we net doen alsof onze laatste ontmoeting niet is gebeurd en opnieuw beginnen?”

Chihiro wende zich af. “Ik weet het niet, dat zou betekenen dat we onze argumenten over het niet bezoeken van mij 6 jaar lang, opnieuw moeten houden.”

Ze plaagde hem nu. Haku was er in geslaagd een beetje te glimlachen. Heeft dit te betekenen dat ze niet meer boos op hem is?

“Ok, niet alles dan.” Zij hij, bijna smekend.

Chihiro glimlachte, nog steeds met de rug naar Haku toe. “Je gaat het nog goed maken?” Zei ze.

“Natuurlijk doe ik dat.” Zei Haku. “Wil je mee naar m’n rivier, de volgende keer als ik ga?”

Chihiro bevroor. Wat zei hij? Zei hij alleen maar wat ze dacht dat hij zei? Nodigde hij haar uit in zijn rivier? Dat was een hele eer. Hoewel, Chihiro wist niet dat ze de enige was waar Haku ooit dit aanbod aan heeft gedaan.

“Haku… ik…”
De rivier geest glimlachte. “Is dat een ja?”

Chihiro was nog steeds sprakeloos. “Ik… ik… Weet je het zeker?”

Haku knikte. “Natuurlijk, anders zou ik je het toch niet aanbieden? Helaas, het zou wel een tijdje duren, ik ben namelijk net terug maar ik denk dat jij er dan nog wel bent.”

“Haku, ik ben vereerd.”
(-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-) - (-)

Het was al laat en iedereen sliep. Nou ja, niet iedereen. Een persoon in het bijzonder was net aan het doen alsof ze sliep. Er was een belangrijke vergadering vanavond, en ze moest daar zijn.

Lin keek langzaam rond, beslissend of het veilig was. Langzaam stond ze op. Ze wierp een blik op Chihiro om te kijken of ze nog steeds sliep. Lin liep naar Chihiro toe en trok de dekens wat hoger over haar heen.

“Sorry Chihiro, het spijt me zo.” Fluisterde ze zachtjes voordat ze de kamer verliet.”

Ze maakte haar weg naar beneden, naar de stookkamer voor een ontmoeting met de anderen. Ze was een beetje laat, Haku zou daar wel boos over zijn.

Lin had gelijk. “Je bent laat.” Schold Haku tegen haar toen ze binnen kwam.

Lin knipperde met haar ogen. “Niet alle hebben onze eigen kamer, sommige van ons moeten wachten tot alle anderen in slaap vallen!” Snauwde ze terug.

Ze ging naast Bôh zitten op de grond, die amusant aan het spelen was met de kleine roet ballen.

‘Nou dan, laten we beginnen.” Stelde Kamajii voor.

“Juist.” Zei Haku. “Laten we in ieder geval de voor de hand liggende dingen uit de weg gaan. We hebben het er allemaal over gehad, Chihiro kan niet blijven.”

De andere knikte, hoewel Bôh niet leek in te stemmen.

“Waarom kan ze niet blijven?” vroeg hij.

“Bôh, je weet dat deze wereld niet geschikt is voor mensen.” Zei Kamajii.

“Maar ik wil niet dat ze gaat!” Riep Bôh.

“Niemand van ons wil dat ze gaat.” Zei Haku, hem in het bijzonder. “Maar het maakt niet uit wat we willen, we moeten denken aan wat het beste is voor Chihiro.”

“Maar ze wil niet weg.” Klaagde Bôh.

“En dat is het punt van onze vergadering.” Zei Lin. “We moeten een manier vinden om haar uit het contract te krijgen en te laten begrijpen dat ze terug moet naar de menselijke wereld.
Yu-Bird krijste iets en sloeg met zijn vleugels.

“We weten dat Yubaba haar niet zou laten gaan.” Zei Kamajii. “Dat is een deel van het probleem. Wat gaan we doen? Chantage? Omkoping? Een bedreiging?”

“Misschien kan tante Zeniba helpen?” stelde Bôh voor.

“NEE!” riepen de anderen, met uitzondering van Yu-Bird die alleen maar schreeuwde.

“Bôh, je weet hoe je moeder en tante met elkaar opschieten.” Zei Kamajii

Bôh keek verward. “Dat doen ze niet?”

“Dat is het punt.”

“we zullen alleen maar richten op haar als een laatste redmiddel.” Zei Haku. “Zei en Yubaba samen leid alleen maar tot meer gevechten.”

“No-Face zou dan ook betrokken raken.” Lin rilde bij de gedachten van het gezichtsloze monster. Ze had er nog steeds nachtmerries van.

“Waarom kunnen we Sen niet gewoon laten blijven?” Vroeg Bôh wanhopig. Hij kon heel wijs zijn op sommige momenten, maar hij had nog steeds de geest van een kind.

“Moeten we het hier weer over hebben?” Lin klonk gefrustreerd. “Je weet dat een mens hier niet kan leven.”

“Je zou gaan om haar te laten blijven, de laatste keer!” Klaagde Bôh.

Haku zuchtte. Het was net als zijn gesprek met Chihiro, alleen dan helemaal opnieuw. “Ze wilde de vorige keer verlaten, we hebben er toen geen zorgen over gemaakt. Ik weet zeker dat we in staat zijn om een manier te vinden om het contract van Yubaba te breken, maar het harde deel zal zijn om haar te overtuigen om het juiste ding te doen.” Het deed hem pijn om dat te zeggen.

“Is haar geluk niet belangrijker?” Vroeg Bôh wanhopig. “Ze was niet gelukkig in haar wereld. En jij was ook niet gelukkig zonder haar, Haku.”

Haku krom zichtbaar in een. Het maakte niet uit wat hij wilde. Ja, hij wilde Chihiro bij hem houden, hij wilde haar meer dan iedereen.

“Het maakt niet uit hoe ik me voel.” Zei hij. “Wat ik wil is het beste voor Chihiro.”

Lin moest vechten om stil te blijven. Ze had niet verteld aan Haku of aan iemand anders wat Chihiro had gezegd. Chihiro moest degene zijn die het hem moest vertellen. Ze kon hen helpen met hints, maar dat was het.

“Misschien weet Sen zelf wel wat het beste is voor haar.” Zei Bôh koppig. Hij wilde ook het beste voor Chihiro, maar hij stond aan haar kant. Hij zou haar helpen hier te blijven.

“Bôh, laten we hier geen ruzie over maken.” Zei Lin. “Het zal al moeilijk genoeg zijn om Chihiro te overtuigen. Alstublieft, help ons.

Bôh vouwde zijn armen over elkaar, maar maakte verder geen ruzie meer.

“Zo wat gaan we doen?” Vroeg Kamajii

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.