FanFic.nl

You only live once [non-related tc]

hoofdstuk 11

Zacht gepor in mijn kaak maakte dat ik mijn ogen opendeed. Slaperig zag ik een schattig gezichtje boven me hangen. 'Bill, niet weer inslaap vallen.. Het is al 11uur.' Ik mompelde iets terug en draaide me op mijn zij en besloot gewoon verder te slapen. Maar Tom dacht daar anders over. Nog geen 2 minuten later kreeg ik een ijskoud washandje tegen mijn hoofd. De koude drong in mijn kaken en ik gilde het uit. 'Had je maar naar mij moeten luisteren.' zei Tom een beetje gemeen. 'Ja is al goed ik sta wel op.' antwoord ik nog half in zwijm. Zachtjes stelde ik me recht toen ineens een heerlijke geur mijn neus indrong. 'Heb je ontbijt gemaakt?' vroeg ik. 'Nou het moest ontbijt zijn voor jou maar voor mij is het al lunch.' Huppelend ging ik naar de keuken en zag de heerlijke dingen die op de tafel stonden. Verse koffiekoeken , omelet , toast ,enz. Het was een waar feestmaal. Ik knuffelde Tom helemaal plat en duwde een vluchtig kusje op zijn lippen. Natuurlijk zat zijn vraag nog steeds in mijn hoofd. Het maakte me extreem in de war maar dat kon je niet merken aan mij. 'Wat wil je vandaag allemaal doen?' vroeg Tom. 'Wel, ik moet nog boodschappen doen. En met de hond gaan wandelen. Dan kunnen we misschien nog wat is het park blijven.' 'Klinkt goed' antwoorde hij met een lach. Het ontbijt/lunch ging snel naar binnen en vulde mijn maag helemaal. Waarschijnlijk heb ik nog nooit zo lekker gegeten als ik net wakker was.

We waren op weg naar de winkel. Op 10 minuten had ik me aangekleed. OP 10 MINUTEN! Zoiets is mij nog nooit overkomen. Opeens voel ik een hand in de mijne schuiven en brandende ogen op mijn gezicht die aan het wachten zijn op mijn reactie. Natuurlijk kan ik Tom niet weerstaan dus laat ik het lekker toe. Het is wel heel ongemakkelijk want alle mensen staren en af en toe hoor ik wel is iemand zeggen "vuile homo's" . Maar dat was ik wel al gewend, ik wist juist niet of Tom het gehoort heeft en zo nee hoe zou hij erop reageren? Homofobie is nog lang de wereld niet uit net zoals rasiscme is het iets dat nooit zal verdwijnen. OOhh zitten we lekker te mijmeren. Als we in de supermarkt zijn aangekomen gaan we als een speedboot door alle rekken. We houden zo een beetje een wedstrijd. 'Wie het meeste van het lijstje vind wint ! ' zei Tom nog net voor we binnengingen. Ik kan niet tegen mijn verlies dus ik deed zo hard mijn best dat ik bijna mensen omver reed met mijn karretje. 'Haha, je wint nooit tegen mij met een raceje.' spotte Tom met me. Toen hij mijn zielige blik zag kon hij niets anders dan ook zielig kijken. 'Kijk niet zo zielig ! I'll make you happy!' Tom weet natuurlijk wel hoe. Hij greep me bij mijn heupen in het midden van de winkel. Deed een haarlok achter mijn oor en plaatste héél teder zijn lippen op de mijne. Zo een romantische kus heb ik nog nooit had! Na die heerlijke kus gingen we snel afrekenen en naar huis. Want het hondje moet uitgelaten worden. Plotseling werd Tom spastisch. 'Mag ik Scotty vasthouden alsje alsje alsjeeeblieftt!!! ik wil met scotty wandelen. Het is zoo een lieve hond ! Ja hé scotty ja hé braverik!'. Ik schaterde het uit want zo had ik Tom nog nooit gezien. Zelf Scotty keek hem raar aan. Uiteindelijk had ik toegegeven en mocht hij de hond vasthouden. De wandeling was lang maar prachtig. De natuur, daar kon ik soms toch zo van genieten. We plaatsten ons op een bankje en lieten Scotty vrijlopen. 'Heerlijk toch Bill, niet te warm niet te koud maar super hier. Al die bomen die dansen in de wind' ER ZIT EEN ROMANTICUS IN TOM! 'Wow Tom heb je mooi verwoordt.' zei ik een beetje van slag. Dat Tom naast zijn stoere uiterlijk en stoer gedrag zo romantisch kon zijn had ik echt niet verwacht. Tom ligt met zijn armen over de rugleuning van het bankje met zijn ogen gesloten. In dit perspectief ziet hij er meer dan goddelijk uit. Ik voelde een arm om me heen en voor ik het wist zat ik bijna op Tom's schoot. 'Is veel te koud zonder jou.' ZOO LIEF! Volgens mij is hij me gewoon zot aan het maken. Het ontbijt, zijn romantische gezegdes, zijn gebaren klein maar duidelijk. Misschien is deze jongen wel helemaal weg van me. Tegen beter weten in legde ik mijn hoofd op zijn schouder. Het was gewoon het perfecte plaatje. Geen ruzie, geen slagen , geen harde woorden. Juist ik en Tom in de natuur op een bankje, dicht tegen elkaar met de hond die gelukkig over het gras dolt. Could this day get any better?

Reacties:

agent327 zei op 14 sep 2013 - 15:32:
aaw really cute
echt lieffff
<3
snel verder bitte
Xx