Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Stand Alones » Elma's Stand Alone
Stand Alones
Elma's Stand Alone
'Elma! Schiet eens op!' roept mijn moeder. Ik loop door de jungle, achter mijn ouders en de gids aan. Mijn ouders wilden deze vakantie per se naar de jungle, op safari ofzoiets. Ik snap niet dat ze dat leuk vinden, er zijn hier alleen maar enge beesten. En het is een ongelooflijk warm. Zo'n 40 graden, schat ik. En het allerergste is: mijn mobieltje heeft geen bereik. 'El, we moeten bij elkaar blijven, dat is heel belangrijk!' en dat is mijn vader. Ik zucht en loop verder. Blijkbaar langzaam, want de rest is zo'n 20 meter verderop. Dan hoor ik rechts van me iets ritselen in de struiken. Ik kijk goed, maar kan niks zien. Ik ga dus niet de struiken opzij doen, want voor hetzelfde geld springt er dan een of andere gevaarlijk beest bovenop me. Opeens komt er een rood veertje uit de struiken. Ik sta stil. Langzaam komt het hele beestje tevoorschijn. Ik ga op m'n hurken zitten. Dan staat het mooiste, en het schattigste, vogeltje ooit voor mijn neus. Het is zo'n 15 centimeter lang. Het heeft rode vleugeltjes, een geel buikje, en de rest is lichtgroen. En niet te vergeten, het heeft een mega schattig oranje snaveltje. Voorzichtig hupt het vogeltje steeds iets dichter naar me toe. Ik vouw mijn handen en laat het vogeltje erop springen. Opeens heb ik het cuteste beestje van de wereld in mijn handen. Het piept zachtjes, en voelt heerlijk zacht aan. Ik aai hem over zijn vachtje, over zijn hoofdje. Het kijkt me aan met puppyoogjes, alsof hij met me mee wil, en zich eenzaam voelt. Zou ik het mee mogen nemen? Het ziet er niet gevaarlijk uit. Ik rits mijn schoudertas open, en stop het beestje er voorzichtig in. Ik hoop zo dat ik hem mag houden! Ik sta op en kijk om me heen. Huh, waar is de rest nou? Ik kijk recht voor me, maar er zijn geen mensen. Ik ren verder en steeds sneller. Als ik bij een soort kruising kom, kan ik naar links, of rechtdoor. Shit! Hoe moet ik nou weten welke kant ze op zijn gegaan? Opeens hoor ik een luid gegrom. Ik draai me om naar de kant waar het geluid kwam. Opeens sta ik oog in oog met het engste beest van de wereld, waar ik mijn hele leven al bang voor ben geweest. Ik sta oog in oog met een grote leeuw. Hij kijkt me boos aan en gromt steeds luider. Ik schrik zo dat ik helemaal in shock ben. Ik beweeg me niet, nee, ik kán me niet bewegen. Ik ben gewoon helemaal verstijfd van schrik. Langzaam komt het beest dichter naar me toe. Oké, dit was het dan. Tot ziens, allemaal... Zie jullie daarboven. Nét voordat de leeuw me bijna aanraakt, voel ik twee sterke armen om me heen. Ze tillen me op en voordat ik het weet zit ik de rug van iemand die hard wegrent van de leeuw. Ik kan niet zien wie het is, ik zie alleen de bovenkant van zijn, jep- het is een jongen, hoofd. Maar ik ben al zielsgelukkig omdat iemand me heeft bevrijdt van die leeuw. Ik kijk achter en zie dat de leeuw achter ons aanrent. Fuck! 'Hij gaat ons inhalen!' roep ik. 'Komt goed.' klink het antwoord. Hoe kan die gozer zo kalm blijven? Er rent een f*cking leeuw achter ons aan! Opeens maken we een bocht. Ik val van zijn rug, in de struiken. Au! Brandnetels. Blote armen, blote benen: lekker dan. Maar... we zijn veilig! We zijn verstopt in de bosjes en de leeuw is weg. Ik draai m'n hoofd naar de jongen die ik nu eindelijk kan bekijken. Wauw! Die ogen! De jongen is licht getint, heeft zwart haar en bruine ogen. En hij is - OMG - de knapste jongen ever. Ik wil hem bedanken, maar ik kom niet zo goed uit mijn woorden. 'Ik... jij... Heel erg bedankt voor alles.' zeg ik. 'Ik zou echt niet weten hoe ik je moet bedanken.' Hij grijnst. 'Je hoeft me niet te bedanken, het is al goed.' Waarom klinkt zijn stem zo sexy. Nee serieus, waarom doet hij me dit aan?! Hij steekt zijn hand uit. 'Hi, ik ben Zayn.' Ik schud zijn hand. 'Ik heet Elma,' antwoord ik. 'Ben jij hier ook op vakantie?' vraag ik. Zayn's gezicht betrekt. 'Ehm...' Hij twijfelt. 'Nee. Ik... heb geen ouders. Ik leef in de jungle...' 'In de jungle? Alleen?' Hij knikt en zucht. 'Twee jaar geleden waren ik, mijn ouders en mijn drie zussen hier op vakantie. Het was best gezellig, en we gingen vaak rondwandelen. Maar op een dag moest ik... jeweetwel... plassen. En ik ging de bosjes in. Toen ik even later terugkwam, waren mijn ouders en mijn zussen weg. Ze hadden me achtergelaten, ergens in de jungle. Ik vond ik mijn rugzak een brief, van mijn moeder, waar op stond: "Zayn, het spijt ons dat we je moeten achterlaten, maar vier kinderen is gewoon te veel. Jij bent een volwassen man, en heel zelfstandig. Daarom vonden je vader en ik dat jij je hier wel zou redden. Succes, we houden van je. Liefs, papa, mama, Safaa, Waliyha en -???- (ik weet niet meer hoe de derde heet..)."' Oh, wat erg voor Zayn! En wat knap van hem dat hij alles heeft overleefd! 'Wat klote voor je.' zeg ik zachtjes. 'Valt wel mee, ik ben er nou eenmaal aan gewend. Kom, we gaan een stukje lopen, de leeuw is weg.' Ik knik en we kruipen uit de struiken. 'Over ouders gesproken, ik heb echt geen idee waar de mijne zijn. Shit, volgens mij ben ik ze ook kwijt...' Zayn schrikt en kijkt me aan. 'Ben je ze kwijt? In de jungle? Je weet toch wel dat de ongelooflijk groot is?!' Ik knik. 'Eh, ik zeg het niet graag.. Maar de kans is niet heel groot dat we ze terugvinden.' Ik knik. Vind ik het eigenlijk wel erg? Wat vind ik leuker: bij deze hotte boy blijven, of teruggaan naar m'n zeurende familie? Oké, ze zeuren wel heel vaak, maar ze zijn ontzettend lief. Nu ik erover nadenk, wil ik echt heel graag mijn ouders vinden. 'Zullen we ze proberen te zoeken?' probeer ik. Zayn denkt na. 'Oké dan, omdat ik geen nee kan zeggen tegen dat mooie gezichtje van jou.' Hij grijnst. Ik voel dat ik enorm moet blozen. Zayn grinnikt. 'Lach me niet uit!' zeg ik nep-boos. Ik geef hem een duwtje. 'Ho ho ho, dame!' Ik krijg een duw terug. Dan bots ik tegen hem aan. Hij pakt me vast en kijkt me aan. Hij komt steeds dicherbij, en voordat ik het weet, zoenen we. 'I love you, El.' fluisterd hij in mijn oor, en ik begin te blozen. Op dat moment hoor ik wat achter me. 'ELMA! GODZIJDANK! Je leeft!' Ik draai me om. Daar staat mijn moeder, met mijn vader, ende gids. Ik ren naar ze toe en omhels m'n ouders. 'Gelukkig hebben jullie ons gevonden!' roep ik. Mijn vader laat me los en kijkt me verbaasd aan. 'Ons?' vraagt hij. Ik lach en loop naar Zayn. Ik pak z'n hand en sleur hem mee naar m'n ouders. 'Ja, ons. Dit is Zayn. Hij is eh... mijn vriendje. Hij heeft me gered van een leeuw, en hij leeft in de jungle.' M'n ouders schudden Zayn's hand en stellen zich voor. 'Leef je echt alleen hier in de jungle?' vraagt mijn moeder. Zayn knikt. 'Wil je niet liever met ons mee naar huis? We hebben nog wel een logeerkamer over, hoor.' zegt ze. Zayn kijkt me aan. 'Ik zou wel willen, maar ik ben best wel gehecht aan de jungle, als jullie begrijpen wat ik bedoel...' Mijn vader knikt. 'Dat begrijp ik. Hoe oud ben je precies, Zayn?' vraagt hij. '20, meneer.' Mijn vader denkt na, maar ik heb geen idee over wat. 'Elma, toen we zonet aan het wandelen waren, vertelde de gids dat er net buiten de jungle een prachtig en groot huis te koop. Misschien kunnen jullie... daar verblijven, samen? Je bent nu oud genoeg, Elma. En Zayn ook.' zegt mijn moeder. Ik kijk haar ongelovig aan. 'Serieus?!' roep ik. Ik kijk vragend naar Zayn. Hij knikt heftig. 'Te gek!' zegt hij. Yes! Dit is de beste vakantie ooit! En ik mag hier, samen met Zayn 😃, ook nog blijven! Hij pakt me vast, en slaat zijn armen om mijn middel. Dan voel ik weer zijn lippen op de mijne, en we horen dat mijn ouders een 'oeeeeh' geluid maken. Maar het maakt me niks uit.
-----------
Willen jullie please een reactie achterlaten als jullie een melding willen? Thank youuu x
Superr leuk verhaal!
I realy like it
melding (:
xx