FanFic.nl

De ontmoeting (AF)

H25

Niet veel later pakt Hailey mijn hand en neemt me mee naar boven. Daar heeft ze mijn hand nog steeds vast en we gaan op haar bed zitten. Ik kijk haar aan.
,,Dus Sophie..." Zeg ik.
,,Jij denkt dat ze mijn vriendin is."
,,Tja, dat zal ik niet ontkennen nee."
,,Sophie is mijn vriendin niet. Ze is mijn nichtje. Ik heb haar al een jaar niet gezien, want ze woont in Engeland en mijn vader heeft ruzie met haar vader."
,,Je nichtje?" vraag ik nog een keer. Ik wil graag bevestiging. Ze knikt.
,,Ik wilde je nog wat zeggen, maar de vorige keer rende je weg toen mijn moeder riep."
,,Ja, omdat jij wegliep. Je was wat aan het vertellen en toen je moeder riep zei je niks meer."
,,Dat weet ik en dat was fout."
,,Wil je het me nu dan vertellen?" Ze knikt.
,,Julia, ik vind je leuk, meer dan leuk." Ik ben blij, maar ook weer niet. Ze vind me leuk, maar is ze wel verliefd?
,,Ik vind jou ook leuk." Ik kijk haar aan. Nu moet ik vertellen wat Sara en ik van plan zijn. ,,Maar uhm...ik heb een nieuwtje."
,,Wat voor nieuws?"
,,Sara en ik hebben via mijn oom en tante een klein appartement gevonden in Londen."
,,Ga je in Londen wonen?!" Ik knik.
,,Dan is Sara vlakbij Harry en ik woon dan in de stad van mijn dromen."
,,Wanneer ga je dan weg?"
,,Het liefste zo snel mogelijk. Ik heb niet bepaald zin om nog langer bij mijn vader in één huis te wonen." Hailey laat mijn hand los en kijkt teleurgesteld. ,,Hé!" Ik kijk haar aan. ,,Ik neem eerst van iedereen afscheid."
,,Ook van je vader?"
,,Ja, ik moet hem gedag zeggen."
,,Ik wil niet dat je nu naar je vader gaat! Nog niet zo lang geleden heeft hij je bijna in elkaar geslagen."
,,Hailey, ik moet het hem zeggen!" Ik kijk haar aan. ,,Alsjeblieft, laat me naar mijn vader gaan. Ik vertel hem alleen dit nieuws en daarna ga ik weer met jou mee." Ze kijkt me aan.
,,Oké." Zegt ze. ,,Maar ik ga met je mee, ik laat je niet alleen met hem!" Voordat ik nee kan zeggen, trekt ze me mee naar beneden en pakt onze jassen. Daarna stappen we de deur uit en lopen naar mijn huis.

Onderweg heb ik veel moed en loop met grote passen richting mijn huis, maar de moed zakt in mijn schoenen als ik bij ons tuinhekje sta. Ik moet mezelf niet voor de gek houden, ik ben doodsbang!
,,Wil je weg?" vraagt Hailey en kijkt me aan. Ze heeft door dat ik bang ben. Ik schudt mijn hoofd. ,,Weet je het zeker? Eigenlijk heb ik veel liever dat je nu weer mee terug gaat naar mijn huis." Ze pakt mijn handen en kijkt me diep in mijn ogen aan. ,,Ik wil niet dat je nog iets overkomt." Zegt ze en ik zie haar ogen vollopen met tranen.
,,Hé, er gebeurd niks. Ik vertel gewoon dat ik ga verhuizen en dan lopen we de deur weer uit." Ze knikt. Ik open het hekje en door de angst moet ik extra ademen om te voorkomen dat ik niet ga hyperventileren. Is dit wel een goed idee? Moet ik niet gewoon weggaan? Nee! Ik moet hem vertellen dat ik wegga! ,,Bedankt dat je meegaat, Hailey." Ik kijk haar dankbaar aan. Daarna stop ik mijn sleutel in het sleutelgat en draai hem open. Ik stap naar binnen en hoor ik mijn ouders ruzie maken. Ook dat nog! Nu hebben ze ruzie door mij!
,,Ik kan niet geloven dat je Julia zo behandeld hebt!" roept mij moeder kwaad.
,,Ze is lesbisch."
,,Ja, dus? Wij kunnen haar gevoelens toch niet veranderen?!"
,,Dit zijn geen gevoelens en ik ga er alles aan doen om Julia van het idee te helpen dat ze op vrouwen valt!" Ik word boos en Hailey naast me ook. Misschien had ik niet moeten komen. Ik gebaar naar Hailey dat we beter weer kunnen gaan en samen lopen we zachtjes terug naar de voordeur.
,,Juul?" Eline staat voor onze neus en omhelst me blij.
,,Julia?!" mijn vader roept woedend mijn naam. Ik slaak een diepe zucht en loop met Eline en Hailey terug naar de gang. Ik ga in de deuropening van de woonkamer staan. ,,Wat doe jij hier?!" Woedend kijkt hij me aan. Hij is niet zichzelf, zo ken ik hem helemaal niet. Ik heb hem nog nooit zo boos gezien!
,,Ik wilde jou en mama iets vertellen."
,,En daarvoor kom je weer hier? Je had toch ook kunnen bellen? Ik wil jou niet meer in dit huis zien!"
,,Nee, daarvoor kon ik niet bellen, want het is persoonlijk en heel erg belangrijk dat jullie dit weten." Mijn vader kijkt me nu verbaasd aan en helemaal niet meer boos. Denkt hij dat ik ga zeggen dat ik hetero ben? Even slaak ik een een zucht, hij is nu niet meer zo boos.
,,Ik vertrouw het niet." Fluistert Hailey tegen Eline.
,,Nee, ik ook niet." Zegt Eline.
,,Weet je wat er gebeurd is?"
,,Ja, mama heeft het me verteld."
,,O, nou ga zitten en vertel." Zegt mijn vader. Ik loop naar de bank en ga zitten.
,,Sara en ik gaan verhuizen."
,,Verhuizen?! Waarheen?" vraagt Rozemarijn die tegenover me zit.
,,Londen."
,,Veel plezier." Iedereen kijkt mijn vader verbaasd aan. ,,Ja, Londen is toch je droomstad?"
,,Jij bent blij dat ze gaat verhuizen?" Eline en Rozemarijn kijken mijn vader verbaasd maar boos aan. Hij knikt. Ik heb genoeg gehoord en sta op. Ik loop naar Hailey en Eline. Rozemarijn volgt me.
,,Misschien krijg je in Londen het idee uit je hoofd." Een zucht van irritatie verlaat mijn mond. Ik draai me ruw om.
,,Het is geen idee! Ik val op vrouwen, deal with it!" Nu komt hij versnelt naar me toe. Ik weet dat het er boos uitkwam, maar dat doet hij zelf. Moet hij het maar accepteren! Iedereen staat erbij en kijkt geschrokken naar mij en mijn vader. Hailey, Eline en Rozemarijn zijn zo geschrokken dat ze niet meer kunnen bewegen.
,,Ik krijg het er wel uit!" Zegt mijn vader. Hij slaat me in mijn gezicht en geeft me een harde duw. Ik kom hard tegen de muur aan.
,,Niet doen!" Mijn moeder komt naar mijn vader toe.
,,Laat haar verliefd zijn op wie ze wil." Roept Rozemarijn. Mijn vader kijkt haar aan.
,,Nee, jongens. Ze moet hetero zijn, net zoals jou en Eline."
,,Ja, maar dat is ze niet. Dus accepteer het nou maar." Zegt Eline. Ik ben blij dat mijn zusjes voor me opkomen.
,,Nooit! Ik vermoord haar nog liever dan dat ze op vrouwen valt!" ik zie Hailey schrikken en de rest ook. Dat is het ergste wat ik ooit uit zijn mond heb gehoord. Ik weet dat ik beter niks kan zeggen, maar ik kan het niet laten.
,,Dat meen je toch niet serieus? Wat denk je wat er gebeurd als jij mij nu vermoord? Dan krijg je levenslang!" Zeg ik boos tegen mijn vader. Nu is mijn vader nog bozer op mij en grijpt me bij mijn keel. Mijn moeder schrikt en ze wilt me helpen, maar ze wordt door mijn vader weggeduwd. Ik voel mijn vader knijpen en ik begin moeite te krijgen met ademen. Ik kijk hem wanhopig in zijn ogen, maar het lijkt hem wel niks te doen. Gaat hij door totdat ik dood neerval? Ik adem steeds langzamer en ik begin wazig te zien. Dan duwt iemand tegen mijn vader aan, waardoor hij mijn keel loslaat. Hij valt tegen mij op en mijn hoofd stoot hard tegen de muur. Ik zie Hailey en mijn zusjes naar me toe rennen, maar wat ze zeggen hoor ik niet meer. Ik adem met een piep. Dan wordt alles me teveel en val ik flauw.

Reacties: