FanFic.nl

Zusje van... [AFGEWERKT]

|4|

Lies
Ik kijk verwonderd naar het interieur van mijn hotelkamer. Als de jongens altijd in zo’n hotels slapen, wil ik wel altijd meegaan. Zo luxueus. Een kingsize tweepersoonsbed met aan weerskanten een nachttafeltje. In een hoek van de kamer is een zithoek ingericht met comfortabele zetels en een salontafel. Naast 1 van de zetels staat een minibar. Een groot raam zorgt ervoor dat er voldoende licht binnenvalt en geeft ook toegang tot een balkon waar een ligstoel staat. In de badkamer staan 2 grote wastafels met een mega spiegel boven. In de linkerhoek staat een groot bad en in de rechterhoek een grote douche. Zo’n luxe ben ik echt niet gewoon. Thuis in Duitsland heb ik ook wel een tweepersoonsbed maar dit bed is volgens mij breder dan 2 meter.
Als een diva laat ik me op mijn bed vallen en bekijk de kaart voor roomservice. Wat zal ik bestellen? Pasta? Pizza? Uiteindelijk ga ik voor pasta, macaroni.
Als er op de deur geklopt wordt, sta ik loom recht uit het bed en strompel naar de deur. Ik schrik als ik merk dat niet iemand van de roomservice voor mijn neus staan maar Tom. “Hey, stoor ik?”� vraagt hij en leunt nonchalant tegen de deurpost. “Nee, tuurlijk niet, kom binnen.”� Ik hou de deur voor hem open en spring terug op mijn bed. “Ik heb wel net roomservice besteld maar ik krijg dat toch niet alleen op.”� zeg ik gewoon ter informatie. “Geeft niet hoor maar verwacht niet dat er nog iets van je eten gaat overblijven als ik er eenmaal aan begonnen ben.”� grijnst Tom en krijgt meteen een kussen in zijn gezicht. “Jij gaat mijn eten echt niet opeten!”� roep ik lachend. Tom gooit het kussen terug, recht in mijn gezicht waardoor ik op mijn rug val, met mijn hoofd tegen de rand van het bed beland. Niet veel later wordt het zwart voor mijn ogen.
Tom
Geschrokken kijk ik naar Lies die roerloos op het bed ligt. Haar hoofd ligt over de rand van het bed en plots valt er een druppel bloed op het tapijt. Met tranen in mijn ogen kniel ik naast haar neer. Ze is zoveel voor me gaan betekenen en nu mep ik een gat in haar hoofd. “HELP!!”� gil ik door de kamer in de hoop dat iemand me hoort. Voorzichtig leg ik Lies met haar hoofd op een kussen. Het kan me niks schelen dat dat kussen nu vol bloed hangt. “HELP!!”� gil ik nog eens. Waar is iedereen? Loopt hier dan echt niemand in dit verdomde hotel? Als je ze niet nodig hebt, zijn ze daar en als je ze dan toch nodig hebt, zijn ze er niet. Wat een personeel zeg. Eindelijk klopt er iemand op de deur. “Lies? Is alles oké?”� hoor ik Gustav vragen. Ik loop naar de deur toe, trek ze open en loop dan terug naar Lies. “LIES!”� Gustav loopt geschrokken naar Lies toe en springt naast haar op het bed. “Wat is er gebeurd?”� vraagt hij bot. “Ik gooide een kussen en ze viel achterover.”� antwoord ik. “Slim, Tom, heel slim.”� fluistert Gustav kwaad en loopt de kamer weer uit. Zuchtend aai ik door Lies’ haar dat een beetje rood ziet door het bloed. “Het spijt me zo.”� fluister ik met tranen in mijn ogen. Langzaam gaan haar ogen open. “Wat…is…”� Ik leg mijn vinger op haar lippen. “Het is mijn schuld.”� zeg ik eerlijk. Het is ook mijn schuld. Als ik dat kussen niet had gegooid was het niet gebeurd.
Lies voelt aan haar hoofd en natuurlijk merkt ze dat ze bloedt. Ze schiet recht maar ik duw haar terug naar beneden. “Doe maar rustig.”� Waarom fluister ik eigenlijk? “Het komt in orde.”� Even ga ik boven haar hangen. Ze is zo mooi. Nu pas merk ik dat ze een tattoo heeft. Een sierlijke Z met een datum eronder prijkt in haar nek. “Mooie tattoo.”� glimlach ik oprecht. “Wat betekent ze?”� Lies slikt even, opent haar mond en sluit hem weer als Gustav de kamer in komt gelopen met 2 mensen achter zich die Lies meteen vragen beginnen stellen. “Tom, kan ik je even spreken?”� Gustav kijkt me zonder emotie aan. “Ja, tuurlijk.”� Ik loop achter hem aan de kamer uit. “Tom, mijn zusje is net gedumpt door haar vriendje. Na 3 jaar! Ik wil niet dat ze dat voor een tweede keer meemaakt!”� zegt Gustav kwaad. “Gustav, ik was niks aan het doen hoor!”� “Jullie gezichten waren wel heel dicht bij elkaar!”� “Djeezes, Gustav, ik was naar haar tattoo aan het kijken!”� “Ja, die tattoo…”� Mompelend loopt Gustav de kamer terug in. Ik kijk hem niet-begrijpend na. Wat is er zo belangrijk aan die tattoo?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.