FanFic.nl

Forbidden Love [An Avatar love story]

5) The Dream

zuko had zich in jaren niet meer zo goed gevoeld. Hij en Sam waren de hele dag niet bij elkaar weg te slaan geweest. "je doet zo vrolijk vandaag," zei Iroh laat op de avond. "komt dat door sam?" zuko's hart maakte een sprongetje toen hij die naam hoorde. "euh... nee, waarom denk je dat?"
"ik zag je vandaag zoenen met haar in het schuurtje," zei Iroh rustig.
zuko voelde zich betrapt. "u moet vast geschrokken zijn," zei zuko alleen maar. "niet echt... ik had al langer door dat je haar leuk vond." zuko voelde dat hij rood werd en liep snel naar zijn kamer. zelfs oom heeft het door! dacht zuko. Hij ging liggen maar hij kon de slaap niet vatten.
hij moest de hele tijd aan sams prachtige ogen en schitterende glimlach denken.
Hij glimlachte en sloot zijn ogen...

Hij was thuis, in het grote paleis van de Vuurnatie.
Sam werd bij haar armen vastgehouden door 2 Vuurmeestersoldaten.
Ze sleurden haar mee. "ik hield van je! waarom vertelde je me niet dat je prins zuko was?"
De tranen stroomden over haar wangen.
Song verdween in het donker en Azula, zuko's gemene zus, kwam langzaam op hem af.
"Broertje toch," zei ze afkeurend. "vader vind je een mislukking en je wordt verliefd op een aardemeisje." Azula schudde geamuseerd haar hoofd.
"je had moeten weten dat dit zou gebeuren. nu zul je haar nooit meer terug zien!" zuko wilde vragen wat ze bedoelde maar ze barste in een hysterisch lachen uit. Zuko hoorde door Azula's wrede lach Sam in de verte gillen.
"NEE!" schreeuwde zuko. Het werd helemaal donker rond hem...

Zuko werd spartelent en schreeuwend wakker en besefte langzaam dat hij gedroomd had. Met zijn handen hield hij zijn hoofd stevig vast en probeerde te kalmeren. Zuko voelde dat er iemand naar hem keek en toen hij zijn gezicht ophefte zag hij sam staan. hij kon haar alleen maar aankijken. ze keek hem bezorgt aan maar zei niets.
Er gleed een traan over zijn gezicht en hij wou zich bijna verontschuldigen. Ze sloeg haar armen over hem heen en zo bleven ze een tijdje zitten.

De volgende dag speelde er maar één gedachte door Zuko's hoofd...
"Zou ze me haten als ze wist wie ik écht was?" De twijfels werden er niet beter op toen Mevrouw Song hem even apart nam. "ik zie wel dat sam je erg leuk vindt." zuko wou iets zeggen maar mevrouw song gebaarde dat hij moest zwijgen.
"straks als jij en je oom er vandoor gaan... sam is kwetsbaar, li. ze heeft haar vader al verloren en ik wil niet dat ze nog iemand verliest. zorg gewoon dat ze niet te gehecht aan je raakt, ok?" zuko knikte en wilde zich omdraaien toen mevrouw song haar hand op zijn schouder legde."je bent een goede jongen, li."


zuko ijsbeerde door zijn kamer. Zuko dacht terug aan de jongen waarmee hij een tijdje geleden gevochten had...
"Ik weet niet wie je bent maar je hoort hier niet thuis! Ga terug naar waar je vandaan komt!"
de vuurnatie had sam verminkt en haar vader afgenomen. het is voor haar eigen goed dat ik uit haar leven verdwijn stelde zuko pijnlijk vast.
Die gedachte vond hij bijna ondraagelijk maar wat moest hij anders doen?
sam zou hem dan altijd herineren als li, een vreemdeling waarvan ze hield en niet als zuko, haar grootste vijand.
zuko nam een besluit. als mevrouw song en sam sliepen zouden hij en oom d'r vandoor gaan.

een paar uurtjes later toen alles stil was geworden in huis, sloop zuko naar oom Irohs kamer. "ben je klaar?" fluisterde zuko. Iroh knikte. toen ze naar buiten waren geglipt legde Iroh een hand op zuko's schouder. "weet je zeker dat dit is wat je wil?" zuko bleef met een ruk staan. hij besefte dat dit de eerste keer was in z'n leven dat hij niets zeker wist. het liefst zou hij terug naar binnen willen rennen en Sam in z'n armen houden.
ik kan dit niet, dacht zuko. ik moet terug! Maar zuko's benen leken een eigen leven te lijden en liepen weer verder.
"misschien is dit wel het beste," zei oom iroh zacht.

opeens zag zuko het schuurtje waar sams struisvogelpaard stond. hij liep er naartoe en lokte het dier naar buiten.
"we nemen hem mee," zei zuko. als sam de volgende ochtend wakker werd en zou zien dat hij haar struisvogelpaard had meegenomen dan zou haar hart breken en zou ze hem niet zoeken, dacht zuko. "wat doe je nu?" zei Iroh verbaast."na al wat deze mensen voor ons gedaan hebben."
zuko keek naar de grond. hij schaamde zich diep maar trooste zich met de gedachte dat het niet anders kon.

wat dat zuko en zijn oom niet wisten was dat sam vanuit de deur zag hoe zij en het struisvogelpaard in de nacht verdwenen. diep teleurgesteld sloot ze de deur en ging terug naar binnen.

Reacties: