FanFic.nl

Rebella Potter

Hoofdstuk 4: The evening is coming.

De Grote Zaal stroomde vol, daar zag ik Esther een meisje van ons jaar bij Huffelpuf. En daar liep een jongen uit ons jaar van Zwadderich, die ik niet meer bij naam wist. Uiteindelijk zat iedereen klaar. En gingen de deuren opnieuw open, en kwam professor Anderling binnen gelopen, op de voet gevolgd door een lange rij nerveuze en zenuwachtige eerstejaars. Wij waren misschien nat geworden. Maar de eerstejaars dropen gewoon. Anderling leidde de eerstejaars tot aan de oppertafel en gebaarde daar stil te houden.
Op het vertrouwde krukje lag de tot de naad toe versleten Sorteerhoed. Verwachtingsvol keken we naar de hoed, die begon te zingen.

Goedenavond allemaal.
Deze avond is voor sommige heel speciaal.
Dus ik zou graag uw aandacht willen.
Ieder hier heeft verschillen.
Maar dat mocht niet baten.
Voordat jullie weer gaan praten.
Zal ik jullie sorteren.
De afdeling waar je het meeste van zult leren.
Welke dat zijn zal ik je vertellen.
Welke voor jou is kan ik niet voorspellen.
Je hebt er vier.
Griffindor, een afdeling vol moed.
Trouw en de naasten zijn het hoogste goed.
Ja Ridderlijkheid, en dapperheid.
Zijn Griffindors grootste kwaliteit.
De tweede heet Huffelpuf.
Al klinkt de naam nog zo suf.
Onderschat ze niet.
Met verraad doe je ze het grootste verdriet.
Hard werken is fijn.
Maar de waarheid is soms de pijn.
Dan is er nog Ravenklauw.
Zij zijn het met het grootste brein.
Die geleerd en bij de pinken zijn.
Vraag hen een moeilijkheid.
En je bent je problemen kwijt.
Wel voor de juiste raad.
Vragen zij een goede daad.
Met als laatste in het stel.
Staat Zwadderich niet buitenspel.
Sluw, en doel gericht.
Doel, wordt bereikt, zonder tegenlicht.
Vijand, pas op de tong.
Vriend, oud en jong.
Blijf wakker, sta hem bij.
Maar laat uw mening vrij.
Mijn lied is bijna klaar.
Hoedt u voor het gevaar.
Wat buiten ons bevindt.
Laat ons binden, eensgezind.
Zet me rustig op je kop.
Hopen op een leven zonder strop!

De hoed zweeg, en even was het doodstil en toen barstte de zaal in luid applaus los. 'Apart lied,' lachte James tegen over me, ik knikte 'Kun je wel stellen!'
Sirius snoof, 'Eensgezind worden met die Zwadjes? Nee dankje!'
Ik wist net als de meeste van ons, waarom Sirius zijn toon bitter had geklonken. Maar Lizzie was duidelijk nog niet op de hoogte, 'Hoezo? Zo erg zijn ze toch niet?'
Ik kreunde, en net als iedereen gingen we weer zitten, 'Leggen we zo uit, Lizzie,' mompelde Remus vlug voordat Sirius haar van repliek kon dienen.
Professor Anderling maande de zaal tot stilte en wende zich tot de eerstejaars, die niet echt gekalmeerd leken door het lied van de Sorteerhoed. 'Als ik je naam noem kom je naar voren en wordt je gesorteerd bij je afdeling.' Ze rolde een ellenlange rol perkament uit. 'Adams Michel,' een vrij mollige, blonde jongen kwam nerveus naar voren ging op het krukje zitten en schrok zichtbaar. Ik wist dat de sorteerhoed nu tegen hem praatte. En even later riep de hoed enthousiast 'HUFFLPUF!' de tafel naast de onze barstte in luid gejuich los.
'Amstrong Else,' een meisje met rood haar struikelde nerveus naar voren. Hier nam de hoed even de tijd voor, en riep toen, 'RAVENKLAUW!' twee tafels verderop barstte een vrolijk gejuich los. 'Anderson Skipe,' Een jongen met gitzwart haar stapte arrogant naar voren. Ging zitten. De hoed zweefde nog ruim tien centimeter boven zijn hoofd en riep al, 'ZWADDERICH!' de tafel aan de andere kant van de zaal barstte in woest gejuich uit. James en Sirius konden het niet laten om Skipe uit te fluiten. 'Allen Melissa,' Een meisje met een dikke bruine vlecht kwam zenuwachtig naar voren gelopen, nam plaats op het driepotige krukje en kwam er pas na vijf minuten vanaf, toen de hoed vastbesloten, 'GRIFFINDOR!' riep. We juichten en klapte voor een rode maar ontzettend opgeluchte Melissa. "Adams Silvia." Een lang meisje met blond stijl haar liep rustig naar voren. De hoed had niet veel tijd met haar nodig om vervolgens "HUFFELPUF!" te roepen. "Brown Bernard." Een rossige jongen plofte zenuwachtig op het krukje neer. En werd ingedeeld bij "ZWADDERICH!" Broom Barbara werd bij ons ingedeeld, maar haar tweelingzus Broom Saskia, werd een Ravenklauw. Brandon Wilbert werd bij Ravenklauw ingedeeld. Chang Charlie werd bij Huffelpuf ingedeeld. Clark Bennie Werd bij ons ingedeeld. Carter Helena werd een Zwadderich. En Collins Phillip bij Ravenklauw. En Campbell Devon bij ons. en zo ging het een hele tijd door. uit eindelijk werden Zamora Bella en Zaron Esther bij Ravenklauw ingedeeld. James en Sirius zaten gewoon te kletsen vanaf het moment dat Silvia werd ingedeeld. Ze juichte als er iemand voor ons bij was en vloten de nieuwe Zwadderaars uit. Remus was van ons de enige die zijn aandacht er nog bij had. Ik zat Lizzie ondertussen van alles te vertellen over Hogwarts. 'Het zijn zeven verdiepingen plus de kerkers.' zei ik. 'Worden daar nog mensen opgesloten?' grapte Lizzie met twinkelende ogen. 'Nee, gelukkig niet!' 'Hoezo?' was haar wedervraag. Ik lachte, 'Omdat James, Sirius, Peter, Remus denk ook wel, en ik daar dan gegarandeerd zaten!' Lizzie knikte maar begreep er zo te zien niks van. 'Geloof me,' zei ik, 'Je komt er sneller achter dan je zou willen.'
Ten langste ten leste stond professor Dumbledore op en spreidde zijn armen alsof hij ons allemaal wou omhelzen. 'Welkom! En Welkom terug!' riep hij en de zaal was op slag stil. 'Voor we onze tanden in het uitmuntende feestmaal zetten heb ik een paar korte mededelingen.' hij zweeg even. 'Als eerste de eerstejaars moeten weten dat het donkere bos op dit terrein verboden gebied is. Al zouden een aantal oudere leerlingen zich dat nog eens goed in de oren knopen.' ik had durven zweren dat hij naar ons keek en ik grijnsde. 'In verband met de heer Onno Nozel is er ook een verbod gekomen om in een straal van tien meter in de buurt te komen van de Beukwilg.' Dumbledore keek ons even indringend aan. 'De nieuwe conciërge meneer Vilder, wil jullie er graag op attent maken dat de lijst met verboden voorwerpen is uitgebreid met stuiterende jojo's en klevende Dingo's' er werd her en der gelachen. 'Voor de leerlingen die graag een potje zwerkbal willen spelen, zij kunnen zich vanaf zestien september inschrijven bij hun afdelingshoofd. Professor Anderling, professor Banning, professor Stronk en professor Slakhoorn. Dat was het voor nu! Eet smakelijk!' Hij ging weer zitten en knoopte een hervattend gesprek aan met professor Banning. Onze leraar Bezweringen. Ik richtte me net als de rest van de school de eerste vijf minuten op het eten. Ik schepte op, waldorfsalade, stoofpeertjes, pompoensoep, en gebakken aardappels, en begon te eten. Na een tijdje keek Lizzie me aan en vroeg, 'Hoeveel lessen zijn er?' ik dacht even na voordat ik antwoordde. 'Zeven verplichte vakken en zeven naar keuze vakken.'
Lizzie keek me vreemd aan, 'Oké wat houdt dat in?' vroeg ze tussen een hap pannenkoek en een hap aardbeiensalade door. 'Eens zien, je heb Toverdranken, Transfiguratie, Bezweringen, Kruidenkunde, Astronomie, Verweer Tegen de Zwarte Kunsten, waar elk jaar een andere leraar voor is, en Geschiedenis van de Toverkunst. Die zijn verplicht. Dan als keuzevak, heb je...Dreuzelkunde, Oude Runen, Voorspellend Rekenen, Verzorging van Fabeldieren, Waarzeggerij, en als je wilt Zwerkbaltrainingen, en een vak wat ik heb gekozen en dat sinds ons tweede jaar een nieuw vak op Hogwarts is, Gezondheid.' ik nam de laatste hap van mijn salade. En Lizzie leek even na te denken dus ik schepte de aardbeiensalade op. 'Wat houdt die laatste in?' vroeg ze terwijl ze nog een hap nam. 'Dat houdt in dat we les krijgen van de schoolverpleegster die ons leert wonden te helen. Weten welk medicijn waarvoor is. Dus voor de gezondheid van de ander of jezelf zorgen.' Lizzie knikte en nam haar laatste slok pompoensap. 'Hoezo wou je dat weten?' vroeg ik terwijl ik haar voorbeeld volgde en een slok nam. 'Omdat ik morgen tijdens het ontbijt mijn rooster moet samenstellen.' ik knikte en zette mijn lege glas neer. Na een tijdje verdween de warme maaltijd en kwamen de toetjes tevoorschijn. Ik richtte me op het gesprek tussen Peter en Remus en negeerde de zoveelste discussie tussen James en Sirius wie er nou de beste was. 'Ja ik weet dat Frankrijk eigenlijk niet zo...hoe zeg je dat, Engelsgezind is. Maar ik moet toegeven dat hun kijk op magie wel beter is.' Peter was begonnen aan zijn eeuwige verslaving van Caramelijs. 'Weetje Peter,' zei Lizzie die rechtstreeks aan keek met een ondeugende blik 'Ik ben half Frans.' Peter schrok en lachte toen, 'Beter!' nu was het Lizzies beurt om vreemd te kijken. 'Hoezo?' vroeg ze. 'Omdat Lizz,' zei Remus, 'je nu in Engeland bent.' ze was even stil terwijl wij lachte, 'Dus?' zei ze toen. 'Dus, wil dat zeggen dat Jij wel Engelsgezind bent.' redeneerde ik. 'Natuurlijk ben ik dat! Ik zei dat half Frans was. En ik ben Remus nichtje, dus zou ik heel misschien half Engels zijn?' het laatste kwam er sarcastisch uit. En ik lachte, 'Ja anders zou met een maf accent praten.' Gelach. De toetjes verdwenen en professor Dumbledore stond op. 'Nu we allemaal verzadigd zijn, wil ik jullie nog voor een mededeling de aandacht hebben. Zoals de afgelopen jaren het telkens het geval was, hadden we een vacature voor Verweer tegen de Zwarte Kunsten.' er viel even een stilte, 'Omdat er een oude vriend van me geen praktijklessen meer kan geven heeft hij er mee in gestemd de lessen te verdelen tussen Theorie en Praktijklessen. Dames en Heren graag warm applaus voor de Heer Diggel en juffrouw Tops!' We klapte en joelden, en Sirius riep naar ons, 'Dat is mijn nicht! Andromeda!' Ik grijnsde naar hem, wetende dat het zijn favoriete nicht was. James en ik kende Dedalus Diggel persoonlijk. Hij was een collega van onze ouders. Afgelopen zomer was hij met pensioen gegaan. De zaal klapte lang door. Tenslotte verstomde het applaus en nam professor Dumbledore weer het woord, 'Wel nu alle mededelingen zijn gedaan, zou ik zeggen: Welterusten!' opnieuw geklap en gejuich. We stonden op en liepen samen met de andere leerlingen naar de hal. Remus leek te treuzelen. 'Wat is er?' vroeg ik hem, hij bloosde, 'ik...eh...ik ben benoemd tot...klasseoudste.' het kwam er aarzelend en schutcher uit. Ik lachte, 'Arme jij! Ga maar gauw!' hij knikte gaf me het wachtwoord en liep naar de aarzelende eerstejaars. Ik liep verder haalde de anderen die waren doorgelopen weer in. Maar ik zweeg over Remus. Dat was aan hem om te vertellen. Bij het portretgat van de Dikke Dame was tumult. Niemand wist het wachtwoord. 'Wat doen we moeilijk!' riep ik. Wrong me naar voren en fluisterde de Dikke Dame het wachtwoord toe. Ze knikte en zwaaide open. We stroomde naar binnen. Lizzie liep achter me aan naar de toren van de meisjesslaapzaal.
Ik liet me op een bed ploffen. Lily was er nog niet. 'Wel gek hoor,' zei ik tegen Lizzie, die me vragend aankeek. 'Hiervoor was ik Met Lily en Marie en twee anderen de enige meiden, en nu ben jij erbij. Dat zal wel wat teweeg brengen denk ik.'
Lizzie lachte 'Hoezo?'
'Omdat' zei ik terwijl ik mijn pyjama aantrok, 'De meiden allemaal behoorlijk braaf zijn.'
Lizzie grinnikte en keek op toen de andere binnenkwamen.
'Wie ben jij?' vroeg Marie, de oudste van ons aan Lizzie.
'Ik ben Lizzie, en jij?'
'Lizzie hoe?' vroeg Anna haar ietwat bot. Lizzie keek haar schattend aan. 'Lupos.' zei ze achteloos, 'en jij?'
De meiden keken haar verbaasd aan. 'Jij bent familie van Remus Lupos?' vroeg Lily die ook binnenkwam. 'Ja.' antwoordde Lizzie vermoeid.
'Lizz, aangezien de meiden hier weigeren beleefd te zijn. Dat daar is Marie, dat is Anna, en dit hier is Lily en die naast je slaapt is Dorea.' introduceerde ik de meiden aan Lizzie die knikte bij elk meisje dat ik aanwees. 'O kijk daar heb je Kim ook.' zei ik toen de deur openging en het braafste meisje van Hogwarts binnenkwam. 'Kim, dit is Lizzie een nieuwe jaargenoot van ons.' zei ik tegen haar. Kim schudde haar hand. 'Aangenaam kennis te maken.' Lizzie lachte 'Insgelijks!'
'En dit is Roos,' zei een meisje dat uit de badkamer kwam. Lizzie lachte, 'ook hallo.' Roos lachte stak haar hand en we kropen onder de dekens. 'O Lizz,' zei ik in het donker, 'hm-hm' klonk het van de andere kant. 'Hoedt voor Foppe.'
'Je bedoelt die waterbommen gooiende gek?' vroeg ze. Ik grinnikte 'Ja die.'
'Dat dacht ik al, bedankt we zullen vrienden worden.'
'Inderdaad, niet dat erg moeilijk is met James en Remus erbij.' antwoordde ik nu wat slaperig. 'Zeker weten van niet.' klonk het.
'Het kletskousen kunnen jullie je kop houden?' klonk de stem van Anna. 'Tuurlijk.' zeiden Lizzie en ik tegelijk in het donker en grinnikte.
Niet lang erna was het stil, en sliep iedereen.
Heel stil stond ik op en liep naar het brede raamkozijn. Ik ging erin zitten en keek naar de bijna volle maan. Ik voelde het al kriebelen. Arme Remus. Dacht ik. Die maakte dit al jaren mee. Gelukkig konden Peter, Sirius, en James zich nu ook veranderden. Van Lizzie wist ik het niet zeker, al vermoede ik van wel.
Ik stond op en keerde terug naar mijn bed.

Reacties: