FanFic.nl

What happend in Londen...(AF)

>4<

Ik kijk geschrokken naar de hand. Ik raak in paniek en zie dat Harry Julia en Hailey alvast mee naar buiten neemt. Ik kijk Louis boos aan.
,,You are such a idiot!" Zeg ik boos. ,,Julia need you and what are you doing? You just leave her in the lurch! Just stay here, I don't want you to come anymore!" Dan ren ik snel naar buiten. ,,Go away from here!" Zegt ik. We beginnen te rennen, maar we weten niet waar we heen moeten.
,,We can go to my place." Zegt Harry tegen ons.
,,That's the only option right now." Zeg ik. We rennen naar zijn huis. Als we daar aankomen, doen we alle deuren op slot. Haar vader mag er niet in komen en haar meenemen!
,,Do I have to stay here forever?" vraagt Julia en kijkt mij en Harry aan.
,,No." Zeg ik. ,,Only until you're father is gone!"
,,Yes, here you are safe."
,,And what about Louis?"
,,Don't mention his name again!" zeg ik boos. ,,Louis is a as hole! He does not have to come knocking here!" En ik ren naar boven.

POV Julia
Ik ren Zayn achter na.
,,Zayn?" vraag ik en kijk hem aan. ,,I know you are mad at him, but he's your friend."
,,Some friend he is! When you need him, he left you alone with your problems."
,,I'm not alone. You are my friend to and the others." Ik probeer hem gerust te stellen, maar hij is en blijft woedend.
,,Louis should not show his face here!"
,,Come, then we are going downstairs and have something to drink. A nice cup of thee." Zayn knikt en we lopen samen naar beneden.
,,Are you alright?" vraagt Liam en kijkt me aan.
,,Yes." Zeg ik.
,,Julia, listen. I'm really sorry about my behavior."
,,It's okay." Zeg ik tegen hem en omhels hem. ,,You are really sweet and I don't want to lose a good friend as you."
,,I'm sorry to." Zegt Niall. ,,I thought that you would leave us and I don't want that."
,,I don't want to leave either." De jongens geven me een groepshug. Ik moet lachen en ik ben blij dat het weer goed is met Niall en Liam.

POV Hailey
Ik kijk naar Julia en de jongens. Ik lach naar haar. Wat is het toch een leuk meisje en het is mijn vriendin. Twee jaar geleden had ik eindelijk de durf om haar te zoenen en haar verkering te vragen. Steeds als ik haar zie, wordt ik steeds meer verliefd. Ik denk terug aan de eerste keer dat ik haar zag. Bij het losloopveld was ze op het bankje. Hoe ze de sigaret aanstak was zo mooi, haar ogen zijn helemaal mooi. Heel mooi blauw, om in te verdrinken zijn ze. Ik ben blij dat we al twee jaar verkering hebben zonder een enkele ruzie. Ik loop naar haar toe en geef haar een zoen.
,,I'm glad that you are so carrying about Julia, Zayn. You are a good friend for her and for me." Zeg ik tegen Zayn. Ik omhels Zayn. Dan word er hard op de deur geklopt. Geschrokken kijk ik om. Is dat haar vader? Niemand verroert zich. Wie is dat? Niemand durft open te doen.
,,Julia, ik weet dat je hier zit!" 'Shit! Hoe heeft haar vader ons gevonden?' Ik kijk Julia aan, maar die staat geshockt te kijken. Zayn, Harry, Niall en Liam lopen naar de deur en ik loop achter ze aan.

POV Julia
Nu gaan ze allemaal naar de deur toe, terwijl ik hier nog sta! Ik moet hier weg! Zachtjes open ik de achterdeur en loop naar buiten. Ik kijk de hoek om en zie mijn vader. Ik moet ervoor zorgen dat ik ongezien langs hem kan. Ik maal door mijn gedachten. Hoe kan ik het beste langs mijn vader? Nou ja, als ze de deur open doen kan ik er makkelijk langs. En ja hoor, de deur gaat open en ik zie mijn vader naar binnen stormen. Ze zullen wel schrikken als ze merken dat ik er niet meer ben. Nu zie ik mijn kans en ren langs de voordeur. Ik kijk even naar binnen en terwijl ik naar binnen kijk, bots ik hard tegen het tuinhek en kijkt mijn vader om. 'Shit!' Geschrokken kijk ik hem aan. Hailey en Zayn kijken mij aan en gebaren dat ik weg moet rennen. Ik twijfel geen moment en ren weg.
,,Julia, stop!" roept mijn vader en ik hoor hem achter mij aankomen. Het zweet breekt me uit en ik ren maar door. Ik weet niet waar ik heen moet en dwaal rond. Ik hoor hem steeds dichterbij komen en zie de Tower bridge waar veel mensen op lopen. Als ik daar ben, ben ik veilig! Tussen al die mensen, kan hij me nooit zien. Ik ben bijna uitgeput, maar zet alle kracht in om bij de Tower bridge te komen. Ik ga linksaf en ren nog een klein stukje door, totdat ik tussen een groep mensen kan lopen. Ik loop zachter en kijk achterom. Ik zie mijn vader om zich heen kijken en haal opgelucht adem. Ik kijk weer voor me en loop met de groep mee tot de overkant. Als ik aan de overkant ben, blijf ik even staan. Gelukkig heeft hij me niet te pakken gekregen! Ik kijk om me heen, dit stuk ken ik niet. Het is niet te geloven dat mijn vader mij zover van de bewoonde wereld kan krijgen. Net als ik verder wil lopen krijg ik een hand voor mijn mond en wordt ik naar achteren getrokken...

Reacties: