FanFic.nl

my dreams come treu|| 1D

04

demi's p.o.v.!

luide snikken zijn aan de andere kant te horen. nanette huilt. ze heeft ook een heel moeilijke tijd achter de rug. een schuldgevoel, maakt me aan het rillen, en misselijk. ''nanette, het komt goed... rustig maar!'' zegt niall. ''slaap er een nachtje over, we komen je morgen rond 12 uur in de middag halen!'' vult liam aan. nanette snuift een keer en zegt dan; ''is goed.. ik zal klaar staan! ik ga nu slapen.. als dat nog gaat.. tot morgen!'' zegt ze. ''okay.. love you babe!'' zeg ik snel, voordat ze ophangt. ''love you to, and i miss you babe!'' antwoordt ze, en hangt dan op. een korte stilte ontstaat, maar hij is zo ongemakkelijk! ‘’laten we gaan slapen, het is al laat, en morgen vroeg opstaan! Misschien kunnen we nanette verrassen om nog eerder te komen!’’ stelt harry voor. ‘’waarom nog eerder.. om 12 uur slaap ik meestal nog!’’ zeg ik. harry bloost een beetje. ‘’nee! Dat meen je niet! denk je haar leuk te vinden? Dan heb ik slecht nieuws voor je… ze heeft een vriendje.. gilles (sjiel) ofzoiets!’’ zegt maud. Harry’s gezicht betrekt. ‘’maak je geen zorgen! Jullie kunnen goede vrienden worden!’’ stelt zayn hem gerust. Er komt weer een glimlach. Iedereen gaat naar zijn hotel kamer. ik slaap bij louis, en maud bij niall.. lekker handig! Zou louis me echt leuk vinden... of, alleen omdat ik fan ben, en toevallig ben gevallen? Op mijn knie kan ik gelukkig weer staan, en lopen, alleen nog moeilijk. Daarmee helpen de guys en maud me gelukkig ook mee, anders zou ik niet veel kunnen. Wat wel jammer is, is dat ik niet kan voetballen de komende 2 weken! ‘’demi! Ik heb iets voor je!’’ roept louis. ik schrik op. ‘’wat dan?’’ vraag ik. ‘’kom hier naartoe, dan zie je het!’’ roept hij weer. Uuhh.. oke? Het zal wel? Ik sta op, en strompel naar de douche, aangezien ik niet goed kan lopen. Ik open de deur. Louis staat midden in de badkamer met een handdoek om zijn middel gebonden. Zijn lichaam glimt helemaal, omdat hij net uit de douche komt. ‘’hij is zo lekker!’’ zeg ik in mezelf. ‘’kijk wat ik vond!’’ zegt louis, en geeft me een flesje. Het is iets voor als je een wond hebt. Ik glimlach. ‘’kom, dan doen we het op.. dan zie je er morgen al niks meer van.. dat staat daar tenminste!’’ vult hij aan. Ik ga op de stoel die naast me zitten, en louis helpt me, om het spul op te doen. Het prikt nogal, dat laat ik merken. ‘’doet het pijn?’’ vraagt hij. Ik knik. ‘’kom, dan maak ik het beter!’’ zegt hij, en zijn hoofd komt steeds dichter naar die van mij. Zijn lippen raken die van mij. Het is een kort, maar zo’n vertrouwd kusje! Wat zou je toch een geluk hebben met een vriendje als louis!

Reacties: