Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Stand Alones » Number seven
Stand Alones
Number seven
Samen met Elma loop ik door het bos. Luidkeels zingen we mee met One Direction, terwijl we random aan het dansen zijn. Ik stop met dansen en kijk om me heen. Een grote open plek strekt voor ons uit. Zachtjes tik ik Elma aan. ‘Waar zijn we…?’ We kijken om ons heen. ‘Janita, zijn we…’ Ik knik. Jep, we zijn verdwaald. Verdwaasd kijken we om ons heen, zoekend naar een plek die ons bekend voorkomt. Een geërgerde zucht verlaat mijn mond. Waarom lijkt alles toch zo veel op elkaar?! ‘Ik zie iets!’ Elma pakt mijn pols vast en begint te rennen. Als ze stopt met rennen, kijk ik buiten adem op. Een groot huis staat voor ons neus. We lopen er op af, en voor de deur stoppen we. ‘Jij of ik?’ vragend kijkt ze me aan. ‘Ik doe het wel,’ zeg ik grinnikend. Ik breng mijn hand naar de deur, vorm een vuist, een bonk erop. Geen reactie. Ik duw voorzichtig tegen de deur, terwijl ik de hendel naar beneden druk. Een zachte kraak komt van de deur vandaan, en langzaam gaat de deur naar achter. Verbaasd kijk ik van Elma naar de deur, en dan weer terug. Een grijns komt op haar gezicht. ‘Zullen we?’
Ik knik en we stappen het huisje binnen. Een grinnik verlaat mijn mond. Het lijkt net op die huisjes in films, waar altijd iets engs in gebeurd. Of dat je opeens een lijk op de grond ziet liggen wanneer je het licht aandoet. Met mijn handen ga ik langs de muren, zoekend naar het lichtknopje. Wanneer ik hem eindelijk vind hou ik mijn adem in. Ik knijp mijn ogen dicht. Ik had mezelf niet zo bang moeten maken met het denken aan die films. Ik schakel de schakelaar om, en draai me van de muur vandaan. ‘Doe je ogen maar open hoor,’ hoor ik Elma lachend zeggen. Langzaam doe ik mijn ogen open. Om me heen zie ik een heel schattig ingericht huisje.
Het ziet er best schoon uit. Zou er dan toch iemand wonen? We horen hoe een auto aan komt rijden, en tot stilstand komt. Elma kijkt me paniekerig aan. ‘En wat gaan we nu doen?’ Ik haal mijn schouders op. ‘Wachten en uitleggen dat we verdwaald zijn en de deur opstond?’ Ook zij haalt haar schouders op, maar knikt uiteindelijk wel. Stemmen komen dichterbij. ‘Je had toch gezegd dat je de deur had dichtgedaan?!’ Ik schrik. Er waren dus meerdere personen…. Straks waren het seriemoordenaars. ‘Dat had ik ook gedaan!!’ met mijn oren gespitst luister ik verder. ‘Waarom staat de deur dan open?!’ Oeps…. Een giechel verlaat mijn mond. De bekende kraak van de deur galmt door mijn oren. Voetstappen klinken in het halletje. Ik voel hoe Elma mijn hand vastpakt en erin knijpt. Ik geef haar een licht kneepje terug. Zodra de jongen de kamer binnenloopt, verlaat een gilletje mijn mond. Waarom weet ik niet, misschien door de spanning. De jongen kijkt verbaasd van mij naar Elma. Vier andere jongens komen achter de jongen staan. Allemaal verbaasd naar ons kijkend. Ik voel hoe Elma begint mij heen en weer te schudden. Vragend kijk ik haar aan. ‘Zie je niet wie dat zijn?’ sist ze in mijn oor. Ik kijk op. No way!! ‘Wat doen jullie hier??’ ‘We zijn verdwaald…’ ‘….en vonden toen dit huisje,’ maakt Elma mijn zin af. Het verbaasd me dat ik nog normale zinnen kan maken.
‘Liam, ik dacht dat dit huisje onvindbaar was?’ ‘Dat hoort het ook te zijn…. Tenminste, dat zei Paul.’ ‘We waren het niet aan het zoeken. We kwamen hier opeens uit.’ Niall komt naar voren gelopen, en stopt een meter van ons vandaan. Mijn hart slaat een slag over. Hij was kinda mijn favoriete lid. ‘Nu ze hier toch zijn, en we weten dat het geen gestoorde fans zijn, kunnen we er net zo goed het beste van maken.’ Hij schenkt mij zijn mooie glimlach. Ik voel hoe het bloed naar mijn wangen stroomt en kijk naar beneden. Yep, dat is echt iets voor mij. Just start blushing girl, just start blushing. Niall pakt mijn hand vast en trekt me mee. Mijn hand glijdt uit die van Elma, maar volgens mij vind ze dat niet zo erg. Ik zie de twinkeling in haar ogen als ook Zayn haar pols vastpakt, en haar meetrekt naar buiten.
Met z’n zevenen lopen we over de open plek. ‘Louis, heb jij de bal?’ hoor ik Harry achter ons roepen. ‘Ja!’ Harry legt vier pionnetjes neer. ‘Oke ik ben scheids, want ik heb geen zin om te voetballen.’ Ik kijk hem lachend aan. Niall trekt me naar zich toe en houd me stevig vast. ‘Het meisje met het prachtige bruine haar en de groene ogen hoort bij mij!!’ Een blos trekt over mijn wangen en ik kijk hem aan. Hij glimlacht verlegen en zijn blauwe ogen voren zich in de mijne. ‘Hoe heet je eigenlijk?’ een giechel verlaat mijn mond. ‘Janita.’ ‘Je hebt echt een hele mooie naam. Nu weet ik tenminste hoe ik de volgende keer moet zeggen dat je bij mij hoort.’
De vlinders beginnen te rommelen in mijn buik. Liam komt naar ons toe lopen. ‘Zijn jullie er klaar voor?’ Ik knik. ‘Als ik maar niet in het goal kom te staan, anders kan je de overwinning wel op je buik schrijven.’ We lachen en dan hoor ik het fluitsignaal. Niall gaat tegenover Louis staan, met de bal tussen hun in. Harry blaast nog een keer op het fluitje, en het spel begint.
Ik gil de longen bijna uit mijn wanneer Niall weer scoort. Harry fluit en Niall komt op me af rennen. Hij tilt me op en begint rondjes te draaien. Hij draait zo hard, dat ik na een par rondjes mijn bril van mijn hoofd voel vliegen. Ik begin nog harder te lachen en hij zet me weer op de grond neer. Ik wil bukken om mijn bril op te pakken, maar zie hem nergens liggen. Huh, zo ver kon hij toch niet zijn gevallen. Een hand wordt onder mijn kin gelegd en tilt mijn hoofd op. Ik kijk zo goed als ik kan zonder bril in Niall’s ogen. Langzaam wordt mijn zicht weer beter, en ik kijk recht in het lachende gezicht van Niall. ‘Zocht je die soms?’ ik lach en geef hem een speelse duw tegen zijn schouders. ‘PIZZA IS HIER!!!’ Niall’s ogen lichten op en we beginnen met rennen. Paul geeft de dozen, en loopt dan weer terug naar zijn auto. Die heeft er zin in vandaag. We gaan op de kleedjes zitten die Zayn heeft neergelegd. De pizzadozen worden neergelegd en geopend. Ik kijk naar de lucht, die langzaam is begonnen met schemeren.
Pffff, volgens mij kan er niks meer bij. Ik leun tegen Niall aan, moe van de inspanning van vandaag. Een briesje komt ons tegemoet en een rilling loopt over mijn rug. ‘Koud?’ Ik knik en kruip dichter tegen hem aan. Hij legt zijn armen om me heen. Ik voel mijn oogleden zwaar worden. Een kusje wordt op mijn haren gedrukt. Zijn adem kietelt tegen mijn oren.
‘I love you already.’
Reacties:
wauwie, mooi!
Niall die vol zit?! ONMOGELIJK GIRL! YOU KNOW THAT!
OMGUSCH OMGUSCH OMGUSCH OMGUSCH OMGUSCH!!
DIT IS ZOOOOOOOOOOOOO VET! OMGUSCH OMGUSCH OMGUSCH!
I'M FLIPPING OVER HERE!(:
echt supeeermooi!!
OMG..
Wacht? Hoevaak zeg ik dat al..
Ach ja! OMGUSCH!(:
xxx'jess
AHW SO CUTEE