FanFic.nl

Dark turns into light • Niall Horan

Stalking • 005

Klik.
Een onverwacht fel licht maakte me wakker. Vermoeid opende ik mijn ogen en zag mijn moeder bij de deur staan. "Wakker worden", mompelde ze. Ze was al helemaal aangekleed en had haar tas al in haar handen. Ze kwam naar me toe om me een kus te geven en aaide over mijn hoofd. "Zie je vanavond." Ik maakte een 'hmm' geluid en wuifde haar weg. Maandagochtend. Ik haat maandagen. Ik hoorde mijn moeder de trap af gaan en het huis verlaten. Ik wist dat ik en mijn zusje het rijk voor ons samen hadden. Ik sloeg de deken van me af en stond op. Ik schuifelde naar de kast toe en trok er een [ur=http://www.polyvore.com/cgi/set?id=77948251&.locale=nl]random setje[/url] uit. Snel kleedde ik me om en pakte mijn tas in. Vandaag had ik een kort dagje: eerst geschiedenis en wiskunde, dan twee uur handvaardigheid en nog een uurtje drama. Ik trok mijn sneakers aan en maakte smokey eyes. Daarna liep ik de trap af, naar de keuken.
"Becca?", riep ik. Ze was nergens te bekennen. Misschien zat ze op de wc. Ik smeerde twee boterhammen en stopte ze in mijn tas. Daarna smeerde ik twee crackers in met Nutella en ging aan de keukentafel zitten. Ik checkte mijn mobiel. Helemaal niks, wat een wonder. Normaal had ik op whatsapp in ons groepsgesprek wel een stuk of vierhonderd berichten. Ik legde mijn mobiel weg en at mijn crackers op. Waar zou Becca toch zitten? Ik stond op en liep naar de wc.
"Becca? Waar ben je?" Ik keek rond en zag de voordeur open staan. "Becca?", riep ik terwijl ik de voordeur verder opendeed. "Ik kom al", klonk haar stem.
Niet veel later kwam ze de voortuin inlopen en trok me mee naar binnen. Ze had een gigantische glimlach op haar gezicht. Ze duwde de deur dicht en trok me mee de woonkamer in. Daarna duwde ze me tegen de muur.
"Sinds wanneer heb jij een vriendje?", zei ze met een grote grijns.
Ik keek haar met grote ogen aan. Had Ashley de leugen nou serieus doorverteld? "Ik heb geen vriendje", zei ik terwijl ik haar van me af duwde. Ze kneep haar ogen samen en knikte sarcastisch. "Waarom heb je het me niet verteld? Papa gaat dit niet leuk vinden", zong ze vrolijk. Ik keek haar vragend aan.
"Omdat ik geen vriendje heb en, wat gaat pa niet leuk vinden?"
Becca schoof haar lange blonde haar over haar schouders heen en grinnikte. "Hij is wel knap hoor. Nooit gedacht dat jij het zo goed zou treffen."
Ik keek haar boos aan en liep de gang in. Becca rende achter me aan en pakte mijn pols. "Als het uit is, mag ik hem dan hebben?", zei ze plagerig. Ik trok mijn hand los en gooide de deur open. De zon scheen in mijn gezicht, het was best warm buiten.
"Doe de gespierde blondine de groeten!", riep ze me na toen ik de voortuin uit liep. Ik keek haar boos aan en stak mijn middelvinger op. Ik scande de straat. Een enorme zwarte Range Rover stond bijna naast ons huis. De ramen waren godzijdank niet geblindeerd. In de auto zat een blonde jongen nonchalant achterover in zijn stoel geleund. Zijn zwarte zonnebril stond op een of andere manier perfect. Hij schonk me een glimlach. Een schok ging door mijn lichaam toen ik de beugel zag. Niall. Had hij nu ook al mijn huis gevonden? Ik voelde mijn benen trillen. Paniek. Ik wist niet wat ik moest doen. Ik keek naar de deur, waar Becca met haar duimen omhoog stond te glimlachen. Ik hoorde een autodeur dichtslaan. Geschrokken keek ik hoe Niall naar me toe kwam lopen. Hij glimlachte weer en deed zijn zonnebril af. Zijn korte T-shirt gunde zijn spieren geen ruimte, waardoor je zijn sixpack kon zien. Zijn grote gespierde arm zwaaide omhoog en lief zwaaiend kwam hij steeds dichterbij. Vanuit mijn ooghoeken zag ik Becca naar me toe komen lopen. Ik wist niet wat ik moest doen. Die engerd had me gewoon gevolgd. Hij had mijn huis gevonden. Hij wist misschien wel alles van me. Met grote ogen keek ik hoe hij naast me stond en lief naar Becca glimlachte. Oh. Shit.

Reacties: