Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » de volgende generatie, door de oogen van rose weasley (PAUZE) » weg is weg
de volgende generatie, door de oogen van rose weasley (PAUZE)
weg is weg
het is de eennarlaatste week van de vakantie, de familie Weasley probeert te vertrekken naar de weg is weg.
door de ogen van Rose.
'Rose, Rose, kom je nu nog het is tijd om te gaan anders kommen we te laat!.'
hoor ik van af onder aan de trap.
Hugo zat al in de auto, mijn moeder was de laatste deur aan afsluiten.
mijn vader stond onder aan de trap steeds bozer te worden op mij, omdat ik maar niet kwam.
terwijl ik de trap af hol en bijna mijn vader om ver duw, zeg ik 'sorry pap!, kom er zo aan nog even mijn jas pakken.'
toen ik vervolgens naar buiten holde dacht ik even dat ik daar net een uil zag vliegen, maar dat kan niet waar zijn dus ging ik gewoon in de auto zitten zonder iets over de uil te zitten.
naar ongeveer een kwart van de rit al hebben uit gezeten vroeg ik nieuw schierig of ik meschien ook een dier mocht hebben.
mijn vader's reactie was niet al te best 'ja, maar wel een uil wand ik heb geen zin in de rotzooi van zoon kat, en patten waren al uit de mode toen wij nog op school zaten,'
waarna mijn moeder mijn vader een stootje gaf en zij op een betere toon dan mijn vader 'Ja natuurlijk meid, zoek maar een leuke uit. het mag ook een kat of pad zijn. '
de rest van de rit ging snel voorbij wand ik dacht steeds maar aan mijn droom kat.
tot ik wakker werd van de auto die met veel gebrom en stoten stopten.
ik zag dat we niet bij de lekke ketel stopte zo als James mij had vertelt, maar bij het huis van opa en oma Weasley.
ik kijk verbaast op, mama had mijn gezicht waarschijnlijk gezien en zij 'rustig maar, van af hier gaan we naar de weg is weg.'
mijn rimpels in mijn voor hooft worden steeds erger, maar tja ik laat het maar op mij of kommen.
binnen komt oma Weasley meteen aan en knuffels ons alle maal heftig, ook opa Weasley komt er vrij wel gelijk aan.
opa en oma Weasley zijn de enigste opa en oma die ik heb mijn moeder heeft haar ouders betovert zo dat ze haar vergaten, om te zorgen dat hun niks zou overkomen omdat ze maar een stel druzels waren.
oma was zo trots op mij dat ze voor dat we weer gingen (wist nog steets niet hoe dat zou gaan) in een klein potje was aan grabbelen, toen ze gevonden had wat ze zocht stopte ze mij een klein pakje in mijn handen en zij: 'maar het pas op zweinstein open, zorg er goed voor en draag hem altijd bij je.'
ik stopte het mysterieuze pakje voorzichtig in mijn zak.
toen zij mijn vader dat we maar eens moesten gaan, hij pokte een potje dat naast het gedoofde haardvuur hing.
mijn moeder en pakte Hugo vast en nam hem mee naar het haard en stapte er in samen met Hugo.
ze pakte een hand van het raar uitziende as wat in het potje zat en zij luid "naar de weg is weg", ze lied het handje as vallen ik zag een grote groene vlammen en ze warren verdwenen.
ik keek de hele tijd met hele grootte ogen, met die zelfde ogen keek ik mijn vader aan.
'toe maar -zij hij met een zachte vriendelijke stem- het is niet eng'
dus ik ging ook in de haard staan en pakte een handje as en zij pressies het zelfde als mijn moeder "naar de weg is weg" en lied het handje as vallen.
ik zag in een flits de grotten groene vlammen die me om helste en mij mee trokken, de vlammen voelde raar genoeg koud aan en niet warm.
voor ik het weer wist stond ik midden in een helle groten winkel staat, ik wist meteen dat ik in de weg is weg was.
Ik zag Hugo en mama even verderop staan bij een winkeltje met snoep, duidelijk wow hij daar heel graag naar binnen maar mama niet.
een paar seconde later verscheen mijn vader achter me.
we liepen samen verder de winkel straat in.
eerst naar goud grijp natuurlijk.....
Reacties:
Heuii, awesomeee!!