Hoofdcategorieën
Home » One Direction » destiny » ~15
destiny
~15
Toen we om half 3 s’ nachts thuis kwamen van een geweldige dag was ik echt uitgeput.
Ik keek Harry aan, ook hij was moe.
Ik liep naar de badkamer om mijn gezicht schoon te maken en mijn tanden te poetsen.
Ik trok mijn pyjama aan en liep terug naar de slaapkamer waar Harry in de spiegel stond te kijken.
‘’Morgen is het de laatste dag.’’ Zei hij.
‘’Ik weet het.’’ Zei ik terwijl ik hem aan keek.
Hij kwam naar me toe en knuffelde me. ‘’ kunnen we in London alles weer opnieuw beginnen?’’
Ik keek hem diep in zijn ogen. ‘’Ja, dat is wat we doen.’’
‘’Laten we gaan slapen.’’ Zei Harry.
Ik knikte en stapte in bed.
Harry kwam naast me liggen en sloeg zijn armen om me heen.
Ik deed mijn ogen dicht en viel bijna direct in slaap.
‘’Goedenmorgen schoonheid.’’ Hoorde ik Harry zeggen toen ik de volgende ochtend wakker werd.
Ik keek recht in zijn ogen, ik moest gelijk glimlachen omdat hij zo’n gezicht trok die te schattig voor woorden was.
‘’Jij ook een hele goede morgen!’’ lachte ik.
‘’Over een half uur hebben we ontbijt beneden.’’ Zei Harry terwijl hij recht op ging zitten.
Ook ik ging recht op zitten. ‘’Samen met de rest?’’ vroeg ik.
Harry knikte.
Ik stapte uit het bed en liep naar de kast waar onze kleren in lagen.
Ik pakte er een skinny jeans uit en simpel zwart t-shirtje en trok het aan.
Ook Harry kleedde zich aan.
Ik keek in de spiegel, nee vandaag even geen make-up, dacht ik.
Mijn telefoon begon te trillen en ik pakte hem.
Perrie. Zag ik staan.
‘’Met Mackenzie!.’’ Zei ik toen ik hem opnam.
‘’Met mij, je weet wel.’’ Lachte ze.
Ik lachtte. ‘’vertel wat is er?’’
‘’onze laatste dag vandaag, zullen we gaan bowlen vanmiddag.’’ Zei ze.
Ik keek Harry aan die knikte.
‘’Doen we!, zien we jullie zo bij het ontbijt?’’ vroeg ik.
‘’Zie je zo!’’ zei ze en hing op.
‘’Zullen we vast gaan?’’ Zei Harry.
Ik knikte en liep achter hem aan richting de gang.
Toen we de eetzaal inliepen zaten Sophia en Niall al aan een tafel.
‘’Een hele goeiemorgen!’’ zeiden ze tegelijk.
We gingen zitten en hoorden dat Zayn en Perrie er ook aankwamen lopen.
‘’Dus, ik heb gereserveerd, om half 3 vanmiddag gaan we bowlen!.’’ Zei Perrie toen ze zat.
Niall keek op van zijn sandwich die hij aan het eten was.
‘’Gaan we bowlen?’’ zei hij.
Ze knikte en begroette Liam, Danielle, Louis en Eleanor die er aan kwamen lopen.
‘’We gaan bowlen vandaag!’’ zei ze nog een keer.
‘’Pezz, volgens mij weet inmiddels het hele hotel dat we gaan bowlen.’’ Lachte Zayn.
Ik stond op om ontbijt te gaan halen en de meiden stonden met me op en we liepen naar het buffet.
‘’Nou vertel maar?’’ zei Sophia als eerste.
Ik keek ze aan en vertelde wat er was gebeurt deze dagen.
Toen ik uit gepraat was keek Danielle me aan en gaf me een knuffel.
‘’Het komt wel goed!’’ zei Perrie.
We pakten wat we wilden en liepen terug.
We merkten dat de jongens er ook over hadden gepraat.
‘’Oke, last night, wat gaan we doen vanavond?’’ zei ik.
‘’Dus eerst bowlen, dan uiteten?’’ vroeg Liam.
We keken elkaar aan.
‘’Lijkt me goed!’’ zei Louis.
De jongens stonden ook op om ontbijt te halen, inclusief Niall die zijn bord al weer leeg had.
‘’Dus morgenochtend om deze tijd zitten we in het vliegtuig.’’ Zei Sophia.
‘’Ja klopt.’’ Zei Danielle.
We begonnen aan ons ontbijt en de jongens kwamen langzaam ook weer terug lopen.
Louis en Niall kwamen er aan lopen met ieders 2 borden.
‘’Zo Louis honger?’’ vroeg ik hem plagend.
‘’Nee hoor!’’ zei Niall terwijl hij zijn borden neer zette en er eentje van Louis overnam.
Na het ontbijt stonden we allemaal op om terug te gaan naar onze kamer.
Net toen ik de deur open wou doen riep Eleanor mijn naam.
‘’Zullen we zo anders nog even gaan shoppen?’’ vroeg ze.
Ik keek Harry aan. ‘’Ik kan je toch niet tegen houden!’’ lachte hij.
‘’Zien we je in 10 minuten hier? Dan licht ik de rest even in dat we gaan shoppen.’’ Zei ze.
‘’Is goed!’’ zei ik.
Harry plofte op het bed neer en keek me aan.
‘’Vind je het echt niet erg?’’ vroeg ik aan hem.
Harry ging op de rand van het bed zitten.
‘’Ik ben alleen maar blij dat je het zo goed met hen kan vinden!’’ lachte hij.
Hij pakte zijn telefoon en maakte een foto van me toen ik mijn tas pakte.
‘’Wat doe je?’’ zei ik tegen hem.
‘’Ik maak een foto van je.!’’ Zei hij bloedserieus.
Ik kwam voor hem staan om de foto te bekijken, maar hij trok me mee op het bed en zoende me.
Ik ging boven op zijn buik zitten en pakte een kussen.
‘’Revenge Styles!’’ lachte ik en sloeg hem op zijn hoofd met de kussen.
Snel pakte Harry ook een kussen en ontstond er een kussen gevecht.
We renden door de kamer, over het bed en gilden van de lol.
Ineens hoorden we een hard geklop op de deur.
‘’JOHNSON, STYLES, OPEN DIE DEUR.’’ Riepen ze van de gang.
Lachend liepen we naar de deur en opende hem.
‘’Wat waren jullie aan het doen?’’ zei Danielle.
‘’Styles wat heb je gedaan, Mackenzie, zie je haar!’’ lachte Eleanor.
Ik keek Harry aan en begon te lachen.
‘’Kussengevecht…’’ zeiden we.
‘’Doe snel je haar, dan kunnen we gaan.’’ Zei perrie.
''aye aye captain edwards!'' lachte ik toen ik terug liep om snel mijn haar te doen.
ik pakte mijn tas en liep naar de deur.
''niet te lang wegblijven he!'' zei Harry.
''zal ik niet doen!'' lachte ik terwijl ik hem een zoen gaf.
Harry knipoogte toen we weg liepen, deed de deur dicht en liep naar Niall's kamer toe.
''gamen?'' zei ik tegen Sophia.
''Tot straks!'' riep Liam ons na die ook Nialls kamer in liep.
We keken om.
''Daar is je antwoord dus!.'' lachte Eleanor.
Na anderhalf uur besloten dat we allemaal wel wat te drinken wilden.
We zochten een leuk terrasje en gingen daar zitten.
''Morgen zijn we geland.'' zei Danielle.
We knikten en dronken van ons drankje.
''OH MY GOD! HET ZIJN ZE!'' hoorde we in een keer gillen.
Een groep van ongeveer 15 meiden kwam onze kant op.
''MOGEN WE ALSTJEBLIEFT JULLIE HANDTEKENINGEN EN OP DE FOTO?'' gilden ze allemaal.
We namen uitgebreidt de tijd, gingen op de foto en gaven hun handtekeningen.
Toen de meisjes weer weg waren besloten we om maar weer terug te gaan naar het hotel.
''Hoelaat gingen we ook al weer bowlen?'' vroeg ik aan Perrie.
''Half 5!'' zei ze.
We stapten in de auto en Perrie kroop achter het stuur.
''Pezz weet je dit zeker?'' lachte Danielle.
Sophia keek me aan.
''Perrie is nogal een snelheidsduivel!'' antwoorde Eleanor die onze verbaasde gezichten zag.
Perrie draaide zich om, ''Valt best wel mee.''
We reden zo'n 5 minuten toen Perrie in haar tas begon te graaien.
''Let op de weg Perrie!'' Zei Sophia een beetje paniekerig.
Ik pakte Sophia's hand om haar angst te delen.
Ik begreep precies wat ze bedoelde, Sophia is sinds het ongeluk van haar ex-vriendje altijd bang geweest voor auto-ongelukken.
Perrie zat alweer recht op.
5 minuten later probeerde ze weer wat uit haar tas te halen.
Plotseling begon de auto te schommelen.
We begonnen keihard te gillen.
Een grote rode vrachtwagen leek recht op ons af te komen.
Ik begon nog harder te gillen.
Perrie raakte totaal in shock, Danielle, die naast Perrie zat, trok in een fractie van een seconde het stuur de andere kant op.
Ik hoorde nog meer gegil.
Plotseling voelde een harde stoot tegen mijn hoofd.
Alles werdt zwart.
Ik zocht licht, ik moest weten waar ik was, wat gebeurde er.
Vaag hoorde ik stemmen in de verte, ze klonken steeds verderweg.
''Mackenzie, Mackenzie, Mackenzie....'' hoorde ik.
Ik wilde antwoorden, Ik probeerde het, maar er kwam niets uit mijn mond.
''Bel een ambulance.... '' was het laatste wat ik hoorde.
OMG!!!! Almost a HEARTATTACK here!!!