FanFic.nl

One day at a time [end]

Three days...

Met mijn hoofd leun ik tegen Zayn’s schouder aan. Kijkend naar buiten geniet ik van het uitzicht. Overal waar je keek zag je wel een stelletje rondlopen. Ik kijk op naar Zayn, die net als ik naar buiten staart. Een glimlach siert zijn gezicht. Alsof hij weet dat ik naar hem kijk, draait hij zich om. Zijn zachte lippen vinden de mijne. Een hand wordt op mijn zij gelegd.
‘Nee hè, doe dat alsjeblieft ergens anders.’ Mijn lippen verlaten die van Zayn, en lachend kijk ik Louis aan. ‘Ben je het nu al zat?’ ‘Zo snel geef ik niet op.’ Een giechel verlaat mijn mond. Ik weet precies wat ik nu ga doen. Ik druk mijn lippen weer op die van Zayn. Hij glimlacht door de kus heen. Tegelijk trekken we ons terug. Ik leg mijn hoofd weer op zijn schouder, terwijl hij zijn arm beschermend om me heen legt. De taxi stopt voor een groot hotel. Geschreeuw dringt mijn oren binnen. Zayn pakt direct mijn hand vast. Hij weet dat ik nog steeds niet helemaal gewend ben aan de fans. De deur van de auto zwaait open. Zayn stapt uit en helpt me de auto uit. Ik voel een licht kneepje in mijn hand. Hij weet dat ik het nog steeds eng vind om in het openbaar met hem te zijn. Sommige fans maken me echt heel bang. ‘YASMAYN!!!!!’ een grinnik verlaat mijn mond. Onze koppelnaam is dus gebleven. We stoppen bij een paar fans, waar Zayn een handtekening aan geeft en mee op de foto gaat. Ik kijk om me heen. Naar al die blije gezichten van de meisjes omdat ze hun 5 idolen zien. Mijn ogen blijven hangen bij een groot bord.
Yasmayn will be over.
It’s just a matter of time.
Ik probeer het brok in mijn keel weg te slikken. Tevergeefs. Ik draai me om naar Zayn. ‘Is het erg als ik alvast naar binnen ga?’ ‘Tuurlijk niet. Paul brengt je wel naar onze kamer.’ Hij geeft me een knipoog en een vluchtige kus op mijn lippen. Het gegil wordt oorverdovend. Mijn hand glijdt uit de zijne en ik loop het hotel binnen. ‘Hier is de sleutel voor jullie kamer. De koffers staan er al.’ Paul geeft me nog een bemoedigend schouderklopje en loopt dan weer naar buiten. Ik kijk naar het pasje. Kamer 601. De zesde etage dus. Met trillende benen begin ik richting de lift te lopen.
Als ik de bekende piepje hoor en de liftdeuren langzaam openschuiven, loop ik de gang over. Ik zie al een piccolo bij de deur staan met onze koffers. ‘Aprez-vous (Na u).’ Hij houdt de deur voor me open en ik stap naar binnen. Verbaasd kijk ik om me heen. De kamer is zo groot. Ik loop verder en loop de badkamer in. Met bad en al. Wow, ik had dit niet verwacht. De jongen zet de koffers voor het bed neer. Ik geef hem wat geld voor de moeite. ‘Merci.’ Zodra de deur dicht slaat val ik achterover op bed. Het beeld van de borden buiten blijft voor mijn ogen tevoorschijn komen. Nog nooit had ik er met Zayn over gepraat. Ik wil hem geen pijn doen, ik wil niet dat hij een soort afkeer tegenover zijn fans. Maar het zo opkroppen is ook niet goed. Al snel loopt het bad vol met water en belanden mijn kleren op de grond. Mijn voet dompelt onder water. Precies de goede temperatuur. De rest van mijn lichaam volgt. Ik sluit mijn ogen. De haat-dreigmail/tweets/brieven deden pijn. In het begin merkte ik het niet op. Ik zat eerst bijna nooit op twitter, maar later opeens weer wel. Mijn volgersaantal was flink gestegen, net als het aantal mentions. Ik begon ze allemaal te lezen. En met allemaal, bedoel ik dan ook echt allemaal. Ik vond het super om te lezen, totdat ik de niet zo leuke tweets zag. Om Zayn te sparen heb ik niks gezegd. Maar ik moet het kwijt. Ik kan er niet meer tegen. Twee kloppen klinken op de deur. Ik stap voorzichtig uit bad, proberend niet te vallen. Ik wikkel een handdoek om mijn lichaam en loop de badkamer uit, de kamer in. Vrijwel direct valt de witte envelop op. Ik raap het op.
Yasmine.
Raar, ik verwacht geen post. Ik wist niet eens dat dat in een hotel zo geleverd werd. Of überhaupt geleverd werd. Ik scheur de envelop open. De zwarte letters op de brief dansen voor mijn ogen. Mijn hersens ieder woord opnemend. Ik voel mijn benen week worden. Mijn knieën raken de vloer, terwijl de tranen over mijn wangen lopen.

You know what, I’ll give you two options
Option number one: You’ll leave Zayn by yourself, and nobody gets hurt
Option numer two: I’ll find you, get rid of you, and Zayn will be single
You have 3 days, it’s your choice
Enjoy Paris sweetheart

Reacties:

1 2 3

lilovelou zei op 28 juni 2013 - 0:04:
Say wuuut??? Een dreigbrief?! So fucking scary!!! You almost made me scream girl... Tja... Vragen...hoelang denk je dat dit verhaal nog verder gaat?
Ik ben echt niet origineel.. -.-"
Xxxxxx